9ο Επεισόδιο- The Watchers on the Wall

[Winterfell]

Και μια ακόμη εικόνα της μάχης πάνω από το Τείχος.




Επίσης, παραθέτω μια πρόχειρη μετάφραση της  σκηνής ανάμεσα σε Ύγκριτ-Τζον που πόσταρε η no one, για όσους δε γνωρίζουν αγγλικά. Ζητώ συγγνώμη εκ των προτέρων για τυχόν λάθη. Τη βάζω σε σπόιλερ όχι επειδή είναι σπόιλερ, αλλά για να μην πιάνει πολύ χώρο στην ανάρτηση:

Show Content

Spoiler

Βρήκε την Ύγκριτ ξαπλωμένη πάνω σ' ένα κομμάτι παλιού χιονιού κάτω από τον Πύργο του Άρχοντα Διοικητή, με ένα βέλος ανάμεσα στα στήθη της. Οι παγωμένοι κρύσταλλοι είχαν στρωθεί πάνω στο πρόσωπό της και στο φεγγαρόφωτο έμοιαζε σαν να φορούσε μια αστραφτερή, ασημένια μάσκα.

Το βέλος ήταν μαύρο, είδε ο Τζον, αλλά ήταν φτιαγμένο με άσπρα φτερά πάπιας.

Δεν είναι δικό μου, είπε στον εαυτό του. Δεν είναι ένα από τα δικά μου.
Αλλά ένιωσε σαν να ήταν.

Όταν γονάτισε στο χιόνι δίπλα της, τα μάτια της άνοιξαν. "Τζον Σνόου." είπε, πολύ απαλά. Ακούστηκε σαν το βέλος να είχε βρει τον πνεύμονα . "Είναι αυτό ένα κανονικό κάστρο; Δεν είναι πυργίσκος, έτσι;"
"Είναι." Ο Τζον έπιασε το χέρι της.
"Ωραία." ψιθύρισε. "Ήθελα να δω ένα κανονικό κάστρο πριν... πριν εγώ... "
"Θα δεις εκατό κάστρα," της υποσχέθηκε. "Η μάχη τελείωσε. Ο μέιστερ Αίμον θα σε φροντίσει." Άγγιξε τα μαλλιά της. "Είσαι φιλημένη από τη φωτιά, θυμάσαι; Τυχερή. Θα χρειαστεί κάτι παραπάνω από ένα βέλος για να σκοτωθείς. Ο Αίμον θα το βγάλει και θα σε επιδέσει και θα σου δώσουμε λίγο γάλα της παπαρούνας για τον πόνο."

Εκείνη απλά χαμογέλασε στα λόγια του.

"Θυμάσαι εκείνη τη σπηλιά; Θα έπρεπε να είχαμε μείνει σ' εκείνη τη σπηλιά. Σ' το είπα."
"Θα γυρίσουμε πίσω στη σπηλιά." είπε. "Δε θα πεθάνεις, Ύγκριτ. Δε θα πεθάνεις."
"Ω."
Η Ύγκριτ έπιασε το μάγουλό του με το χέρι της.

"Δεν ξέρεις τίποτα, Τζον Σνόου." αναστέναξε, πεθαίνοντας.

Πολύ πιο συγκινητική η σκηνή στο βιβλίο. Πραγματικά. Τώρα το διάβασα.