Αυτό είναι ένα από τα ερωτήματα που θέτει ο Μάρτιν μέσα στα βιβλία του στα οποία όποια απάντηση κι αν δώσεις, υπάρχει ισχυρός αντίλογος βασισμένος σε ισχυρά επιχειρήματα. Δίστασα να απαντήσω με τη μία. Με το που πήγα να ψηφίσω, στο μυαλό μου άκουσα το "ναι, όμως..." και σταμάτησα να το σκεφτώ καλύτερα. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι όλες οι απαντήσεις ή σχεδόν όλες είναι σωστές, αλλά και το γεγονός ότι μία απ' όλες είναι "αδιαπραγμάτευτη" και "υποχρεωτική". Το να μην αφήσει να χαθούν χιλιάδες ζωές αθώων. Οπότε διάλεξα το "ναι", το πρώτο "ναι", κι αμέσως μετά αναρωτήθηκα πώς ήταν δυνατόν να αμφέβαλα για το τι έπρεπε να επιλέξω!
Όσον αφορά το να έφευγε και να μην αναλάμβανε την ευθύνη της πράξης του, δεν ξέρω αν θα ήταν αποτελεσματικό. Ήταν ο προσωπικός φρουρός του βασιλιά εκείνες τις στιγμές, η απουσία του και μόνο από το πλάι του σφαγμένου βασιλιά του, θα έγειρε υποψίες. Θεωρώ ότι ο Τζέιμι έμεινε εκεί επειδή ο στρατός που είχε καταλάβει το Κινγκς Λάντινγκ ήταν φιλικός προς το πρόσωπό του. Αν ήταν εχθρικός, μπορεί και να επέλεγε να φύγει μετά τη δολοφονία του Αίρυς, αλλά όχι επειδή είχε σκοπό να κρύψει την ταυτότητα του δολοφόνου, παρά για να σώσει τη ζωή του.
Όσον αφορά το να έφευγε και να μην αναλάμβανε την ευθύνη της πράξης του, δεν ξέρω αν θα ήταν αποτελεσματικό. Ήταν ο προσωπικός φρουρός του βασιλιά εκείνες τις στιγμές, η απουσία του και μόνο από το πλάι του σφαγμένου βασιλιά του, θα έγειρε υποψίες. Θεωρώ ότι ο Τζέιμι έμεινε εκεί επειδή ο στρατός που είχε καταλάβει το Κινγκς Λάντινγκ ήταν φιλικός προς το πρόσωπό του. Αν ήταν εχθρικός, μπορεί και να επέλεγε να φύγει μετά τη δολοφονία του Αίρυς, αλλά όχι επειδή είχε σκοπό να κρύψει την ταυτότητα του δολοφόνου, παρά για να σώσει τη ζωή του.