Jaime Lannister-Προβληματισμοί

[nirne]

Η ερώτηση ειναι λοιπόν η εξής. Ταιριάζει με τον χαρακτήρα του Τζειμι ή πράξη του να σπρώξει τον Μπραν(ενα μικρό παιδί) στο κενό; Γιατί ο Μαρτιν δεν έβαλε την Σερσει να το κάνει;

Ο χαρακτήρας του Τζειμι έτσι όπως έχει ξεδιπλωθεί σε ολα τα βιβλία και η πράξη του αυτή δεν κολάνε, είναι πολυ αντιφατικά πραγματα μεταξύ τους.

Νομίζω ότι η πράξη του να σπρώξει τον Μπραν από τον πύργο δεν συγκρούεται με τον χαρακτήρα του όπως είναι εκείνη τη δεδομένη στιγμή. Ο Τζέιμι στο πρώτο βιβλίο είναι ένας άνθρωπος ικανός όχι μόνο να σπρώξει ένα παιδάκι στον γκρεμό, αλλά και να κάνει κακό στην Άρυα όταν αργότερα την αναζητάει μετά το περιστατικό στην Τρίαινα ανάμεσα στον Τζόφρυ και τον Μίκα.

Σε επόμενα βιβλία μαθαίνουμε ότι κάποτε δεν ήταν έτσι. Ότι είχε όνειρα να γίνει πραγματικός ιππότης, γενναίος και ηθικός. Όταν σε ηλικία 16 ετών μπήκε στη Βασιλική Φρουρά και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας του, ξέρουμε ότι η συνείδησή του δεν μπορούσε να σηκώσει τους βιασμούς της Ραίλλα από τον Αίρυς ούτε το γεγονός ότι ο βασιλιάς του έκαιγε ανθρώπους ζωντανούς.

Όμως, ήταν φρουρός του βασιλιά, οι πιο παλιοί αδερφοί του αλλά κι ο ίδιος ο διοικητής του τον συμβούλευαν να "κάνει τα στραβά μάτια" και κατέληξε να βιώνει και να δείχνει ανοχή απέναντι σε πράγματα που απεχθανόταν προσπαθώντας να μεταφέρεται νοητικά κάπου αλλού. Ήταν φυσικό κι επόμενο λοιπόν να "αναισθητοποιηθεί" σ' ένα μεγάλο βαθμό και να αποστασιοποιηθεί από τον παλιό του εαυτό. Σ' αυτά προστίθεται και η κακή επιρροή της Σέρσεϊ πάνω σ' έναν "παραιτημένο" Τζέιμι που η μόνη ευτυχία που μπορούσε να γυρεύει - πέρα από το να πολεμάει με το σπαθί στο χέρι - ήταν οι σπάνιες στιγμές που είχε με την αδερφή του.

Ο χαρακτήρας αυτός, ο διεφθαρμένος, φαίνεται να συγκλονίζεται όταν χάνει το χέρι του (το μόνο πράγμα που τον έκανε να ξεχωρίζει και να περηφανεύεται) και γνωρίζει έναν απόλυτα ηθικό άνθρωπο που τον επηρεάζει βαθιά. Από εκεί και πέρα τον παρακολουθούμε να αλλάζει αργά και σταθερά.

Μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει ο άνθρωπος που ήταν πριν μπει στη βασιλική φρουρά. Και πώς να γίνει, άλλωστε; Τότε ήταν ένα αφελές, άπειρο παιδί, ενώ τώρα είναι μεγαλύτερος και οι εμπειρίες τον έχουν αλλάξει δραματικά, τον έχουν κάνει πιο κυνικό, αλλά και πιο σοφό. Ωστόσο, μοιάζει να είναι αποφασισμένος να ακολουθήσει έναν δρόμο που θεωρεί εκείνος σωστό, ενώ αντιμετωπίζει συχνά πυκνά την περιφρόνηση των γύρω του.

Όσο για το γιατί ο Μάρτιν δεν έβαλε την Σέρσεϊ να ρίξει τον Μπραν από τον πύργο, πόσο διαφορετικά θα ήταν τα βιβλία αν γινόταν αυτό; Ο Τζέιμι που ξέρουμε, ο Τζέιμι που μας ιντριγκάρει, δεν θα υπήρχε. Παρά μόνο μια "κακιά" Σέρσεϊ (τίποτα καινούργιο, δηλαδή) με δυο "καλούς" αδερφούς.