Νέες Πληροφορίες από το Βιβλίο

[nirne]

Ξεκινώντας να πω ότι δεν το ολοκλήρωσα το βιβλίο ακόμη (είναι και μεγάλο). Διάβασα όμως από την αρχή του μέχρι και όλους τους βασιλείς των Ταργκάρυεν όπως επίσης και το τέλος της Επανάστασης του Ρόμπερτ. Θα παραθέσω λοιπόν όσες νέες πληροφορίες μας δίνει το καινούργιο βιβλίο μέχρι στιγμής που δεν τις είχαμε στα βιβλία της σειράς Το Τραγούδι της Φωτιάς και του Πάγου και θα παρακαλέσω να προσθέτετε κι εσείς ό, τι νέο και ενδιαφέρον προσέξετε που μου έχει ξεφύγει ή που δεν το βρήκα εγώ σημαντικό. Η αξιολόγηση άλλωστε που κάνει κάθε άτομο εξαρτάται από πολλά και δεν είναι πάντα αντικειμενική. Επίσης, ενδέχεται να συμπεριλάβω πληροφορίες που να υπάρχουν στα προηγούμενα βιβλία από λάθος. Θα με συγχωρήσετε σ' αυτήν την περίπτωση, άνθρωποι είμαστε και τα βιβλία είναι πολλά και μεγάλα. 

Αρχίζω λοιπόν:

Βαλύρια-Δουλεία

Οι Βαλυριανοί έμαθαν τη δουλεία από τους Γκισκάρι, τους οποίους υποδούλωσαν. Τα βουνά της Βαλύρια, οι Δεκατέσσερις φλόγες ήταν πλούσια σε χρυσό, ασήμι, χαλκό, κασσίτερο και σίδηρο και τα ορυχεία τους είχαν ανάγκη από σκλάβους για να εξορυχθούν τα μέταλλα. Καθώς η Βαλύρια μεγάλωνε σε δύναμη, η ανάγκη για χρυσό αυξανόταν και αυτό οδηγούσε σε περισσότερες κατακτήσεις για να διατηρεί τα ορυχεία της γεμάτα με σκλάβους.

Ο Όλεθρος της Βαλύρια

Οι περισσότεροι λένε ότι ήταν μια φυσική καταστροφή - μια ολέθρια έκρηξη και των Δεκατεσσάρων Φλογών μαζί. Κάποιοι σέπτον, λιγότερο σοφοί, ισχυρίζονται ότι οι Βαλυριανοί προκάλεσαν οι ίδιοι τον Όλεθρο εξαιτίας της επιπόλαιης πίστης που είχαν σε περισσότερο από εκατό θεούς και μέσα στην απιστία τους έσκαψαν πολύ βαθιά και απελευθέρωσαν τις φωτιές των επτά κολάσεων στην Κοινοπολιτεία.
Μια χούφτα μέιστερ, επηρεασμένοι από αποσπάσματα του έργου του Σέπτον Μπαρθ, θεωρούν ότι η Βαλύρια χρησιμοποιούσε μάγια για να δαμάζει τις Δεκατέσσερις Φλόγες για χιλιάδες χρόνια, και η αχόρταγη πείνα της για δούλους και πλούτο ήταν τέτοια που διατηρούσε τη μαγεία για να επεκτείνει τη δύναμή της και τελικά όταν αυτά τα μάγια εξασθένησαν, η καταστροφή έγινε αναπόφευκτη. Κάποιοι λένε ότι ήταν η κατάρα του Γκάριν του Μεγάλου που επιτέλους πραγματοποιήθηκε. Άλλοι μιλούν για τους ιερείς του Ρ' λορ που επικαλέστηκαν τις φλόγες του θεού τους με περίεργες τελετές. Μερικοί, παντρεύοντας την ευφάνταστη ιδέα της Βαλυριανής Μαγείας με την πραγματικότητα των μεγάλων οίκων της Βαλύρια, ισχυρίστηκαν ότι ήταν η συνεχής δίνη των συγκρούσεων και της εξαπάτησης ανάμεσα στους σπουδαίους οίκους που μπορεί να οδήγησε στη δολοφονία υπερβολικού αριθμού ευυπόληπτων μάγων που ανανέωναν και διατηρούσαν τις τελετές που αποτελούσαν το ανάχωμα για τις φωτιές των Δεκατεσσάρων Φλογών.

