16-06-2015, 02:24 PM
Πρώτα πρώτα να απαντήσω στον [member=2992]elefantas[/member] για το σχόλιο με τη Μυρσέλα: τραγικά σεξιστικό κ σιχαμένο. Ακόμα κ αν το ανέφερες λόγω του γυμνού που αφειδώς δείχνει η σειρά, εξακολουθεί να είναι σιχαμένο σχόλιο.
Η σκηνή Τζέιμι-Μυρσέλα μου άρεσε πάντως, ναι μεν με ξένισε που αποδέκτηκε την αιμομιξία η Μ αλλά γενικά τη βρήκα λυρική σκηνή.
Η Άρια όλα τα λεφτά για μια φορά ακόμη, παρά τις συνέπειες πιστεύω ότι θα πάρει ό,τι είναι να πάρει κ θα συνεχίσει τον δρόμο προς της εκδίκηση.
Στενοχωρήθηκα για τον Στάννις. Το βρήκα άδικο υπό την έννοια του ότι πάντα έκανε το καθήκον του, ναι μεν θυσίασε την κόρη του αλλά πίστευε σε ένα "ευρύτερο καλό" (ευφημισμός βέβαια μπροστά σε αυτό που έκανε αλλά μπαίνω στο σκεπτικό του), πίστευε ότι αλλιώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα κ γι'αυτό θυσίασε κ ο ίδιος ένα κομμάτι του εαυτού του (με τον θάνατο της κόρης του εννοώ). Κ στο τέλος, από καθήκον πέθανε.
Την Μπρίεν βέβαια ποτέ δεν τη συμπάθησα ιδιαίτερα και δε μου άρεσε καθόλου που επέμενε ότι ο Ρένλυ ήταν ο νόμιμος βασιλιάς... αφού μαρή ο δικαιωματικά ο Στάννις ήταν διάδοχος του Ρόμπερτ, μη με δαιμονίζεις σου λέω!!!! Ο Στάννις αναμφισβήτητα είναι ένας χαρακτήρας βγαλμένος από αρχαία τραγωδία.
Σάνσα - Θήον ήταν άλλη μια ωραία σκηνή του επεισοδίου, ξύπνησε κ ο Θήον, μια χαρά ΑΛΛΑ
αν αυτό σημαίνει ότι ο Θ μπορεί να είναι ο ΑΑ κ έχουμε μόνιμο κ μη ανατρέψιμο θάνατο του Τζον...ε όχι. Ε όχι. Θα ξενερώσω αγρίως. Απ΄το τίποτα ήρωας... όχι.
Κ ας είναι σκοτεινός ο Ρ'λορ... θα μπορούσε κάλλιστα να θυσιαστεί ο αναγεννημένος Θ για την ανάσταση του Τζον. Γενικά θέλω Τζον στην πρώτη γραμμή. Μπορεί να επανέρθει στη ζωή (ως τι δεν ξέρω, έστω σαν ζόμπι), να κάνει το χρέος του ως ΑΑ κ μετά να πεθάνει. Κ όχι από ήρωας να πεθάνει σαν τίποτα. Άλλο ένα όχι κ εδώ λοιπόν.
Επίσης: λέτε ο Σερ Ντάβος/Ντέιβος (πώςτονλένε) να καταταγεί τελικά στη ΝΦ; Μου πέρασε απ΄το μυαλό.
Η σκηνή Τζέιμι-Μυρσέλα μου άρεσε πάντως, ναι μεν με ξένισε που αποδέκτηκε την αιμομιξία η Μ αλλά γενικά τη βρήκα λυρική σκηνή.
Η Άρια όλα τα λεφτά για μια φορά ακόμη, παρά τις συνέπειες πιστεύω ότι θα πάρει ό,τι είναι να πάρει κ θα συνεχίσει τον δρόμο προς της εκδίκηση.
Στενοχωρήθηκα για τον Στάννις. Το βρήκα άδικο υπό την έννοια του ότι πάντα έκανε το καθήκον του, ναι μεν θυσίασε την κόρη του αλλά πίστευε σε ένα "ευρύτερο καλό" (ευφημισμός βέβαια μπροστά σε αυτό που έκανε αλλά μπαίνω στο σκεπτικό του), πίστευε ότι αλλιώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα κ γι'αυτό θυσίασε κ ο ίδιος ένα κομμάτι του εαυτού του (με τον θάνατο της κόρης του εννοώ). Κ στο τέλος, από καθήκον πέθανε.
Την Μπρίεν βέβαια ποτέ δεν τη συμπάθησα ιδιαίτερα και δε μου άρεσε καθόλου που επέμενε ότι ο Ρένλυ ήταν ο νόμιμος βασιλιάς... αφού μαρή ο δικαιωματικά ο Στάννις ήταν διάδοχος του Ρόμπερτ, μη με δαιμονίζεις σου λέω!!!! Ο Στάννις αναμφισβήτητα είναι ένας χαρακτήρας βγαλμένος από αρχαία τραγωδία.
Σάνσα - Θήον ήταν άλλη μια ωραία σκηνή του επεισοδίου, ξύπνησε κ ο Θήον, μια χαρά ΑΛΛΑ
αν αυτό σημαίνει ότι ο Θ μπορεί να είναι ο ΑΑ κ έχουμε μόνιμο κ μη ανατρέψιμο θάνατο του Τζον...ε όχι. Ε όχι. Θα ξενερώσω αγρίως. Απ΄το τίποτα ήρωας... όχι.
Κ ας είναι σκοτεινός ο Ρ'λορ... θα μπορούσε κάλλιστα να θυσιαστεί ο αναγεννημένος Θ για την ανάσταση του Τζον. Γενικά θέλω Τζον στην πρώτη γραμμή. Μπορεί να επανέρθει στη ζωή (ως τι δεν ξέρω, έστω σαν ζόμπι), να κάνει το χρέος του ως ΑΑ κ μετά να πεθάνει. Κ όχι από ήρωας να πεθάνει σαν τίποτα. Άλλο ένα όχι κ εδώ λοιπόν.
Επίσης: λέτε ο Σερ Ντάβος/Ντέιβος (πώςτονλένε) να καταταγεί τελικά στη ΝΦ; Μου πέρασε απ΄το μυαλό.
"Μόνοι γεννιόμαστε και μόνοι πεθαίνουμε,αλλά καθώς περπατούμε μέσα σε αυτό το μαύρο πέπλο παίρνουμε δύναμη ο ένας από τον άλλο." - Μελισάντρα