28-08-2017, 11:03 PM
Θα πω κι εγώ τις σκέψεις μου μετά το σημερινό επεισόδιο.
Η σειρά είναι μια άλλη σειρά πλέον απο αυτή που βλέπαμε στους 4-5 πρώτους κύκλους.
Βασίζεται περισσότερο στον εντυπωσιασμό και στο να δώσει αυτό που θέλει το πιο ευρύ κοινό που διαθέτει πλέον (όπως πολύ σωστά είπε λίγο πριν ο [member=3481]Αίγκον V[/member] και πήρε το + μου) και λιγότερο στο να μείνει στο πνεύμα του υπέροχου στορι που είχε χτίσει ο Μάρτιν.
Υπάρχουν καλές και κακές στιγμές σε κάθε επεισόδιο, οι κακές έχουν να κάνουν κυρίως με τις βιαστικές εξελίξεις (όχι λόγω χρόνου και αποστάσεων αλλα κυρίως ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ που παίρνονται και αφορούν την βασική εξέλιξη της σειράς και αυτές είναι πολύ πρόχειρες και χωρίς να έχουν διαμορφωθεί έτσι συγγραφικά ωστε να σε πείθουν για την ορθότητα και την συνάφειά τους.) το πιό χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όλες αυτές οι φαεινές ιδέες του Τζον και του Τύριον, στα ξεκούδουνα να πάνε να φέρουν τον γουαιτ, την άλλη να πάει στο KL να μιλήσει με τον Τζειμι, την παράλλη να πάει μόνος στο δωμάτιό της.. έστω κι αν η τελευταία ήταν ίσως η πιο δυνατή σκηνή του επεισοδίου.
Μία ακόμα κακή στιγμή του επεισοδίου είναι οι φτηνοί και ανόητοι διάλογοι που βάζει και δεν προσφέρουν τίποτα απολύτως.. χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτά στο μεγάλο meeting που τη μια ενώ ξέρουν οτι υπάρχει κόσμος που διψάει για το cleganebowl και πρέπει να ευχαριστήσουν ΚΑΙ αυτούς, βάζουν στο ξεκάρφωτο τον Hound να πηγαίνει να πει δυο άσχετες κουβέντες στον αδερφό του ενώ περιμένουν οι περισσότεροι με ανυπομονησία την πρώτη κουβέντα που θα πέσει στο τραπέζι. Το ίδιο και με τις ανοησίες του Γιούρον απο τη μια στον Θίον και απο την άλλη στον υποτιθέμενο φόβο του απέναντι στη θέα του νεκρού.
Το επεισόδιο για μένα το έσωσε μόνη της η θεά Lena Headey και όσες φορές υπήρχε η Σέρσει στην εξέλιξη, έστω κ δεν μας έπεισε καθόλου η ξαφνική υποτιθέμενη κι αυτή μεταστροφή της μετά τη συνάντηση με τον Τύριον.
Δυνατές και οι εξελίξεις στο Γουίντερφελ και ο τρόπος που τις παρουσίασαν, αν και προβλέψιμες, αλλα δεν μπόρεσα ποτέ να δεχτώ πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος που έκανε ότι ήθελε το Γουέστερος 6 σεζον τώρα, καθόταν μία ολόκληρη σεζον σε μία γωνία του Γουίντερφελ και περίμενε πότε θα έρθει η Άρυα να τον καθαρίσει με το μαχαίρι που έδωσε ο ίδιος στον αδερφό της αντί να πάει στο Ειρι και να συνεχίσει να κάνει τα δικά του απο ΄κει όπως σκέφτηκε την ύστατη στιγμή. ¨Δηλαδή ρε φίλε, έπρεπε να σου βάλει το μαχαίρι στο λαιμό για να πεις τους ανθρώπους της κοιλάδας να γυρίσετε πίσω; Γιατί δεν το έκανες 7 επεισόδια τώρα;" αλλα προφανώς δεν μας εξυπηρετεί σε τίποτα πλέον αυτός ο χαρακτήρας και ήρθε η ώρα να μας αφήσει...
...τώρα πρέπει να επικεντρωθούμε στο ειδύλλιο Τζον και Ντάνυ. Προσωπικά μου άρεσε το πως συνδεσαν το παρελθόν με το παρόν, τον διάλογο του Σαμ με τον Μπράν, με τα οράματα του τελευταίου απο το γάμο την ίδια στιγμή που το ζευγαράκι έκανε #boatsex (όσο κρύες κι αν ήταν οι ερμηνείες των δύο στη συγκεκριμένη σκηνή σε σχέση με τα ρέστα που έχουν δώσει ως τώρα).
