Για πρώτο επεισόδιο της σειράς, νομίζω πως μπορεί να θεωρηθεί κάτι παραπάνω από επιτυχημένο. Πέρα από τα κοστούμια, τα σκηνικά και τη μουσική που, όπως μας είχε συνηθίσει το GoT ήταν υψηλού επιπέδου, το ίδιο μπορεί να ειπωθεί εδώ τόσο για το σενάριο όσο και για τους διαλόγους (επιτέλους). Δεδομένου ότι οι αναλύσεις/περιλήψεις για το επεισόδιο είναι άφθονες και εύκολα προσβάσιμες στο ίντερνετ, πιστεύω ότι θα είχε περισσότερο νόημα να σχολιάσει κανείς ορισμένα λιγότερο προφανή σημεία και κάποιες λεπτομέρειες που βοηθούν καλύτερα στην κατανόηση του κόσμου του HotD και των όσων ενδέχεται να ακολουθήσουν (χωρίς σπόιλερ προφανώς).
1. Η κρίση διαδοχής του Jaehaerys που λύθηκε με το Μεγάλο Συμβούλιο του 101 οφείλεται στον θάνατο των γιων του Aemon (το 92) και Baelon (το 101), οι οποίοι ήταν οι διάδοχοι του θρόνου (ο πρώτος μέχρι το 92, και ο δεύτερος από το 92 μέχρι το 101). Ο Aemon ήταν παντρεμένος με την Jocelyn Baratheon, αδελφή του Boremund Baratheon και άρχοντα του Storm’s End, τον οποίο είδαμε στη σειρά να ορκίζεται να παραμείνει πιστός στον Viserys και τη διάδοχό του Rhaenyra. Μοναδικό παιδί του γάμου ήταν η Rhaenys Targaryen, η Βασίλισσα Που Δεν Υπήρξε Ποτέ. Αυτή είναι και η αιτία για την οποία η Rhaenys χαρακτηρίζει τον Borros, γιο του Boremund, ξάδερφό της στο πρώτο επεισόδιο (κατά τη διάρκεια του τουρνουά). Από τη δική του πλευρά, ο Baelon είχε παντρευτεί την Alyssa Targaryen, μικρότερη αδερφή του (κλασική περίπτωση αιμομιξίας των Targaryen). Από τον γάμο αυτό προέκυψαν ο Viserys και ο Daemon, τα αδέλφια που βλέπουμε στη σειρά. Όταν συνεπώς το ΜΣ του 101 αποφάσισε υπέρ του Viserys για το ζήτημα της διαδοχής, αυτό σημαίνει ότι αποφάσισε υπέρ του μεγαλύτερου άνδρα απογόνου του Jaehaerys και κατά της μεγαλύτερης (γυναίκας) απογόνου του βασιλιά, όπως σημειώνει και η εισαγωγή της σειράς.
2. Ενδεχομένως κάποιοι να παρατήρησαν ότι η Aemma Arryn, γυναίκα του Viserys, εμφανισιακά μοιάζει με Targaryen. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι η Aemma ήταν από τη μισή της πλευρά Targaryen, καθώς επρόκειτο για παιδί του άρχοντα του Eyrie Rodrik Arryn και της Daella Targaryen, η οποία με τη σειρά της ήταν παιδί του Παλαιού Βασιλιά Jaehaerys και άρα αδερφή των προαναφερθέντων Aemon και Baelon. Όταν συνεπώς ο Viserys παντρεύτηκε την Aemma, παντρεύτηκε την ξαδέρφη του (άλλη μία κλασική περίπτωση αιμομιξίας των Targaryen). Αν και η σειρά δεν κάνει αναφορά σε αυτή τη συγγένεια ρητά, την υπονοεί με λεπτό τρόπο με την εμφάνιση που επέλεξε να δώσει στην Aemma.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να φαίνονται αρκετά μπερδευτικά (και όντως είναι σε έναν βαθμό), αλλά δεδομένης της σημασίας που έχουν τα συνοικέσια στην κοινωνία του Westeros (όπως μας έμαθε και το GoT), είναι καλό να λαμβάνονται υπ’ όψιν για μία μελλοντική (λέμε τώρα) σύγκρουση. Το ίδιο ισχύει και για τις (συνήθως δίχως όρια) αιμομικτικές σχέσεις των Targaryen.
3. Πέρα από τα γενεαλογικά των Targaryen, ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο που νομίζω αξίζει να σχολιαστεί είναι οι σχέσεις του Οίκου Hightower και των μελών του με άλλα πρόσωπα.
