[member=157]Σιέρα[/member] , ευχαριστούμε, που μας θύμισες πόσο υπέροχο είναι το πρώτο βιβλίο! Ένιωσα νοσταλγία ξαφνικά, τόσο για το πρώτο βιβλίο όσο και για την πρώτη σεζόν!
Ποιες σκηνές ξεχώρισα (αν μπορεί να ξεχωρίσει κανείς!) :
-Η πρώτη εμφάνιση των Λευκών Οδοιπόρων. Αφήγηση που πλησιάζει μυθιστόρημα τρόμου. Ανεπανάληπτος Μάρτιν (inlove)
-Η εκτέλεση του Γκάρεντ και τα λόγια του Νεντ στον Μπραν. Εδώ ο αναγνώστης παρακολουθεί την εκτέλεση ενός "αθώου" και στη συνέχεια γνωρίζει τον πατέρα Σταρκ ως άνθρωπο με αρχές και σοφία. Η εντύπωση που αποκομίζει είναι θετική και για έναν μεγάλο αριθμό αναγνωστών (αν όχι για τους περισσότερους) παραμένει θετική.
-Οι Σταρκ βρίσκουν τους ανταρόλυκους. Σκηνή - έμβλημα των βιβλίων.
-Ο Τζον συναντάει τον Τύριον. Σ' αυτή τη σκηνή μαθαίνουμε ότι ο Τύριον είναι έξυπνος και βαθυστόχαστος και κυνικός.
-Η πτώση του Μπραν. Το πρώτο μεγάλο σοκ της σειράς των βιβλίων.
-Η δίκη του Τύριον. Συμπάσχουμε με τον νάνο και αγωνιούμε για την τύχη του μέχρι το τέλος.
-Ο Νεντ φυλακίζεται και ονειρεύεται τη Λυάννα. Το όνειρο στον Πύργο της Χαράς. Η σκηνή μου! (inlove)
-Σερ Ίλυν, φέρε μου το κεφάλι του. Πολλοί δεν ξεπέρασαν ποτέ το σοκ της εκτέλεσης του Νεντ. Η μαμά μου είναι μια απ' αυτούς!
-Ο Βασιλιάς στο Βορρά. Επική και συγκινητική σκηνή.
-Ο Τζον σκοτώνει το στοιχειό. Και πάλι απολαυστική αφήγηση τρόμου!
-Και φυσικά, Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΡΑΚΩΝ! Εδώ ο σχολιασμός είναι περιττός!
Τέλος, θα πρόσθετα δύο σκηνές που εμένα προσωπικά με "ταρακούνησαν". Η μία είναι το "θα έπρεπε να ήσουν εσύ στη θέση του" της Κατ. Ποτέ δεν θα το ξεπεράσω!
Η δεύτερη είναι η άφιξη της είδησης του θανάτου του Νεντ στο Γουίντερφελ. Από τα πιο υποβλητικά και συγκινητικά κεφάλαια που έχω διαβάσει, κι όχι μόνο στον Μάρτιν!
Ποιες σκηνές ξεχώρισα (αν μπορεί να ξεχωρίσει κανείς!) :
-Η πρώτη εμφάνιση των Λευκών Οδοιπόρων. Αφήγηση που πλησιάζει μυθιστόρημα τρόμου. Ανεπανάληπτος Μάρτιν (inlove)
-Η εκτέλεση του Γκάρεντ και τα λόγια του Νεντ στον Μπραν. Εδώ ο αναγνώστης παρακολουθεί την εκτέλεση ενός "αθώου" και στη συνέχεια γνωρίζει τον πατέρα Σταρκ ως άνθρωπο με αρχές και σοφία. Η εντύπωση που αποκομίζει είναι θετική και για έναν μεγάλο αριθμό αναγνωστών (αν όχι για τους περισσότερους) παραμένει θετική.
-Οι Σταρκ βρίσκουν τους ανταρόλυκους. Σκηνή - έμβλημα των βιβλίων.
-Ο Τζον συναντάει τον Τύριον. Σ' αυτή τη σκηνή μαθαίνουμε ότι ο Τύριον είναι έξυπνος και βαθυστόχαστος και κυνικός.
-Η πτώση του Μπραν. Το πρώτο μεγάλο σοκ της σειράς των βιβλίων.
-Η δίκη του Τύριον. Συμπάσχουμε με τον νάνο και αγωνιούμε για την τύχη του μέχρι το τέλος.
-Ο Νεντ φυλακίζεται και ονειρεύεται τη Λυάννα. Το όνειρο στον Πύργο της Χαράς. Η σκηνή μου! (inlove)
-Σερ Ίλυν, φέρε μου το κεφάλι του. Πολλοί δεν ξεπέρασαν ποτέ το σοκ της εκτέλεσης του Νεντ. Η μαμά μου είναι μια απ' αυτούς!
-Ο Βασιλιάς στο Βορρά. Επική και συγκινητική σκηνή.
-Ο Τζον σκοτώνει το στοιχειό. Και πάλι απολαυστική αφήγηση τρόμου!
-Και φυσικά, Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΡΑΚΩΝ! Εδώ ο σχολιασμός είναι περιττός!
Τέλος, θα πρόσθετα δύο σκηνές που εμένα προσωπικά με "ταρακούνησαν". Η μία είναι το "θα έπρεπε να ήσουν εσύ στη θέση του" της Κατ. Ποτέ δεν θα το ξεπεράσω!
Η δεύτερη είναι η άφιξη της είδησης του θανάτου του Νεντ στο Γουίντερφελ. Από τα πιο υποβλητικά και συγκινητικά κεφάλαια που έχω διαβάσει, κι όχι μόνο στον Μάρτιν!