Ίδρυση του Μπράαβος

Το Μπράαβος είναι μοναδικό ανάμεσα στις ελεύθερες πόλεις γιατί δε δημιουργήθηκε από τη βούληση της Κοινοπολιτείας της Βαλύρια, αλλά από σκλάβους. Σύμφωνα με τις ιστορίες των Μπρααβόσι, ένας τεράστιος στόλος σκλάβων μάζευε δούλους από τις χώρες του Θέρους και την Θάλασσα του Νεφρίτη, αλλά έκανε ανταρσία. Η επιτυχία της ανταρσίας αναμφίβολα εξαρτήθηκε από το γεγονός ότι οι Βαλυριανοί συνήθιζαν να χρησιμοποιούν σκλάβους ως κωπηλάτες και ναύτες, και αυτοί πήραν μέρος στην ανταρσία. Όμως συνειδητοποίησαν ότι δεν υπήρχε μέρος εκεί κοντά για να κρυφτούν από την Κοινοπολιτεία κι έτσι αποφάσισαν να πάνε σε κάποια χώρα μακριά από τη Βαλύρια και τους υπηκόους της. Έτσι ίδρυσαν τη δική τους πόλη. Ο θρύλος λέει ότι οι moonsingers είχαν προφητεύσει ότι ο στόλος θα πρέπει να ταξιδέψει μακριά στο βορρά σε μια ξεχασμένη άκρη του Έσσος - ένα μέρος με λασπότοπους, και γλυφά νερά και ομίχλη. Για αιώνες οι Μπρααβοσιανοί έμειναν κρυμμένοι από τον κόσμο σε μια απομακρυσμένη λιμνοθάλασσα. Αλλά ακόμη κι όταν αποκαλύφθηκε ο τόπος διαμονής τους, το Μπράαβος εξακολούθησε να είναι γνωστό ως η μυστική πόλη. Οι Μπρααβοσιανοί ήταν ένας λαός που δεν ήταν λαός: δεκάδες φυλές, εκατό γλώσσες και εκατοντάδες θεοί. Το μόνο που είχαν κοινό μεταξύ τους ήταν η Βαλυριανή γλώσσα η οποία αποτέλούσε τη γλώσσα του εμπορίου του Εσσος - και το γεγονός ότι ήταν τώρα ελεύθεροι ενώ πριν ήταν σκλάβοι. Οι moonsingers τιμήθηκαν επειδή τους οδήγησαν στην πόλη τους, αλλά οι πιο σοφοί ανάμεσά τους αποφάσισαν ότι, για να ενωθούν, πρέπει να αποδεχτούν όλους τους θεούς που οι σκλάβοι είχαν φέρει μαζί τους, χωρίς κάποιος να είναι ανώτερος από κάποιον άλλον.

Η Ατιμία του Ματωμένου Κορακιού (Bloodraven)

Ακόμη το Μεγάλο Συμβούλιο συζητούσε, όταν άλλος ένας διεκδικητής εμφανίστηκε στο Κινγκς Λάντινγκ: δεν ήταν άλλος από τον Αίνυς Μπλάκφαϊρ, τον πέμπτο από τους επτά γιους του Μαύρου Δράκου. Όταν το Μεγάλο Συμβούλιο είχε πρωτοσυγκληθεί, ο Αίνυς είχε γράψει από την εξορία στο Τάιρος, εκθέτοντας την υπόθεσή του με την ελπίδα ότι τα λόγια του ίσως να κερδίσουν γι΄αυτόν τον Σιδερένιο Θρόνο τον οποίο οι πρόγονοί του είχαν τρεις φορές αποτύχει να κερδίσουν με τα σπαθιά τους. Το Ματωμένο Κοράκι, που ήταν Χέρι του Βασιλιά, απάντησε προσφέροντάς του μια ασφαλή συνάντηση, ώστε ο διεκδικητής να έρθει στο Κινγκς Λάντινγκ και να παρουσιάσει αυτοπροσώπως την διεκδίκησή του. Αφρόνως, ο Αίνυς δέχτηκε. Όμως, είχε μόλις μπει στην πόλη όταν οι Χρυσοί Χιτώνες τον συνέλαβαν και τον έσυραν στο Κόκκινο Φρούριο, όπου του έκοψαν αμέσως το κεφάλι και το παρουσίασαν στους άρχοντες του Μεγάλου Συμβουλίου, σαν προειδοποίηση για οποιονδήποτε άλλον έχει τυχόν συμπάθειες στους Μπλάκφαϊρ.
Η πρώτη πράξη της βασιλείας του Αίγκον του πέμπτου ήταν η σύλληψη του Μπρύντεν Ρίβερς (Ματωμένο Κοράκι), του Χεριού του Βασιλιά, για τη δολοφονία του Αίνυς Μπλάκφαϊρ. Το Ματωμένο Κοράκι δεν αρνήθηκε ότι είχε παρασύρει τον διεκδικητή στην "έδρα του" με την προσφορά της ασφαλούς συνάντησης, αλλά δικαιολογήθηκε πως είχε θυσιάσει την προσωπική του τιμή για το καλό του βασιλείου. Μολονότι πολλοί συμφωνούσαν μαζί του, και ήταν ευχαριστημένοι που είδαν έναν ακόμη Μπλάκφαϊρ διεκδικητή να απομακρύνεται, ο Βασιλιάς Αίγκον ένιωσε ότι δεν είχε άλλη επιλογή από το να καταδικάσει το Χέρι, αλλιώς ο λόγος του Σιδερένιου Θρόνου θα φαινόταν σαν να μην έχει καμιά αξία. Όμως, αφού ανακοινώθηκε η ποινή του θανάτου, ο Αίγκον πρόσφερε στο Ματωμένο Κοράκι την ευκαιρία να φορέσει τα μαύρα και να καταταγεί στη Νυχτερινή Φρουρά. Και αυτό έγινε. Ο Σερ Μπρύντεν Ρίβερς έπλευσε για το Τείχος στα τέλη του 233. Διακόσιοι άντρες πήγαν μαζί του, πολλοί από αυτούς τοξότες από την προσωπική φρουρά του Ματωμένου Κορακιού, Τα Δόντια του Κορακιού. Ο αδερφός του βασιλιά, ο Μέιστερ Αίμον, ήταν επίσης ανάμεσά τους.