- Από τις πρώτες στιγμές του επεισοδίου βλέπουμε τη νεαρή Rhaenyra να συναναστρέφεται την επίσης νεαρή και μάλλον συνομήλική της Alicent Hightower. Το γεγονός αυτό (ότι δηλαδή οι δύο κοπέλες είναι συνομήλικες) αποτελεί μία αλλαγή από το canon των βιβλίων, καθώς εκεί η Alicent είναι περίπου δέκα χρόνια μεγαλύτερη της Rhaenyra και οι σχέσεις φιλίας μεταξύ τους όπως αυτές παρουσιάζονται στη σειρά είναι μάλλον ανύπαρκτες εξαιτίας αυτής της διαφοράς ηλικίας (γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, φαίνεται πως έχουν αλλάξει τη χρονολογία των περισσότερων γεγονότων του πρώτου επεισοδίου της σειράς· πχ. η Aemma πέθανε το 105, τρία χρόνια μέσα στη βασιλεία του Viserys, και όχι το 111, εννέα χρόνια μετά την έναρξή της. Αν κρατούσαν τη χρονολογία, θα ήταν κάπως πιο δύσκολο να αποσπάσουν κάποια αντίδραση από τη Rhaenyra παρόμοια με αυτή στη σειρά καθώς η Rhaenyra είχε γεννηθεί μόλις το 97). Φυσικά η αλλαγή αυτή είναι μικρή, και η εκδοχή της σειράς ενδέχεται να λειτουργήσει καλύτερα μακροπρόθεσμα, επομένως δε νομίζω πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα εδώ.
- Το plotline της προσέγγισης του Viserys από την Alicent κατόπιν της προτροπής του πατέρα της έχει επίσης ενδιαφέρον, και δύο ερωτήματα είναι δυνατό να τεθούν εδώ για αργότερα: α) πώς αυτό (αν συνεχίσει) θα επηρεάσει τη φιλική σχέση της Alicent με τη Rhaenyra και β) αν ο πραγματικός υποκινητής της προσέγγισης είναι πράγματι ο Otto, ή αν είναι επιθυμία της κόρης του (τουλάχιστον σε έναν βαθμό);
- Η αντιπαλότητα του Otto, για τον οποίο αξίζει να αναφερθεί ότι υπηρέτησε ως Χέρι του Βασιλιά ήδη από τα τέλη της βασιλείας του Jaehaerys και κράτησε τη θέση του και επί του Viserys, με τον Daemon είναι ξεκάθαρη σε όλους, με τον δεύτερο να μη χάνει σε κανένα σημείο την ευκαιρία να πικάρει τον πρώτο και τον Οίκο του. Δεδομένης της βαρύτητας των θέσεων που κατέχουν τα δύο άτομα, η σχέση τους ενδέχεται να καθορίσει πολλά στο μέλλον.
- Η αντίδραση της Alicent (‘Gods. He’s Dornish’) στη συνειδητοποίηση ότι ο Criston Cole είναι ντορνιανής καταγωγής (αν και ο πατέρας του είναι στην υπηρεσία του Stormlander άρχοντα Dondarrion) θεωρώ ότι ανήκουν στο είδος των λεπτομερειών που ανεβάζουν με απλό τρόπο τη σειρά από το πολύ καλό στο εξαιρετικό δίνοντάς της το απαραίτητο βάθος του κόσμου στον οποίο εκτυλίσσεται η ιστορία: την εποχή της βασιλείας του Viserys το Dorne δεν είχε ακόμη κατακτηθεί από τους Targaryen βασιλείς και τα Επτά Βασίλεια, ένα εκ των οποίων ήταν και το Dorne, δεν ήταν ενωμένα. Επιπλέον, η Ντορνιανή Παραμεθόριος (Dornish Marches) από την οποία προέρχεται ο CC, συνεχίζει να αποτελεί μέχρι και την εποχή αυτή τοποθεσία συχνής διαμάχης μεταξύ των Ντορνιανών, των Stormlanders και των κατοίκων της Πεδιάδας, στους οποίους οίκους της τελευταίας ανήκουν οι Hightower (αν και η θέση της Oldtown έχει κάποια απόσταση από την άμεση ζώνη των συγκρούσεων). Νομίζω, επομένως, ότι η αμήχανη αντίδραση της Alicent μπορεί να εξηγηθεί έτσι. Λογικά κάποια από τα πράγματα αυτά θα θιχτούν περαιτέρω όσο περισσότερο μαθαίνουμε για τον CC, αλλά σε κάθε περίπτωση η σκηνή δείχνει ότι οι δημιουργοί της σειράς γνωρίζουν καλά το υλικό τους και πατάνε αρκετά στο lore.
