Επεισόδιο 09 - Rains of Castamere

[no one]

Έκανα εργασία σήμερα όλη μέρα.
Το επεισόδιο το περίμενα όπως περιμένεις ένα παγωτό όταν είσαι δέκα χρονών.
Άκουσα και την έκπληξη, οργή, και το μίσος τριών ανθρώπων μη αναγνωστών των βιβλίων και όλη την ώρα ήμουν:



Red Wedding.
.
.
.
.
Να ένα αξιομνημόνευτο γεγονός.
Βασικά και να θες να το ξεχάσεις δύσκολο.

Όταν το πρωτοδιάβασα ήταν σποϊλαρισμένο.

[spoiler=Spoiler:317sgpon]Μισώ τα σπόιλερς.[/spoiler:317sgpon]
Διάβασα τη σκηνή τέσσερις-πέντε φορές. μετά έκοβα βόλτες πάνω κάτω στην κουζίνα βραδιάτικα για ώρες σα το ζόμπι παίζοντας τη σκηνή στο μυαλό μου ξανά και ξανά και ξανά.
Με τη μουσική υπόκρουση στο κεφάλι μου. Με το αίμα τις κραυγές, το υστερικό γέλιο, τα δέκα κοράκια...

Ned, please, make it stop, make it stop hurting...
Slow red worms crawled along her arms and under her clothes. It tickles.
No, don’t, don’t cut my hair, Ned loves my hair.

Red Wedding my Lords, my Ladies.
Red Wedding...