Αίρυς-Τάιγουιν

Ο Αίρυς και ο Τάιγουιν γνωρίζονταν από την παιδική τους ηλικία. Ως μικρό αγόρι ο Τάιγουιν Λάννιστερ είχε υπηρετήσει ως βασιλικός μαθητευόμενος ακόλουθος στο Κινγκς Λάντινγκ. Αυτός και ο Πρίγκιπας Αίρυς, μαζί με έναν νεώτερο μαθητευόμενο ακόλουθο, τον ξάδερφο του βασιλιά Στέφον Μπαράθηον του Στορμς Εντ, είχαν γίνει αχώριστοι. Κατά τη διάρκεια του Πολέμου των Βασιλέων της Δεκάρας, οι τρεις φίλοι είχαν πολεμήσει μαζί, ο Τάιγουιν ως νεοχρισμένος ιππότης, ο Στέφον και ο Πρίγκιπας Αίρυς ως ακόλουθοι. Ο Πρίγκιπας Αίρυς στα δεκάξι του χρίστηκε ιππότης από τον ίδιο τον Σερ Τάιγουιν.
Όταν αργότερα ο Αίρυς έγινε βασιλιάς, έδιωξε το Χέρι του Βασιλιά του πατέρα του και στη θέση του διόρισε τον Τάιγουιν Λάννιστερ, τον διάδοχο του Κάστερλυ Ροκ. Στα είκοσί του χρόνια ο Σερ Τάιγουιν έγινε το νεώτερο Χέρι του Βασιλιά στην ιστορία των Επτά Βασιλείων.
Ο Σερ Τάιγουιν έγινε Άρχοντας του Κάστερλυ Ροκ και Προστάτης της Δύσης. Όταν επέστρεψε στη δύση για την κηδεία του πατέρα του, ο Βασιλιάς Αίρυς αποφάσισε να τον ακολουθήσει. Μολονότι η Μεγαλειότητά του άφησε τη βασίλισσα πίσω στο Κινγκς Λάντινγκ (η Μεγαλειότητά της ήταν έγκυος σε ένα παιδί που αποδείχτηκε ότι θα ήταν η πριγκίπισσα Σαίνα που γεννήθηκε νεκρή), πήρε μαζί του τον οκτάχρονο γιο του Ραίγκαρ, Πρίγκιπα του Ντράγκονστοουν, και περισσότερη από τη μισή αυλή του. Για τα επόμενα χρόνια τα Επτά Βασίλεια κυβερνούνταν από το Λάννισπορτ και το Κάστερλυ Ροκ, όπου ο βασιλιάς και το Χέρι του κατοικούσαν. Η αυλή επέστρεψε στο Κινγκς Λάντινγκ το 268 AC. Μετά από αυτό οι σχέσεις των δύο αντρών κλονίστηκαν για κάποιο λόγο.
Σ' ένα μεγάλο τουρνουά για τα δέκα χρόνια της βασιλείας του Αίρυς που διοργανώθηκε το 272, η Τζοάννα που ήταν παρούσα, δέχτηκε δημόσιο φραστικό εξευτελισμό από το βασιλιά. Αυτό προκάλεσε την οργή του Τάιγουιν που υπέβαλε την παραίτησή του από το αξίωμα του Χεριού, ο Αίρυς όμως δεν την έκανε δεκτή. Την επόμενη χρονιά γεννήθηκε ο Τύριον.