Ελπίζω η συνέχεια να είναι αντάξια της αρχής της σειράς, και ακόμη καλύτερη!
1. Η κρίση διαδοχής του Jaehaerys που λύθηκε με το Μεγάλο Συμβούλιο του 101 οφείλεται στον θάνατο των γιων του Aemon (το 92) και Baelon (το 101), οι οποίοι ήταν οι διάδοχοι του θρόνου (ο πρώτος μέχρι το 92, και ο δεύτερος από το 92 μέχρι το 101). Ο Aemon ήταν παντρεμένος με την Jocelyn Baratheon, αδελφή του Boremund Baratheon και άρχοντα του Storm’s End, τον οποίο είδαμε στη σειρά να ορκίζεται να παραμείνει πιστός στον Viserys και τη διάδοχό του Rhaenyra. Μοναδικό παιδί του γάμου ήταν η Rhaenys Targaryen, η Βασίλισσα Που Δεν Υπήρξε Ποτέ. Αυτή είναι και η αιτία για την οποία η Rhaenys χαρακτηρίζει τον Borros, γιο του Boremund, ξάδερφό της στο πρώτο επεισόδιο (κατά τη διάρκεια του τουρνουά). Από τη δική του πλευρά, ο Baelon είχε παντρευτεί την Alyssa Targaryen, μικρότερη αδερφή του (κλασική περίπτωση αιμομιξίας των Targaryen). Από τον γάμο αυτό προέκυψαν ο Viserys και ο Daemon, τα αδέλφια που βλέπουμε στη σειρά. Όταν συνεπώς το ΜΣ του 101 αποφάσισε υπέρ του Viserys για το ζήτημα της διαδοχής, αυτό σημαίνει ότι αποφάσισε υπέρ του μεγαλύτερου άνδρα απογόνου του Jaehaerys και κατά της μεγαλύτερης (γυναίκας) απογόνου του βασιλιά, όπως σημειώνει και η εισαγωγή της σειράς.
2. Ενδεχομένως κάποιοι να παρατήρησαν ότι η Aemma Arryn, γυναίκα του Viserys, εμφανισιακά μοιάζει με Targaryen. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι η Aemma ήταν από τη μισή της πλευρά Targaryen, καθώς επρόκειτο για παιδί του άρχοντα του Eyrie Rodrik Arryn και της Daella Targaryen, η οποία με τη σειρά της ήταν παιδί του Παλαιού Βασιλιά Jaehaerys και άρα αδερφή των προαναφερθέντων Aemon και Baelon. Όταν συνεπώς ο Viserys παντρεύτηκε την Aemma, παντρεύτηκε την ξαδέρφη του (άλλη μία κλασική περίπτωση αιμομιξίας των Targaryen). Αν και η σειρά δεν κάνει αναφορά σε αυτή τη συγγένεια ρητά, την υπονοεί με λεπτό τρόπο με την εμφάνιση που επέλεξε να δώσει στην Aemma.
Μπορεί όλα τα παραπάνω να φαίνονται αρκετά μπερδευτικά (και όντως είναι σε έναν βαθμό), αλλά δεδομένης της σημασίας που έχουν τα συνοικέσια στην κοινωνία του Westeros (όπως μας έμαθε και το GoT), είναι καλό να λαμβάνονται υπ’ όψιν για μία μελλοντική (λέμε τώρα) σύγκρουση. Το ίδιο ισχύει και για τις (συνήθως δίχως όρια) αιμομικτικές σχέσεις των Targaryen.
3. Πέρα από τα γενεαλογικά των Targaryen, ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο που νομίζω αξίζει να σχολιαστεί είναι οι σχέσεις του Οίκου Hightower και των μελών του με άλλα πρόσωπα.
