Επεισόδιο 09 - Rains of Castamere

[Tywin Lannister]

Rains of Castamere, ή αλλιώς οι Βροχές του Κασταμήρ (το τραγούδι που γράφτηκε προς τιμήν του Tywin Lannister, για την εξόντωση ενός από τους μεγαλύτερους τότε Οίκους του Γουέστερος, των Ρέυν), είναι ο τίτλος του σημερινού επεισοδίου. Του πιο ΕΠΙΚΟΥ, ΣΥΝΑΡΠΑΣΤΙΚΟΥ, ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ ΤΟΥ GAME OF THRONES. Ας πάμε όμως να δούμε τα γεγονότα με την σειρά.

Με τον Βασιλιά του Βορρά ανοίγει το σημερινό επεισόδιο. Παρακολουθούμε τον Ρομπ Σταρκ, να συμβουλεύεται την μητέρα του, για την επόμενη πολεμική επιχείριση του. Ένα επικίνδυνο,πλην φιλόδοξο σχέδιο. Την πολιορκία του Κάστερλυ Ροκ, της έδρας των Λάννιστερ. Αν και η Κάτλυν έχει τις αμφιβολίες της, το μίσος και η επιθυμία για εκδίκηση είναι αυτά που επικρατούν..
\"Δείξτους πως είναι να χάνεις ότι αγαπάς\".

Στην αμέσως επόμενη σκηνή, ο Ρομπ και οι ακόλουθοι του, παρουσιάζονται μπροστά στον Άρχοντα Φρέυ, όπου και τρώνε ψωμί και αλάτι, για την προστασία τους (Ο ισχυρότερος νόμος του κόσμου, είναι ο νόμος της φιλοξενίας. Είναι κατάρα από Θεούς και ανθρώπους, να βλάψεις κάποιον φιλοξενούμενο σου).
Αφού λοιπόν ο Άρχοντας Φρέυ ντροπιάζει τον Ρομπ και την γυναίκα του, αναγκάζει τον Βασιλέα του Βορρά να απολογηθεί στις κόρες του Γουόλντερ Φρεύ, για την καταπάτηση του όρκου του, να παντρευτεί μια από αυτές. Να συμπληρώσω ότι εδώ είχαμε και μια από τις πιο τραγελαφικές σκηνές της σειράς, όπου ο Γουόλντερ Φρέυ παρουσιάζει τις κόρες του, και φτάνει στην τελευταία...

-My granddaughter.... Wertha ?
- *Shakes head*
- Waldra ?
- *Shakes head*
- Waldina...
- I\'m Merry
- Fine !

Κάπου εδώ, καταλαβαίνουμε ότι και το μεγαλύτερο μέρος του επεισοδίου θα αναλωθεί στον Ρομπ.



Περισσεύει όμως λίγος χρόνος και για την Νταυνέρις..
Παρακολουθούμε λοιπόν την Ντάνυ να καταστρώνει σχέδιο για το πως θα καταλάβει το Γιουνκάι. Ευτυχώς για αυτήν, είναι εκεί και ο Υπέροχος Νταάριο Ναχάρις, που δείχνει τον σωστό τρόπο για να γίνει αυτό. Ένα από τα highlight της σκηνής, ότι ο Γκριζοσκώληκας λέει ότι εμπιστεύεται τον Νταάριο, οπότε και η Ντάνυ του δίνει τα ηνία για να οδηγήσει την εισβολή...

Σαν κάτι να μου λέει ότι θα αρχίζουν να τρίζουν τα κόκαλα του Καλ Ντρόγκο...



Υπάρχει και μια σκηνή με τον Μάγο Σαμγουελ Τάρλυ, ο οποίος έχει την καταπληκτική μαγική ικανότητα να καταλαβαίνει πράγματα κοιτάζοντας σημάδια σε ένα χαρτί, αλλά δεν θα επεκταθώ περισσότερο, πάμε να δούμε τον Υπέροχο Νταάριο Ναχάρις (όπως καταλαβαίνετε, μπροστά από το Νταάριο θα μπαίνει πάντα το Υπέροχος, για να μην το ξεχνάτε... ότι είναι υπέροχος...)

