08-05-2013, 08:58 AM
Παρθενογένεση δεν υπάρχει στη λογοτεχνία κατα τη γνώμη μου. Και σύμφωνα με το Μάρτιν η πρώτη έμπνευση για το ASOIAF ήταν ο Πόλεμος των Ρόδων, ο πόλεμος δηλαδή ανάμεσα στους Οικους Λάνκαστερ και Γιορκ για τον θρόνο της Αγγλίας τον 15 αιώνα.
Ενας συγγραφέας πριν φτάσει να γίνει συγγραφέας έχει διαβάσει (η και μελετήσει) διαφορα αναγνώσματα. ΠΑΝΤΑ επηρεάζεσαι, έστω και υποσυνείδητα, γιατι θα δεις κάτι που σου αρέσει και κατι που δεν σου αρέσει, η κάτι που διάβασες και θα ήθελες να αναπτύξεις κάτι ανάλογο χωρίς αυτό να σημαίνει οτι αντιγράφεις.
Το να συγκρίνει κανείς τον Μάρτιν με τον Τολκιν είναι άδικο για τον Μάρτιν αλλα και αναμένομενο γιατι γίνεται για ΚΑΘΕ συγγραφέα φάντασυ που έχει υπάρξει στη μετά Τόλκιν εποχή.
Για μένα δεν συγκρίνονται τα έργα. Όπως και να έχει ενα βιβλίο πολλές φορές αντανακλά και την εποχή στην οποία γράφεται. Τα βιβλία του Τόλκιν γράφτηκαν μετα τον Πρώτο ΠΑγκόσμιο και κατα τη διάρκεια του Δεύτερου σε μια Ευρώπη κατεστραμένη που έψαχνε τρόπο να ορθοποδήσει απο κάθε άποψη. Ο ρομαντισμός του Τόλκιν έχει και σκοπό να δώσει ελπίδα σε ενα ταλαιπωρημένο αναγνωστικό κοινό αλλά και να υπογραμίσει το αντιπολεμικό της μύνημα.
Ο Μάρτιν γράφει σε μια εντελώς διαφορετική περίοδο, οπου ο κόσμος έχει αλλάξει και φυσικά σαν συγγραφέας έχει εξελιχθεί και με βάση τα δικά του βιώματα. Είναι πιο πραγματιστής και δεν θέλει να έχει ξεκάθαρες γραμμές ανάμεσα στο καλό και το κακό. Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει γιατι αν έχει κατηγορηθεί για κάτι η φάντασυ λογοτεχνία είναι για τους ξεκάθαρους ρόλους που παίζουν οι \"καλοί\" και \"κακοί\" στην πλοκή της.
Για μένα μια σωστή σύγκριση του Μαρτιν θα ηταν με ενα συγγραφέα ο οποίος θα πρέπει να πληροί κάποια κριτήρια. Θα πρέπει να είναι της ίδιας περιόδου, το έργο του να είναι ανάλογο σε μέγεθος με του Μάρτιν (ο Τολκιν δεν είχε την ευκαιρία να αναπτύξει πλήρως το έργο του γιατί πέθανε. έργα που βγήκαν μετά το θάνατο του, και σε αυτά είναι κ το Σιλμαρίλιον, είναι έργα που δεν έχει ολοκληρώσει ο ίδιος και που δεν ξέρουμε αν ο ιδιος ο συγγραφέας θα τα ενέκρινε να βγουν στη μορφή που βγήκαν) και να κινείται στο ιδιο μοτίβο του Epic Fantasy και όχι σε κάποιο άλλο παρακλάδι (Dark Fantasy ή Teen Fantasy τύπου Rowling)
Προσωπικά, νομίζω οτι μόνο ο Robert Jordan μπορεί να τοποθετηθεί δίπλα στον Μάρτιν και να γίνουν συγκρίσεις.