- Από τις πρώτες στιγμές του επεισοδίου βλέπουμε τη νεαρή Rhaenyra να συναναστρέφεται την επίσης νεαρή και μάλλον συνομήλική της Alicent Hightower. Το γεγονός αυτό (ότι δηλαδή οι δύο κοπέλες είναι συνομήλικες) αποτελεί μία αλλαγή από το canon των βιβλίων, καθώς εκεί η Alicent είναι περίπου δέκα χρόνια μεγαλύτερη της Rhaenyra και οι σχέσεις φιλίας μεταξύ τους όπως αυτές παρουσιάζονται στη σειρά είναι μάλλον ανύπαρκτες εξαιτίας αυτής της διαφοράς ηλικίας (γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, φαίνεται πως έχουν αλλάξει τη χρονολογία των περισσότερων γεγονότων του πρώτου επεισοδίου της σειράς· πχ. η Aemma πέθανε το 105, τρία χρόνια μέσα στη βασιλεία του Viserys, και όχι το 111, εννέα χρόνια μετά την έναρξή της. Αν κρατούσαν τη χρονολογία, θα ήταν κάπως πιο δύσκολο να αποσπάσουν κάποια αντίδραση από τη Rhaenyra παρόμοια με αυτή στη σειρά καθώς η Rhaenyra είχε γεννηθεί μόλις το 97). Φυσικά η αλλαγή αυτή είναι μικρή, και η εκδοχή της σειράς ενδέχεται να λειτουργήσει καλύτερα μακροπρόθεσμα, επομένως δε νομίζω πως υπάρχει κάποιο πρόβλημα εδώ.
- Το plotline της προσέγγισης του Viserys από την Alicent κατόπιν της προτροπής του πατέρα της έχει επίσης ενδιαφέρον, και δύο ερωτήματα είναι δυνατό να τεθούν εδώ για αργότερα: α) πώς αυτό (αν συνεχίσει) θα επηρεάσει τη φιλική σχέση της Alicent με τη Rhaenyra και β) αν ο πραγματικός υποκινητής της προσέγγισης είναι πράγματι ο Otto, ή αν είναι επιθυμία της κόρης του (τουλάχιστον σε έναν βαθμό);
- Η αντιπαλότητα του Otto, για τον οποίο αξίζει να αναφερθεί ότι υπηρέτησε ως Χέρι του Βασιλιά ήδη από τα τέλη της βασιλείας του Jaehaerys και κράτησε τη θέση του και επί του Viserys, με τον Daemon είναι ξεκάθαρη σε όλους, με τον δεύτερο να μη χάνει σε κανένα σημείο την ευκαιρία να πικάρει τον πρώτο και τον Οίκο του. Δεδομένης της βαρύτητας των θέσεων που κατέχουν τα δύο άτομα, η σχέση τους ενδέχεται να καθορίσει πολλά στο μέλλον.
- Η αντίδραση της Alicent (‘Gods. He’s Dornish’) στη συνειδητοποίηση ότι ο Criston Cole είναι ντορνιανής καταγωγής (αν και ο πατέρας του είναι στην υπηρεσία του Stormlander άρχοντα Dondarrion) θεωρώ ότι ανήκουν στο είδος των λεπτομερειών που ανεβάζουν με απλό τρόπο τη σειρά από το πολύ καλό στο εξαιρετικό δίνοντάς της το απαραίτητο βάθος του κόσμου στον οποίο εκτυλίσσεται η ιστορία: την εποχή της βασιλείας του Viserys το Dorne δεν είχε ακόμη κατακτηθεί από τους Targaryen βασιλείς και τα Επτά Βασίλεια, ένα εκ των οποίων ήταν και το Dorne, δεν ήταν ενωμένα. Επιπλέον, η Ντορνιανή Παραμεθόριος (Dornish Marches) από την οποία προέρχεται ο CC, συνεχίζει να αποτελεί μέχρι και την εποχή αυτή τοποθεσία συχνής διαμάχης μεταξύ των Ντορνιανών, των Stormlanders και των κατοίκων της Πεδιάδας, στους οποίους οίκους της τελευταίας ανήκουν οι Hightower (αν και η θέση της Oldtown έχει κάποια απόσταση από την άμεση ζώνη των συγκρούσεων). Νομίζω, επομένως, ότι η αμήχανη αντίδραση της Alicent μπορεί να εξηγηθεί έτσι. Λογικά κάποια από τα πράγματα αυτά θα θιχτούν περαιτέρω όσο περισσότερο μαθαίνουμε για τον CC, αλλά σε κάθε περίπτωση η σκηνή δείχνει ότι οι δημιουργοί της σειράς γνωρίζουν καλά το υλικό τους και πατάνε αρκετά στο lore.
Ελπίζω η συνέχεια να είναι αντάξια της αρχής της σειράς, και ακόμη καλύτερη!
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”