για το Αιγκον που είδα πολλούς να κράζουν για το όνομα του Τζον, μία σκέψη μου είναι οτι εφόσον η σειρά έχει ξεφύγει απο τα βιβλία και γι αυτήν δεν υπάρχει η οποιαδήποτε υπόνοια οτι ο πρωτότοκος γιός του Ρέιγκαρ είναι ζωντανός, δεν είχαν κανένα θέμα να χρησιμοποιήσουν το όνομά του για τον Τζον, ίσως στο μυαλό τους να θέλησαν να συνδέσουν τους δύο χαρακτήρες.
και κλείνω με την τελευταία σκηνή της σεζον.. οκ εντυπωσιακά τα πλάνα, ωραία τα εφέ, αλλα δεν με έπεισε καθόλου ο τρόπος που πέφτει το τείχος. Ας πούμε οτι ξεχνάμε τα μάγια με τα οποία έχει φτιαχτεί και το κάνουν αδιαπέραστο απο τους νεκρούς, ξεχνάμε ακόμα και την θεωρία για την πληγή στο χέρι του Μπράν που του άφησε το άγγιγμα του ΝΚ.. δεν μπορώ όμως να καταλάβω τι στο καλό είναι αυτό που πετάει το στόμα του δράκου.. πάγος δεν γίνεται να είναι γιατί δεν θα λιώσει το τείχος, και δεν είναι και Ice Dragon όπως έχουν αναφέρει πολλά παιδιά, φωτιά δεν είναι.. εεε τι είναι ρε παιδιά; κ δεν είναι λεπτομέρεια να την κάνουμε στην άκρη.. είναι ίσως το σημαντικότερο πράγμα που συνέβη στη σειρά 7 σεζόν τώρα... πέρασαν οι dead το τείχος.. εεε δεν με έπεισε καθόλου ο τρόπος που το έκαναν.. περίμενα κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, με περιεχόμενο και υπόβαθρο (αυτό κολλάει και στα περι βιαστικών και πρόχειρων εξελίξεων)
Ευχαριστώ προκαταβολικά όσους είχαν το κουράγιο να φτάσουν ως εδώ!
Η σειρά είναι μια άλλη σειρά πλέον απο αυτή που βλέπαμε στους 4-5 πρώτους κύκλους.
Βασίζεται περισσότερο στον εντυπωσιασμό και στο να δώσει αυτό που θέλει το πιο ευρύ κοινό που διαθέτει πλέον (όπως πολύ σωστά είπε λίγο πριν ο [member=3481]Αίγκον V[/member] και πήρε το + μου) και λιγότερο στο να μείνει στο πνεύμα του υπέροχου στορι που είχε χτίσει ο Μάρτιν.
Υπάρχουν καλές και κακές στιγμές σε κάθε επεισόδιο, οι κακές έχουν να κάνουν κυρίως με τις βιαστικές εξελίξεις (όχι λόγω χρόνου και αποστάσεων αλλα κυρίως ΑΠΟΦΑΣΕΩΝ που παίρνονται και αφορούν την βασική εξέλιξη της σειράς και αυτές είναι πολύ πρόχειρες και χωρίς να έχουν διαμορφωθεί έτσι συγγραφικά ωστε να σε πείθουν για την ορθότητα και την συνάφειά τους.) το πιό χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όλες αυτές οι φαεινές ιδέες του Τζον και του Τύριον, στα ξεκούδουνα να πάνε να φέρουν τον γουαιτ, την άλλη να πάει στο KL να μιλήσει με τον Τζειμι, την παράλλη να πάει μόνος στο δωμάτιό της.. έστω κι αν η τελευταία ήταν ίσως η πιο δυνατή σκηνή του επεισοδίου.
Μία ακόμα κακή στιγμή του επεισοδίου είναι οι φτηνοί και ανόητοι διάλογοι που βάζει και δεν προσφέρουν τίποτα απολύτως.. χαρακτηριστικότερα παραδείγματα αυτά στο μεγάλο meeting που τη μια ενώ ξέρουν οτι υπάρχει κόσμος που διψάει για το cleganebowl και πρέπει να ευχαριστήσουν ΚΑΙ αυτούς, βάζουν στο ξεκάρφωτο τον Hound να πηγαίνει να πει δυο άσχετες κουβέντες στον αδερφό του ενώ περιμένουν οι περισσότεροι με ανυπομονησία την πρώτη κουβέντα που θα πέσει στο τραπέζι. Το ίδιο και με τις ανοησίες του Γιούρον απο τη μια στον Θίον και απο την άλλη στον υποτιθέμενο φόβο του απέναντι στη θέα του νεκρού.