Και για να έχουμε και την γνώμη του ίδιου του συγγραφέα πάνω στη σύγγριση με τον Τόλκιν ρίξτε μια ματιά σε αυτό το μικρό βιντεάκι: http://www.youtube.com/watch?v=PdfqN4FrK_E
Ενας συγγραφέας πριν φτάσει να γίνει συγγραφέας έχει διαβάσει (η και μελετήσει) διαφορα αναγνώσματα. ΠΑΝΤΑ επηρεάζεσαι, έστω και υποσυνείδητα, γιατι θα δεις κάτι που σου αρέσει και κατι που δεν σου αρέσει, η κάτι που διάβασες και θα ήθελες να αναπτύξεις κάτι ανάλογο χωρίς αυτό να σημαίνει οτι αντιγράφεις.
Το να συγκρίνει κανείς τον Μάρτιν με τον Τολκιν είναι άδικο για τον Μάρτιν αλλα και αναμένομενο γιατι γίνεται για ΚΑΘΕ συγγραφέα φάντασυ που έχει υπάρξει στη μετά Τόλκιν εποχή.
Για μένα δεν συγκρίνονται τα έργα. Όπως και να έχει ενα βιβλίο πολλές φορές αντανακλά και την εποχή στην οποία γράφεται. Τα βιβλία του Τόλκιν γράφτηκαν μετα τον Πρώτο ΠΑγκόσμιο και κατα τη διάρκεια του Δεύτερου σε μια Ευρώπη κατεστραμένη που έψαχνε τρόπο να ορθοποδήσει απο κάθε άποψη. Ο ρομαντισμός του Τόλκιν έχει και σκοπό να δώσει ελπίδα σε ενα ταλαιπωρημένο αναγνωστικό κοινό αλλά και να υπογραμίσει το αντιπολεμικό της μύνημα.
Ο Μάρτιν γράφει σε μια εντελώς διαφορετική περίοδο, οπου ο κόσμος έχει αλλάξει και φυσικά σαν συγγραφέας έχει εξελιχθεί και με βάση τα δικά του βιώματα. Είναι πιο πραγματιστής και δεν θέλει να έχει ξεκάθαρες γραμμές ανάμεσα στο καλό και το κακό. Ειδικά αυτό το τελευταίο είναι που τον κάνει να ξεχωρίζει γιατι αν έχει κατηγορηθεί για κάτι η φάντασυ λογοτεχνία είναι για τους ξεκάθαρους ρόλους που παίζουν οι \"καλοί\" και \"κακοί\" στην πλοκή της.
Για μένα μια σωστή σύγκριση του Μαρτιν θα ηταν με ενα συγγραφέα ο οποίος θα πρέπει να πληροί κάποια κριτήρια. Θα πρέπει να είναι της ίδιας περιόδου, το έργο του να είναι ανάλογο σε μέγεθος με του Μάρτιν (ο Τολκιν δεν είχε την ευκαιρία να αναπτύξει πλήρως το έργο του γιατί πέθανε. έργα που βγήκαν μετά το θάνατο του, και σε αυτά είναι κ το Σιλμαρίλιον, είναι έργα που δεν έχει ολοκληρώσει ο ίδιος και που δεν ξέρουμε αν ο ιδιος ο συγγραφέας θα τα ενέκρινε να βγουν στη μορφή που βγήκαν) και να κινείται στο ιδιο μοτίβο του Epic Fantasy και όχι σε κάποιο άλλο παρακλάδι (Dark Fantasy ή Teen Fantasy τύπου Rowling)
Προσωπικά, νομίζω οτι μόνο ο Robert Jordan μπορεί να τοποθετηθεί δίπλα στον Μάρτιν και να γίνουν συγκρίσεις.
Και για να έχουμε και την γνώμη του ίδιου του συγγραφέα πάνω στη σύγγριση με τον Τόλκιν ρίξτε μια ματιά σε αυτό το μικρό βιντεάκι: http://www.youtube.com/watch?v=PdfqN4FrK_E
When their masters come, when the white mists rise up how do you fight a mist crow?
Shadows with teeth, air so cold it hurts to breath, like a knife inside your chest! You don't know, you cannot know, can your sword cut cold?
Shadows with teeth, air so cold it hurts to breath, like a knife inside your chest! You don't know, you cannot know, can your sword cut cold?