Αίρυς-Παράνοια

Ο Αίρυς κάποια στιγμή πίστεψε ότι η γυναίκα και αδερφή του, Ραίλλα, τον απατούσε, επειδή γεννούσε παιδιά που πέθαιναν και γι' αυτό το λόγο την περιόρισε στο Οχυρό του Μαίγκορ. Επιπλέον, διέταξε να κοιμούνται κάθε βράδυ μαζί της στο κρεβάτι δύο σέπτες για "να σιγουρεύονται ότι αυτή θα μείνει πιστή στους όρκους της". Ο Αίρυς είχε έμμονες ιδέες όσον αφορά την ασφάλεια του γιου του Βισέρυς από την ώρα που γεννήθηκε. Δεν παραβρέθηκε στο γάμο του γιου του, Ραίγκαρ, από φόβο για τη ζωή του και δεν άφησε και τον Βισέρυς να πάει. Ο Ραίγκαρ μετά το γάμο του αποφάσισε να ζήσει στο Ντράγκονστοουν πράγμα που έγειρε την καχυποψία του Αίρυς μετά από ανάλογες συστάσεις των ανθρώπων του, που του σύστηναν να τον αποκληρώσει και στη θέση του να ορίσει διάδοχο το Βισέρυς. Ο Αίρυς απέρριψε την πρόταση του Τάιγουιν για γάμο ανάμεσα στη Σέρσεϊ και το Ραίγκαρ αλλά αρνήθηκε επίσης να διοριστεί ο Τζέιμι ακόλουθος του Ραίγκαρ και διόρισε σ' αυτή τη θέση γόνους οικογενειών που δεν ήταν φιλικές στους Λάννιστερ ή στον ίδιο τον Τάιγουιν. Όταν ο Πρίγκιπας Ραίγκαρ επέστρεψε στο Κόκκινο Φρούριο για να παρουσιάσει την κόρη του στον πατέρα και τη μητέρα του, η Βασίλισσα Ραίλλα αγκάλιασε το βρέφος θερμά, αλλά ο Βασιλιάς Αίρυς αρνήθηκε να αγγίξει ή να κρατήσει το παιδί και παραπονέθηκε ότι "μυρίζει Ντορν".


Τάιγουιν-Ραίγκαρ

Έξι μήνες μετά τη σύλληψη του Αίρυς στο Ντάσκεντέιλ, και καθώς οι βασιλικές δυνάμεις πολιορκούσαν την πόλη, ο Τάιγουιν έστειλε τελεσίγραφο στον Ντάρκλυν ότι αν δεν παρέδιδε το βασιλιά και δεν παραδινόταν ολοκληρωτικά, θα έπαιρνε την πόλη με επίθεση και θα σκότωνε κάθε άντρα, γυναίκα και παιδί μέσα σ' αυτή. Το μικρό συμβούλιο, που ήταν σχεδόν σύσσωμο παρόν έξω από το Ντάσκεντεϊλ ανησύχησε ότι μια τέτοια ενέργεια θα έθετε σε κίνδυνο τη ζωή του βασιλιά. "Μπορεί ναι ή μπορεί και όχι," ο Τάιγουιν Λάννιστερ λέγεται ότι απάντησε, "αλλά κι αν γίνει έτσι, έχουμε έναν καλύτερο βασιλιά εδώ." Τότε σήκωσε το χέρι και υπέδειξε τον Πρίγκιπα Ραίγκαρ.

Το Περιβάλλον του Βασιλιά και ο Ραίγκαρ

Οι κόλακες άρχοντες που περιέβαλλαν τον Αίρυς ΙΙ είχαν κερδίσει πολλά από την παράνοια του βασιλιά και πρόθυμα άρπαζαν κάθε ευκαιρία για να μιλήσουν άσχημα για τον Πρίγκιπα Ραίγκαρ και να υποδαυλίσουν τις υποψίες του πατέρα για το γιο. Πράγματι, συγκεκριμένοι άντρες του βασιλιά είχαν φτάσει στο σημείο να υπαινιχθούν ότι ο Αίρυς θα έπρεπε να αποκληρώσει τον "άπιστο" γιο του και να ονομάσει διάδοχο του Σιδερένιου Θρόνου τον μικρότερο γιο του στη θέση του. Ο Πρίγκιπας Βισέρυς ήταν μόνο επτά χρονών τότε και η ενδεχόμενη άνοδός του στο θρόνο θα σήμαινε σίγουρα μια αντιβασιλεία, κατά την οποία αυτοί οι ίδιοι θα διοικούσαν ως αντιβασιλείς.

