O George Martin μιλάει για το Red Wedding

[cartmangreko]

Τι λέτε στους αναγνώστες που δυσαρεστήθηκαν με τη σκηνή;

Εξαρτάται τι λένε. Τι μπορείς να πεις σε κάποιον που λέει ότι δεν θα ξαναδιαβάσει ποτέ βιβλίο σου; Οι άνθρωποι διαβάζουν βιβλία για διαφορετικούς λόγους. Το σέβομαι αυτό. Κάποιοι διαβάζουν για παρηγοριά, για να ξεφύγουν από τις στενοχώριες της ζωής τους. Δεν θέλουν το βιβλίο να τους χτυπήσει στο κεφάλι με κάτι τόσο στενάχωρο. Επομένως είναι καλύτερα για αυτούς να διαβάζουν λογοτεχνία στην οποία το αγόρι πάντα θα κατακτήσει το κορίτσι και οι καλοί κερδίζουν, έτσι ώστε να ανακτούν την πίστη τους ότι η ζωή είναι δίκαιη. Όλοι το θέλουμε αυτό κάποιες φορές. Έχει κάτι το θεμελιωδώς λυτρωτικό και δεν κατακρίνω αυτούς που το αναζητούν. Αλλά το Ice and Fire δεν είναι τέτοιου είδους λογοτεχνία. Προσπαθεί να γίνει πιο ρεαλιστικό όσον αφορά στην αποτύπωση της φύσης της ζωής. Έχει χαρές, αλλά έχει και πόνο και φόβο. Πιστεύω πως το καλύτερο είδος λογοτεχνίας απεικονίζει τη ζωή με όλο το φως και το σκοτάδι της.

Ολόκληρη η συνέντευξη, στην οποία μιλάει και για το ιστορικό υπόβαθρο της περιβόητης σκηνής είναι εδώ:

http://www.diethni.gr/george-martn-on-th...d-wedding/

[sunspear]

και στα ελληνικά η συνέντευξη του GRRM, για όσους δεν το \'\'έχουν\'\' με το αγγλικό...

μπράβο για την επισήμανση cartmangreko!

[Σιέρα]

Τι λέτε στους αναγνώστες που δυσαρεστήθηκαν με τη σκηνή;

Εξαρτάται τι λένε. Τι μπορείς να πεις σε κάποιον που λέει ότι δεν θα ξαναδιαβάσει ποτέ βιβλίο σου; Οι άνθρωποι διαβάζουν βιβλία για διαφορετικούς λόγους. Το σέβομαι αυτό. Κάποιοι διαβάζουν για παρηγοριά, για να ξεφύγουν από τις στενοχώριες της ζωής τους. Δεν θέλουν το βιβλίο να τους χτυπήσει στο κεφάλι με κάτι τόσο στενάχωρο. Επομένως είναι καλύτερα για αυτούς να διαβάζουν λογοτεχνία στην οποία το αγόρι πάντα θα κατακτήσει το κορίτσι και οι καλοί κερδίζουν, έτσι ώστε να ανακτούν την πίστη τους ότι η ζωή είναι δίκαιη. Όλοι το θέλουμε αυτό κάποιες φορές. Έχει κάτι το θεμελιωδώς λυτρωτικό και δεν κατακρίνω αυτούς που το αναζητούν. Αλλά το Ice and Fire δεν είναι τέτοιου είδους λογοτεχνία. Προσπαθεί να γίνει πιο ρεαλιστικό όσον αφορά στην αποτύπωση της φύσης της ζωής. Έχει χαρές, αλλά έχει και πόνο και φόβο. Πιστεύω πως το καλύτερο είδος λογοτεχνίας απεικονίζει τη ζωή με όλο το φως και το σκοτάδι της.

Ολόκληρη η συνέντευξη, στην οποία μιλάει και για το ιστορικό υπόβαθρο της περιβόητης σκηνής είναι εδώ:

http://www.diethni.gr/george-martn-on-th...d-wedding/

Καλώς ήρθες στο φόρουμ!
Γενικότερα υπάρχουν ιστορικές αναφορές στα βιβλία, ο Κόκκινος Γάμος παραπέμπει και στην Νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου <!-- l <a class=\"postlink-local\" href=\"http://westeros.gr/index.php/theforum/viewtopic.php?f=46&t=202\">viewtopic.php?f=46&t=202<!-- l

[cartmangreko]

Ευχαριστώ πολύ! Παρακολουθούσα το φόρουμ καιρό και είπα να γραφτώ για να μοιραστώ τη μετάφραση που έκανα ο ίδιος.

Πολύ ενδιαφέρον το θρεντ που παρέθεσες, αγνοούσα εντελώς πως

οι τελευταίοι Ρωμαίοι βασιλιάδες λέγονταν Ταρκύνιοι (Ταργκάρυεν). Όταν λοιπόν ο γιός του βασιλιά έκλεψε και βίασε μια κόρη υψηλής γενιάς ο άντρας της και ο αδελφός της ξεσηκώθηκαν και έριξαν τον τελευταίο βασιλιά.