Αρχίζει λοιπόν η εισβολή, όπου και μπαίνουν στα κρυφά Ο Νταάριο, ο Τζόρα και ο Γκριζοσκώληκας στην πόλη. Γρήγορα όμως οι φρουροί αντιλαμβάνονται την παρουσία τους, και γινόμαστε μάρτυρες σε μια από τις πιο ΓΑΜΑΤΕΣ μονομαχίες της σειράς. Τρείς, εναντίων όλων. Ο Σερ Τζόρα με το μπάσταρδο σπαθί του, ο Γκριζοσκώληκας με την λόγχη του, και ο Υπέροχος Νταάριο Ναχάρις με το τρομερό άρακ του.
Δεν χωράνε πολλά λόγια ,η σκηνή είναι τρομερή



Για να τελειώνουμε όμως με το Ασσάι, ας πούμε και την έκβαση της μάχης. Οι 3 μαχητές καταφέρνουν και επιβιώνουν, δια περνάνε τους φρουρούς και ανοίγουν τις Πύλες της Πόλης, από όπου μπαίνει ο κύριος στρατός της Ντάνυ, και κατατροπώνει τους αμυνόμενους. Το λάφυρο του Υπέροχου Νταάριο για την Ντάνυ, ήταν η σημαία της Άρπυας, το σύμβολο του Γιουνκάι !



Ας πάμε ξανά στο Γουέστερος, και μάλιστα στον Βορρά. Παπάδες γίνονται εκεί !
Βλέπουμε την εισβολή των Αγρίων (συμπεριλαμβανομένου του Τζον) σε ένα σπίτι όπου μένει ένας αγρότης με λίγα άλογα.
Οι Άγριοι αποφασίζουν να τον σκοτώσουν, αλλά ο Τζον χτυπώντας κάπου το σπαθί του, τον ειδοποιεί, και ο αγρότης το βάζει στα πόδια. Σύντομα όμως ο Τόρμουντ και η παρέα του θα βρεθούν στο κατόφλι του, και θα τον αιχμαλωτίσουν. Αποφασίζουν λοιπόν να τον σκοτώσουν, και ο Ορέλ αναγκάζει τον Τζον να το κάνει, για να αποδείξει ότι πλέον δεν είναι κοράκι.

Παράλληλα με αυτό, στην ίδια τοποθεσία βρίσκεται ο Μπραν, ο Τζότζεν και η παρέα του. Εκεί γίνεται και κάτι τρομερό. Ο Μπραν κάνει γουάργκ μέσα στον Χόντορ. Κάτι που σύμφωνα με τον Τζότζεν, δεν μπορεί να το κάνει κανείς. Από ότι φαίνεται το χάρισμα του Μπραν είναι τεράστιο, για αυτό και αποφασίζει να χωρίσει τον δρόμο του, με τον μικρό του αδερφό Ρίκον, στέλνοντας τον μαζί με την Όσα στους Άμπερς για προστασία. Ο ίδιος έχει αποφασίσει ότι θα περάσει το Τείχος για να βρει την κουρούνα με τα 3 μάτια. Πριν το κάνει αυτό όμως, κάνει ένα γουάργκ στον Summer, για να βοηθήσει τον Τζον !

Ο Τζον λοιπόν, βρίσκεται στην πιο δύσκολη απόφαση της ζωής του. Θα σκοτώσει τον γεράκο ; Θα γίνει ένα με τους Άγριους, για χάρη της Ύγκριτ ; Ή η καρδία του θα ανήκει για πάντα στην Νυχτερινή Φρουρά ; Η Ύγκριτ απογοητευμένη από την καθυστέρηση του, σκοτώνει αυτήν τον γεράκο, και οι άγριοι επιτίθενται στον Τζον, ύστερα από εντολή του Τόρμουντ ( Ενδιαφέρον ήταν και η στιγμή αμφιβολίας του Τόρμουντ, όπου πραγματικά καταλαβαίνουμε ότι συμπαθεί τον Τζον. Τον συμπαθεί τόσο που δεν προσπαθεί να τον σκοτώσει, αλλά να κρατήσει την Ύγκριτ αμέτοχη). Μάλλον ξέχασαν λοιπόν οι άγριοι ότι πρόκειται για τον γιο του Ένταρντ Σταρκ, ένα όχι και τόσο εύκολο θήραμα.. Ο Τζον καταφέρνει και αντιμετωπίζει τους άγριους, με την βοήθεια των 2 ανταρόλυκων (ή μάλλον την βοήθεια του Μπραν) όπου και παίρνει την εκδίκηση του, δολοφονώντας τον Ορέλ !


Ύστερα, καβαλάει ένα άλογο και καταφέρνει να αποδράσει, προφανώς κατευθηνόμενος προς το Μαύρο Κάστρο ! Για πάμε όμως να δούμε το φινάλε του επεισόδιου...