Χάρρενχαλ: Τζέιμι-Ιππότης του Γελαστού Δέντρου

Στο βασιλιά είχε "σφηνωθεί" η ιδέα να κάνει τον Σερ Τζέιμι ιππότη της Βασιλικής Φρουράς για να ταπεινώσει τον παλιό του φίλο, Τάιγουιν, μας λέει ο Μεγάλος Μέιστερ Παϊσέλ. Μόνο τώρα όμως η Μεγαλειότητά του συνειδητοποίησε καθυστερημένα ότι στο εξής θα είχε το γιο του Άρχοντα Τάιγουιν δίπλα του μέρα και νύχτα... με ένα ξίφος στη μέση του. Η σκέψη αυτή τον τρομοκράτησε τόσο πολύ που μόλις και μετά βίας έτρωγε στο γλέντι εκείνης της νύχτας και έτσι τον διέταξε να επιστρέψει στο Κινγκς Λάντινγκ για να φυλάξει και να προστατέψει τη Βασιλισσα Ραίλλα και τον Πρίγκιπα Βισέρυς, οι οποίοι δεν τον είχαν συνοδέψει στο τουρνουά του Χάρρενχαλ. Ο Άρχοντας Διοικητής της Βασιλικής Φρουράς, Σερ Γκέρολντ Χάιταουερ, προσφέρθηκε να πάει ο ίδιος στη θέση του Σερ Τζέιμι, αλλά ο Αίρυς δεν δέχτηκε. Για τον νεαρό ιππότη, που αναμφίβολα είχε ελπίσει να διακριθεί στο τουρνουά, αυτή η άξαφνη εξορία ήρθε σαν πικρή απογοήτευση. Πάντως, ο Τζέιμι παρέμεινε πιστός στους όρκους του. Ξεκίνησε αμέσως για το Κόκκινο Φρούριο και δεν είχε περαιτέρω ρόλο στα γεγονότα του Χάρρενχαλ... εκτός ίσως μέσα στο μυαλό του Παρανοϊκού Βασιλιά. Η Μεγαλειότητά του πείστηκε ότι το δέντρο στην ασπίδα του μυστηριώδους ιππότη γελούσε γι' αυτόν και - χωρίς άλλη περαιτέρω απόδειξη - αποφάσισε ότι ο μυστηριώδης ιππότης ήταν ο Σερ Τζέιμι Λάννιστερ. Ο νεώτερος φρουρός της βασιλικής φρουράς τον είχε αψηφήσει και επέστρεψε στο τουρνουά, έλεγε σε κάθε άντρα που ήταν πρόθυμος να τον ακούσει.


Υποψίες για το Τουρνουά του Χάρρρενχαλ

Το τουρνουά πρωτοανακοινώθηκε από τον Γουόλτερ Γουέντ, Άρχοντα του Χάρρενχαλ, στα τέλη του 280, όχι πολύ αργότερα από την επίσκεψη του νεότερου αδερφού του, Σερ Όσβαλτ Γουέντ, ενός ιππότη της Βασιλικής Φρουράς. Ότι αυτό ήταν ένα γεγονός απαράμιλλου μεγαλείου ήταν ξεκάθαρο από την αρχή, γιατί ο Άρχοντας Γουέντ πρόσφερε βραβεία τρεις φορές πιο μεγάλα απ' αυτά που δόθηκαν στο μεγάλο τουρνουά του Λάννισπορτ το 272, και το οποίο διοργάνωσε ο Άρχοντας Τάιγουιν Λάννιστερ για να γιορτάσει τα δέκα χρόνια της βασιλείας του Αίρυς ΙΙ.

Υπήρχαν κάποιοι ωστόσο, που πίστεψαν ότι αυτό δεν ήταν παρά μόνο ένα τρικ, κι ότι ο Άρχοντας Γουέντ δεν ήταν τίποτα άλλο από μια βιτρίνα. Ο άρχοντας στερούνταν τους πόρους για να πληρώσει τόσο μεγάλα έπαθλα, επιχειρηματολογούσαν. Κάποιος άλλος σίγουρα υπήρχε από πίσω και τον στήριζε, κάποιος από τον οποίο δεν έλειπε ο χρυσός, αλλά προτιμούσε να παραμείνει στη σκιά και να επιτρέψει στον Άρχοντα του Χάρρενχαλ να πάρει τη δόξα για τη διοργάνωση ενός τόσο μοναδικού γεγονότος. Δεν έχουμε την παραμικρή απόδειξη για το ότι ένας τέτοιος "σκιώδης διοργανωτής" υπήρξε ποτέ, αλλά η ιδέα ήταν ευρέως διαδεδομένη εκείνον τον καιρό και παραμένει μέχρι σήμερα. Αλλά αν πράγματι υπήρχε ένας σκιώδης διοργανωτής, ποιος ήταν και γιατί επέλεξε να κρατήσει το ρόλο του μυστικό; Μια ντουζίνα ονόματα ακούστηκαν μέσα στα επόμενα χρόνια, αλλά μόνο ένα μοιάζει να είναι πιο πειστικό πραγματικά: ο Ραίγκαρ Ταργκάρυεν, Πρίγκιπας του Ντράγκονστοουν. Λέγεται ότι ο πρίγκιπας δεν έβρισκε κανένα ενδιαφέρον στο τουρνουά καθαρά ως τουρνουά. Η πρόθεσή του ήταν να μαζέψει τους μεγάλους άρχοντες του βασιλείου μαζί σε κάτι που θα ισοδυναμούσε με ένα ανεπίσημο Μεγάλο Συμβούλιο, με σκοπό να συζητήσει τρόπους και μέσα για να αντιμετωπίσει την παράνοια του πατέρα του, Βασιλιά Αίρυς, πιθανώς μέσω μιας αντιβασιλείας ή μιας εξαναγκαστικής παραίτησης.

Η Στέψη της Λυάννα και οι Αντιδράσεις των Δικών της.

