22-05-2013, 09:24 AM
Quote:Όνειρα, σκέψεις και ...κουβέντες!... Συνεχίζει να έχει σωστό timing! Έχει μάθει πλέον πως να συμπεριφέρεται σε άτομα σαν τους Λάννιστερ ή στον ΛΦ! Αλλά μέχρι εκεί! Πράξη δεν έχει κάνει ακόμα... περιμένουμε ακόμα
Είχα αναφερθεί και σε προηγούμενο ποστ αλλά μάλλον πέρασε απαρατήρητο. Η Sansa κάνει πράξεις. Προσπαθεί να διαπραγματευτεί τη σωτηρία του πατέρα της και σχεδόν θα τα κατάφερνε αν δν ήταν ο τρελο-Joffrey, χρησιμοποιεί ξανά το μυαλό της για να σώσει τον Dontos αν και δεν της ήταν τίποτα και διακινδυνεύοντας την οργή του Joffrey, επιδεικνύει μοναδική ψυχική δύναμη και προσαρμοστικότητα παρά τα όσα πρέπει να υπομείνει και παρά τους συνεχείς εξευτελισμούς και τελικά έχει το θάρρος να διακινδυνεύσει και να επιχειρήσει να αποδράσει. Μην ξεχνάμε ότι δεν ήξερε για τη συμμετοχή του LF στην απόδρασή της ώστε να το έχει σιγουράκη!
Δεν κατανοώ γιατί η προηγούμενη συμπεριφορά ενός ανθρώπου πρέπει να τον στηγματίζει αιώνια και να μην του αναγνωρίζεται η βελτίωση και η εξέλιξη όταν εμφανώς έχει επιτευχθεί. Υπάρχουν άραγε στον Martin ή ακόμα και στην πραγματική ζώη τέλειοι χαρακτήρες ούτως ώστε να μην μπορούμε να συγχωρούμε λάθη σε ανθρώπους επειδή είχαν στιγμές αδυναμίας χαρακτήρα ή έκαναν λάθος επιλογή, όχι από κακία αλλά από αφέλια και ανωριμότητα?
Αναρωτιέμαι πόσοι από εδώ θα άντεχαν τα όσα πέρασε και περνάει η Sansa κουβαλώντας όλες τις απωλείες της οικογενείας της και τις τύψεις της και γνωρίζοντας ότι είναι μόνη και ξεκρέμαστη στον κόσμο. Ο Martin φτιάχνει γκρίζους χαρακτήρες γι\' αυτό τον λόγο ακριβώς, ώστε να μπορούμε να ταυτιστούμε με πτυχές ακόμα και του πιο αδύναμου και κακού χαρακτήρα και να δώσουμε ελαφρυντικά.
I will hear you say it! She was Elia of Dorne.