Πίσω λοιπόν στους Διδύμους. Πριν πάμε στην γαμήλια τελετή, να κάνουμε και μια αναφορά στην Άρυα.
Σχεδόν έχει φτάσει στον προορισμό της η Άρυα και ο \"φρουρός\" της Σάντορ, οπότε τίποτα δεν είναι ικανό να την σταματήσει. Απειλεί το Κυνηγόσκυλο κατάματα ότι θα τον δολοφονήσει, και αργότερα όταν της φράζουν τον δρόμο, το σκάει, και περιφέρετε μέσα στους Διδύμους μόνη της, για να βρεθεί αντιμέτωπη με έναν ανταρόλυκο...

Για πάμε όμως στην γαμήλια τελετή. Ο Γουόλντερ Φρεύ εμφανίζετε μέσα στο Σεπτ, όπου και παρουσιάζει την εγγονή του Ρόζλιν. Σε αντίθεση με όλες τις υπόλοιπες γυναίκες του Οίκου, η Ρόζλιν είναι μια πραγματική κούκλα, αφήνοντας τον πρωταθλητή τοξοβολίας Έντμιουρ, ολίγον τι μαλάκα (sorry για τις Κυρίες). Μετά λοιπόν από τον γάμο ακολουθεί το τραπέζι, με μπάντα, χορούς, τραγούδια, κρασί και τα συναφί.
Μετά την απομάκρυνση όμως του γαμπρού και της νύφης, οι οποίοι και κατευθύνονται στο γαμήλιο κρεβάτι, κάτι παράξενο αρχίζει να συμβαίνει... Ένας Φρέυ κλείνει τις πόρτες, και τότε παγώνει το αίμα όλων μας... μιας και ακούμε την μπάντα να αρχίζει να παίζει ένα τραγούδι.. Ένα τραγούδι χωρίς λόγια, αλλά όλοι καταλαβαίνουμε ότι πρόκειται για τις Βροχές του Κάσταμηρ, το τραγούδι ύμνος του Τάιγουιν Λάννιστερ...
Πριν καν προλάβουμε να συνειδητοποιήσουμε τι συμβαίνει, ο Γουόλντερ Φρεύ σηκώνετε και βγάζει έναν περίεργο λόγο, για το ότι θέλει να δείξει στον Βασιλιά του Βορρά \"την φιλοξενία που το αξίζει\". Παράλληλα, ο Ρους Μπόλτον κάνει ένα νεύμα στην Κάτλυν, δείχνοντας της το μανίκι του. Όταν λοιπόν σηκώνει το μανίκι, από κάτω βλέπουμε κάτι που μας κόβει την ανάσα... Πανοπλία..
Πριν προλάβουμε να ηρεμήσουμε, ξεκινάει αυτό για το οποίο οι φαν των βιβλίων ανυπομονούσαν να δουν.. Την σφαγή του Βασιλιά του Βορρά, της γυναίκας του, της μητέρας του, και όλων του των ακολούθων, από τους Φρέυ και τους Μπόλτον, υπό την μελωδία των Βροχών του Κάσταμηρ.. Ένα γεγονός, το οποίο είναι με διαφορά το πιο συνταρακτικό όλης της σειράς μέχρι τώρα, ξεπερνώντας ακόμα και τον αποκεφαλισμό του Νεντ Σταρκ. Ένα γεγονός, που θα μείνει στην ιστορία, ως ο Κόκκινος Γάμος.




\"The Lannister send their regards\" είναι τα λόγια του Μπόλτον, όταν δίνει το τελειωτικό χτύπημα στον Βασιλιά του Βορρά, ο οποίος κείτεται νεκρός, δίπλα από την άψυχη γυναίκα του, μαχαιρωμένη στην κοιλιά, για την δολοφονία και του διαδόχου του Ρομπ.

Και αμέσως ήρθε στο μυαλό μου μια φράση, πριν από 2 επεισόδια, από τα χείλη του Τζέιμυ Λάννιστερ..
\"By what right, does the wolf judge the lion ?\"

Σαν να μην έφταναν αυτά, η Άρυα παρακολουθεί την δολοφονία του ανταρόλυκου του Ρομπ... λίγο πριν πέσει αναίσθητη (ή νεκρή ? ) από τα χέρια του κυνηγόσκυλου...

Πιστεύω ότι σε αυτό το σημείο δεν χωράνε άλλα λόγια.. Ίσως μόνο λίγοι στοίχοι...

And who are you, the proud lord said,
that I must bow so low?
Only a cat of a different coat,
that\'s all the truth I know.
In a coat of gold or a coat of red,
a lion still has claws,
And mine are long and sharp, my lord,
as long and sharp as yours.
And so he spoke, and so he spoke,
that lord of Castamere,
But now the rains weep o\'er his hall,
with no one there to hear.
Yes now the rains weep o\'er his hall,
and not a soul to hear