Μετά τη στέψη της Λυάννα ως Βασίλισσας του Έρωτα και της Ομορφιάς από τον Ραίγκαρ Ταργκάρυεν, χρειάστηκε να συγκρατήσουν τον Μπράντον Σταρκ, τον διάδοχο του Γουίντερφελ, ώστε να μην αναμετρηθεί με τον Ραίγκαρ εξαιτίας του γεγονότος που θεώρησε ότι ήταν μια προσβολή για την τιμή της αδερφής του, γιατί η Λυάννα Σταρκ είχε από καιρό αρραβωνιαστεί τον Ρόμπερτ Μπαράθηον, Άρχοντα του Στορμς Εντ. Ο Ένταρντ Σταρκ, νεώτερος αδερφός του Μπράντον ήταν πιο ήρεμος, αλλά δεν ήταν λιγότερο δυσαρεστημένος. Όσο για τον ίδιο τον Ρόμπερτ Μπαράθηον, κάποιοι λένε ότι γέλασε με τη χειρονομία του πρίγκιπα, λέγοντας ότι ο Ραίγκαρ δεν είχε κάνει τίποτα περισσότερο από το να αποτίσει στη Λυάννα τα δέοντα... αλλά εκείνοι που τον γνωρίζουν καλύτερα λένε ότι ο νεαρός άρχοντας συλλογιζόταν την προσβολή και ότι η καρδιά του σκλήρυνε απέναντι στον Πρίγκιπα του Ντράγκονστοουν από εκείνη την ημέρα κι έπειτα.

Η "Απαγωγή" της Λυάννα

Ο Ραίγκαρ καθώς αναμενόταν η νέα χρονιά, ξεκίνησε μαζί με δώδεκα από τους πιο κοντινούς του φίλους και έμπιστους ανθρώπους σ' ένα ταξίδι που τελικά θα τον έφερνε πίσω στις Παραποτάμιες Περιοχές, ούτε δέκα λεύγες μακριά από το Χάρρενχαλ... όπου ο Ραίγκαρ θα ερχόταν για άλλη μια φορά πρόσωπο με πρόσωπο με τη Λυάννα Σταρκ του Γουίντερφελ και μαζί της θα άναβε μια φωτιά που θα κατάκαιγε τον οίκο, τους συγγενείς του και όλους όσους αγαπούσε - μαζί και το μισό βασίλειο.

Διάδοχος ο Βισέρυς

Ο Αίρυς μετά την ήττα στην Τρίαινα, έστειλε την έγκυο γυναίκα του και τον νεώτερο γιο του και νέο διάδοχο, Βισέρυς, μακριά στο Ντράγκονστοουν.

[jons spearwife]

Τα δικά μου αγαπημένα:

~Mα πόσο πιο κάτω θα πέσουν οι Tully? Ακους εκεί Elmo και Kermit και αν δεν κάνω λάθος κάπυ υπάρχει και ένας Grover.

~Λατρεύω το Dorne (και τον Βορρά). Μου φαίνεται ότι αυτό που πίστευα από την πρώτη στιγμή είναι αληθινό:

Archmaester Brude, who was born and raised in the shadow city that huddles beneath the crumbling walls of Sunspear, once famously observed that Dorne has more in common with the distant North than either does with the realms that lie between them. “One is hot and one is cold, yet these ancient kingdoms of sand and snow are set apart from the rest of Westeros by history, culture, and tradition. Both are thinly peopled, compared to the lands betwixt. Both cling stubbornly to their own laws, their own gods, their own traditions. Neither was ever truly conquered by the dragons. [...]Dornishmen and Northmen alike are derided as savages by the ignorant of the five ‘civilized’ kingdoms, and celebrated for their valor by those who have crossed swords with them.”

~Moυ αρέσει που επιτέλους μάθαμε για τον Targπρίγκηπα που και καλά ήθελε να παντρευτεί την Ολένα αλλά εκείνη κατάφερε να μην παντρευτούν. O Daeron αρνήθηκε να την παντρευτεί γιατί ήταν gay και δεν ήθελε να απατήσει τον Jeremy Norridge

~Ο Εgg ήταν ένας υποκριτής, όπως υποπτευόμουν. Εκείνος μπορούσε να παντρευτεί εκείνη που ήθελα αλλά τα παιδιά του όχι και όταν εκείνα έκαναν ότι ήθελαν εξανάγκασε την κόρη του να παντρευτεί κάποιον ενώ θα έπρεπε από την αρχή να έκανε τα ίδια σε όλους και όχι να κανόνιζε γάμους επειδή έτσι του κάπνισε.

