Νομίζω ότι θα συμφωνήσω με την Αλυσάννη. Όποιος κι αν ήταν ο νεκρός, το ίδιο θα έκαναν οι άνθρωποι γύρω του, ακριβώς επειδή επρόκειτο για ρουμπίνια! Το γεγονός ότι ο πρίγκιπας ήταν αγαπητός στον κόσμο, κάνει ακόμη πιο τραγικό κατά τη γνώμη μου το ότι την ώρα του θανάτου του βούτηξαν για τα ρουμπίνια.
Αν και, αν αναλογιστούμε τη θέση αυτών των ανθρώπων, το ότι όλοι αυτοί οι απλοί, πάμφτωχοι άνθρωποι που δεν είχαν καν τον έλεγχο της μοίρας τους είχαν υποχρεωθεί να πολεμήσουν και να σκοτωθούν για τα νιτερέσα των "μεγάλων", τότε δεν μου φαίνεται και τόσο αποτρόπαιο το γεγονός ότι αναζήτησαν εκείνη τη στιγμή τα ρουμπίνια, τα οποία θα εξασφάλιζαν σ' αυτούς και την οικογένειά τους μια αξιοπρεπή έστω διαβίωση.
[member=3233]Αλυσάννη Ταργκάρυεν[/member] , δεν ξέρω αν εννοείς αυτό που είπε ο Τζόρα στο Θύελλα από Ατσάλι:
Αν και, αν αναλογιστούμε τη θέση αυτών των ανθρώπων, το ότι όλοι αυτοί οι απλοί, πάμφτωχοι άνθρωποι που δεν είχαν καν τον έλεγχο της μοίρας τους είχαν υποχρεωθεί να πολεμήσουν και να σκοτωθούν για τα νιτερέσα των "μεγάλων", τότε δεν μου φαίνεται και τόσο αποτρόπαιο το γεγονός ότι αναζήτησαν εκείνη τη στιγμή τα ρουμπίνια, τα οποία θα εξασφάλιζαν σ' αυτούς και την οικογένειά τους μια αξιοπρεπή έστω διαβίωση.
[member=3233]Αλυσάννη Ταργκάρυεν[/member] , δεν ξέρω αν εννοείς αυτό που είπε ο Τζόρα στο Θύελλα από Ατσάλι:
Quote:Υπάρχει ένα άγριο κτήνος σε κάθε άντρα κι όταν δίνεις σ' αυτόν τον άντρα ένα σπαθί ή ένα κοντάρι και τον στέλνεις στον πόλεμο, αυτό το κτήνος ξυπνά.