30-05-2013, 10:45 AM
Δεν πρόκειται να μείνει ένας μόνο χαρακτήρας ζωντανός γιατί ο George έχει υποσχεθεί στην γυναίκα του να κρατήσει ζωντανή την Άρυα και δεν νομίζω να βλέπει κανείς την Άρυα σαν βασίλισσα, άρα θα πρέπει να υπάρχει και άλλος ένας, ο οποίος θα ήθελα να είναι ο Tyrion.
Τώρα τελευταία σκηνή δεν την έχω φανταστεί και πολύ αλλά πιστεύω πως θα πήγαινε κάπως έτσι.
O Tyrion πέρασε μέσα από την τεράστια ανοιχτή πόρτα που οδηγούσε στον Σιδερένιο Θρόνο. Κόσμος είχε μαζευτεί για να δηλώσουν υποταγή στο νέο τους βασιλιά. Από το ανοιχτό παράθυρο μπορούσε να ακούσει τις κραυγές των ανθρώπων που δεν είχαν ξαναδεί δράκο να πετάει πόσο μάλλον να στέκεται καταμεσής στην αυλή σαν φρουρός. Κανένας δεν τολμούσε να τον κοιτάξει στα μάτια. Οι φήμες που τον ακολουθούσαν φαίνεται πως έκαναν την δουλειά τους και όλοι τον φοβούνταν. Ίσως και να το προτιμούσε έτσι. Αν δεν μπορείς να τους κάνεις να σε αγαπήσουν, ο φόβος θα πρέπει να είναι αρκετός. Ήδη του είχανε βγάλει αρκετά προσωνύμια. Τύριον ο Τρομερός, Τύριον ο Δρακοκαβαλάρης. Τα ονόματα δεν είχαν σημασία. Αυτό που είχε σημασία είναι πως κανένας δεν θα τολμούσε να τον ξαναπεί Νάνο, Καλικάντζαρο ή οτιδήποτε άλλο μπροστά του. Τουλάχιστον όχι χωρίς να χάσει το κεφάλι του μετά. Ξαφνικά έφτασε μπροστά στα σκαλιά που οδηγούσαν στον Σιδερένιο Θρόνο. Χαμογέλασε όταν είδε πως κάποιος είχε προνοήσει και τώρα ο Σιδερένιος Θρόνος είχε ένα επιπρόσθετο σκαλί για να μπορεί να ανεβαίνει ευκολότερα. Κάθησε στον Θρόνο και κοίταξε γύρω του. Όλοι κρεμόντουσαν από τα χείλια του. Χαμογελώντας στην Penny που στεκόταν δίπλα στον θρόνο σκέφτηκε πως για μια φορά στην ζωή του τα πράγματα φαίνεται πως του πήγαιναν όπως τα ήθελε.
Αλλά όπως είπα δεν το έχω σκεφτεί και πολύ. Και είναι δύσκολο να αποφασίσεις ποιός θες να μείνει ζωντανός γιατί σίγουρα δεν σου αρέσει μόνο ένας.
Τώρα τελευταία σκηνή δεν την έχω φανταστεί και πολύ αλλά πιστεύω πως θα πήγαινε κάπως έτσι.
O Tyrion πέρασε μέσα από την τεράστια ανοιχτή πόρτα που οδηγούσε στον Σιδερένιο Θρόνο. Κόσμος είχε μαζευτεί για να δηλώσουν υποταγή στο νέο τους βασιλιά. Από το ανοιχτό παράθυρο μπορούσε να ακούσει τις κραυγές των ανθρώπων που δεν είχαν ξαναδεί δράκο να πετάει πόσο μάλλον να στέκεται καταμεσής στην αυλή σαν φρουρός. Κανένας δεν τολμούσε να τον κοιτάξει στα μάτια. Οι φήμες που τον ακολουθούσαν φαίνεται πως έκαναν την δουλειά τους και όλοι τον φοβούνταν. Ίσως και να το προτιμούσε έτσι. Αν δεν μπορείς να τους κάνεις να σε αγαπήσουν, ο φόβος θα πρέπει να είναι αρκετός. Ήδη του είχανε βγάλει αρκετά προσωνύμια. Τύριον ο Τρομερός, Τύριον ο Δρακοκαβαλάρης. Τα ονόματα δεν είχαν σημασία. Αυτό που είχε σημασία είναι πως κανένας δεν θα τολμούσε να τον ξαναπεί Νάνο, Καλικάντζαρο ή οτιδήποτε άλλο μπροστά του. Τουλάχιστον όχι χωρίς να χάσει το κεφάλι του μετά. Ξαφνικά έφτασε μπροστά στα σκαλιά που οδηγούσαν στον Σιδερένιο Θρόνο. Χαμογέλασε όταν είδε πως κάποιος είχε προνοήσει και τώρα ο Σιδερένιος Θρόνος είχε ένα επιπρόσθετο σκαλί για να μπορεί να ανεβαίνει ευκολότερα. Κάθησε στον Θρόνο και κοίταξε γύρω του. Όλοι κρεμόντουσαν από τα χείλια του. Χαμογελώντας στην Penny που στεκόταν δίπλα στον θρόνο σκέφτηκε πως για μια φορά στην ζωή του τα πράγματα φαίνεται πως του πήγαιναν όπως τα ήθελε.
Αλλά όπως είπα δεν το έχω σκεφτεί και πολύ. Και είναι δύσκολο να αποφασίσεις ποιός θες να μείνει ζωντανός γιατί σίγουρα δεν σου αρέσει μόνο ένας.
\"Needle was Robb and Bran and Rickon, her mother and her father, even Sansa. Needle was Winterfell\'s grey walls, and the laughter of its people. Needle was Jon Snow\'s smile.”