~Βadass characters: Eίχαμε πάρει μια γεύση από badass ιστορικούς χαρακτήρες από το Princess and the Queen (aka Daemon και Roddy the Ruin) άλλα τώρα έχουμε περισσότερα παραδείγματα:
[glow=red,2,300]Theon effing Stark aka the hungry wolf[/glow]: όχι μόνο απέκρουσε τους Westerosi Dothraki και τους απώθησε από το Bear island και το cape Kraken, απέκρουσε τους wilding, πάλεψε στο Vale αλλά και στις Sisters) Όχι μόνο απέκρουσε δεκάδες επιθέσεις των Αndal στον Βορρά, αλλά πήρε το πλοίο του και αφού έδεσε τον Argos Sevenstar αρχηγό των Andal στην πρύμνη πήγε στο Andalos όπου και τους επιτέθηκε. Μετά γέμισε το πλοίο με τα κεφάλια όσων σκότωσε και τα έβαλε πάνω σε κοντάρια στην Ανατολική ακτή του Βορρά ως ένδειξη τι θα πάθουν οι επίδοξοι κατακτητές. ΒΑΜF level Stark; nailed it.

Aκόμα και οι Frey μπορούν να είναι badass:

[glow=red,2,300]Lady Sabitha of House Vypren[/glow], proved redoubtable for her courage and notorious for her lack of mercy. According to Mushroom, she was a “sharp-featured, sharp-tongued harridan of House Vypren, who would sooner ride than dance, wore mail instead of silk, and was fond of killing men and kissing women.”

[glow=red,2,300]Alysanne aka Black Aly Blackwood[/glow]: H οποία μαζί με τον αδερφό της Benjicot ήταν η αρχηγός των "black" στρατούς των Riverlands και μετά παντρεύτηκε και τον Cregan Stark γιατί felt like it

[glow=red,2,300]Visenya[/glow]: Ποιος καλύτερος τρόπος για να αποδείξεις ότι ο βασιλιάς διατρέχει κίνδυνο και χρειάζεται κάποιον να τον προστατεύει από το να του επιτεθείς και να τον τραυματίσεις στο πρόσωπο? Αegon you lucky bastard! Πόσο βλάκας μπορεί να είσαι? αυτή αξίζει όχι η άλλη η κλαρινογκόμενα!

[glow=red,2,300]Jaenara Belaerys[/glow] γιατί:

flew her dragon, Terrax, farther south than any man or woman had ever gone before, seeking the boiling seas and steaming rivers of legend, but found only endless jungle, deserts, and mountains. She returned to the Freehold after three years to declare that Sothoryos was as large as Essos, “a land without end.”

[glow=red,2,300]Meria aka the Yellow Toad Martell[/glow]:

"I will not fight you," Princess Meria told Rhaenys, "nor will I kneel to you. Dorne has no king. Tell your brother that."

"I shall," Rhaenys replied, "but we will come again, Princess, and the next time we shall come with fire and blood."

"Your words," said Princess Meria. "Ours are Unbowed, Unbent, Unbroken. You may burn us, my lady… but you will not bend us, break us, or make us bow. This is Dorne. You are not wanted here. Return at your peril."

[glow=red,2,300]Johanna Westerling Lannister[/glow]: Heh o The Red Kraken got his @ss kicked by her, έτσι γιατί μπορούσε. Ο Vic μάλλον ξέχασε αυτή την "μικρή" λεπτομέρεια.

[glow=red,2,300]Nymeria[/glow]: Δεν χρειάζεται περαιτέρω σχόλια εκτός; 

Though she married twice more, Nymeria herself remained the unquestioned ruler of Dorne for almost twenty-seven years, her husbands serving only as counselors and consorts. She survived a dozen attempts upon her life, put down two rebellions, and threw back two invasions by the Storm King Durran the Third and one by King Greydon of the Reach. When at last she died, it was the eldest of her four daughters by Mors Martell who succeeded her, not her son by Davos Dayne, for by then the Dornish had come to adopt many of the laws and customs of the Rhoynar, though the memories of Mother Rhoyne and the ten thousand ships were fading into legend.

[glow=red,2,300]Agnes Blackwood[/glow]: Γιατί;

But when Lady Agnes advanced upon the ironborn, her belligerent neighbor Lord Lothar Bracken fell upon her rear with all his strength and put her men to flight. Lady Agnes herself and two of her sons were captured and delivered to King Harwyn, who forced the mother to watch as he strangled her boys with his bare hands. Yet Lady Agnes did not weep if the tales are true. “I have other sons,” she told the King of the Iron Isles. “Raventree shall endure long after you and yours are cast down and destroyed. Your line shall end in blood and fire.”
Likely this prophetic speech is a later invention, added to the tale by some singer or storyteller. What we do know is that Harwyn Hardhand was so impressed by his captive’s defiance that he offered to spare her life and take her as a salt wife. “I would sooner have your sword inside me than your c@@@,” Lady Agnes replied. Harwyn Hardhand granted her wish."

*note: Οι Bracken ήταν πάντα προδότες και λιπόψυχοι.


[glow=red,2,300]House Blackwood[/glow]: Δεν έχουμε δει ούτε έναν Blackwood που να μην είναι τουλάχιστον γενναίος. Plus το γεγονός ότι αυτή η οικογένεια εχει τις ποιο bamf γυναίκες.