Το επεισόδιο για μένα το έσωσε μόνη της η θεά Lena Headey και όσες φορές υπήρχε η Σέρσει στην εξέλιξη, έστω κ δεν μας έπεισε καθόλου η ξαφνική υποτιθέμενη κι αυτή μεταστροφή της μετά τη συνάντηση με τον Τύριον.
Δυνατές και οι εξελίξεις στο Γουίντερφελ και ο τρόπος που τις παρουσίασαν, αν και προβλέψιμες, αλλα δεν μπόρεσα ποτέ να δεχτώ πως είναι δυνατόν ο άνθρωπος που έκανε ότι ήθελε το Γουέστερος 6 σεζον τώρα, καθόταν μία ολόκληρη σεζον σε μία γωνία του Γουίντερφελ και περίμενε πότε θα έρθει η Άρυα να τον καθαρίσει με το μαχαίρι που έδωσε ο ίδιος στον αδερφό της αντί να πάει στο Ειρι και να συνεχίσει να κάνει τα δικά του απο ΄κει όπως σκέφτηκε την ύστατη στιγμή. ¨Δηλαδή ρε φίλε, έπρεπε να σου βάλει το μαχαίρι στο λαιμό για να πεις τους ανθρώπους της κοιλάδας να γυρίσετε πίσω; Γιατί δεν το έκανες 7 επεισόδια τώρα;" αλλα προφανώς δεν μας εξυπηρετεί σε τίποτα πλέον αυτός ο χαρακτήρας και ήρθε η ώρα να μας αφήσει...
...τώρα πρέπει να επικεντρωθούμε στο ειδύλλιο Τζον και Ντάνυ. Προσωπικά μου άρεσε το πως συνδεσαν το παρελθόν με το παρόν, τον διάλογο του Σαμ με τον Μπράν, με τα οράματα του τελευταίου απο το γάμο την ίδια στιγμή που το ζευγαράκι έκανε #boatsex (όσο κρύες κι αν ήταν οι ερμηνείες των δύο στη συγκεκριμένη σκηνή σε σχέση με τα ρέστα που έχουν δώσει ως τώρα).
για το Αιγκον που είδα πολλούς να κράζουν για το όνομα του Τζον, μία σκέψη μου είναι οτι εφόσον η σειρά έχει ξεφύγει απο τα βιβλία και γι αυτήν δεν υπάρχει η οποιαδήποτε υπόνοια οτι ο πρωτότοκος γιός του Ρέιγκαρ είναι ζωντανός, δεν είχαν κανένα θέμα να χρησιμοποιήσουν το όνομά του για τον Τζον, ίσως στο μυαλό τους να θέλησαν να συνδέσουν τους δύο χαρακτήρες.
και κλείνω με την τελευταία σκηνή της σεζον.. οκ εντυπωσιακά τα πλάνα, ωραία τα εφέ, αλλα δεν με έπεισε καθόλου ο τρόπος που πέφτει το τείχος. Ας πούμε οτι ξεχνάμε τα μάγια με τα οποία έχει φτιαχτεί και το κάνουν αδιαπέραστο απο τους νεκρούς, ξεχνάμε ακόμα και την θεωρία για την πληγή στο χέρι του Μπράν που του άφησε το άγγιγμα του ΝΚ.. δεν μπορώ όμως να καταλάβω τι στο καλό είναι αυτό που πετάει το στόμα του δράκου.. πάγος δεν γίνεται να είναι γιατί δεν θα λιώσει το τείχος, και δεν είναι και Ice Dragon όπως έχουν αναφέρει πολλά παιδιά, φωτιά δεν είναι.. εεε τι είναι ρε παιδιά; κ δεν είναι λεπτομέρεια να την κάνουμε στην άκρη.. είναι ίσως το σημαντικότερο πράγμα που συνέβη στη σειρά 7 σεζόν τώρα... πέρασαν οι dead το τείχος.. εεε δεν με έπεισε καθόλου ο τρόπος που το έκαναν.. περίμενα κάτι πολύ πιο ουσιαστικό, με περιεχόμενο και υπόβαθρο (αυτό κολλάει και στα περι βιαστικών και πρόχειρων εξελίξεων)
Ευχαριστώ προκαταβολικά όσους είχαν το κουράγιο να φτάσουν ως εδώ!