~Η σκέψη μου ότι ο Jaehaerys ήταν overrated ήταν σωστή; Hmph. Justice and wisdom... Jaehaerys s@cked at them both.

~Jaime's great grandmother and Brienne's (great) grandfather sitting in the tree  K.I.S.S.I.N.G.!


~Αφού ο Egg παντρεύτηκε την Betha και ο Willam την Melantha μπορεί να σημαίνει ότι ο Aerys  και ο Rickard ήταν ξαδέρφια?


~Ηeh οι Blackwood κατάγονται από τον Βορρά. Γιατί δεν το είχα υποπτευθεί πριν? Δεν μπορεί να είναι ένας Riverlander τόσο awesome.


Κόντεψα να τα ξεχάσω:
1.Η αιμομιξία των Targ φτάνει σε νέο level (cough)Jeyne Lothston(cough)

2.Aerys+Steffon+Tywin=BFFE. ?

[davos]

Γνωρίζετε καθόλου εάν και πότε θα κυκλοφορήσει το εν λόγω βιβλίο στα Ελληνικά; Γιατί τα αγγλικά του Μάρτιν δεν παλευονται με τίποτα.

Γενικά, τα παλιά βιβλία της σειράς πόσο καιρό πηραν να μεταφραστούν;

[nirne]

Γνωρίζετε καθόλου εάν και πότε θα κυκλοφορήσει το εν λόγω βιβλίο στα Ελληνικά; Γιατί τα αγγλικά του Μάρτιν δεν παλευονται με τίποτα.

Γενικά, τα παλιά βιβλία της σειράς πόσο καιρό πηραν να μεταφραστούν;

Δυστυχώς, δε γνωρίζω καθόλου να σου πω ούτε πότε θα μεταφραστεί το World στα ελληνικά, ούτε αν θα μεταφραστεί ποτέ. Ωστόσο, η γλώσσα σ' αυτό δεν είναι τόσο δύσκολη όσο στα άλλα βιβλία που έγραψε ο Μάρτιν. Υποθέτω ότι αυτό θα οφείλεται στον Έλιο και τη Λίντα (συγγραφείς του βιβλίου μαζί με το Μάρτιν) οι οποίοι πιθανότατα γράφουν πιο "απλά" κι έτσι το βιβλίο διαβάζεται πολύ πιο άνετα.

[davos]

[quote author=davos link=topic=10434.msg13619#msg13619 date=1416519875]
Γνωρίζετε καθόλου εάν και πότε θα κυκλοφορήσει το εν λόγω βιβλίο στα Ελληνικά; Γιατί τα αγγλικά του Μάρτιν δεν παλευονται με τίποτα.

Γενικά, τα παλιά βιβλία της σειράς πόσο καιρό πηραν να μεταφραστούν;

Δυστυχώς, δε γνωρίζω καθόλου να σου πω ούτε πότε θα μεταφραστεί το World στα ελληνικά, ούτε αν θα μεταφραστεί ποτέ. Ωστόσο, η γλώσσα σ' αυτό δεν είναι τόσο δύσκολη όσο στα άλλα βιβλία που έγραψε ο Μάρτιν. Υποθέτω ότι αυτό θα οφείλεται στον Έλιο και τη Λίντα (συγγραφείς του βιβλίου μαζί με το Μάρτιν) οι οποίοι πιθανότατα γράφουν πιο "απλά" κι έτσι το βιβλίο διαβάζεται πολύ πιο άνετα.
[/quote]

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση.

Γενικά, τα παλιά βιβλία πόσο καιρό πήραν να μεταφραστούν; Π.χ., to dance of dragons που κυκλοφόρησε αν δεν κάνω λάθος Ιούνη του 11, πόσο καιρό μετά κυκλοφόρησε η Ελληνική του έκδοση;

Όπως και να έχει θα το δοκιμάσω στα Αγγλικά!!!

[nirne]

Η αλήθεια είναι ότι επειδή διάβασα τα βιβλία σχετικά πρόσφατα, δεν "την έψαξα" με το πόσο πήρε να μεταφραστούν τον καιρό που εκδόθηκαν στην Αμερική. Αλλά ίσως τα άλλα παιδιά εδώ που τα διάβασαν πριν χρόνια να γνωρίζουν και να μας πουν.

[dancer_of_braavos]

Πώς σας φάνηκε γενικά το βιβλίο?
Αξίζει τα 30-40ευρώ?

Σόρρυ αν έχει ποσταριστεί πουθενά αλλού κάποια αξιολόγηση ή γνώμες, αλλά δεν είχα πολύ χρόνο να ψάξω.

Καλές γιορτές σε όλη την κοινότητα!

[nirne]

Προσωπικά μου άρεσε πολύ το βιβλίο. Και ναι, τα αξίζει τα λεφτά του όχι μόνο για  το κείμενο, αλλά και για τις εικόνες που είναι πραγματικά εκπληκτικές!

Καλές γιορτές και σε σένα! 

[Σιέρα]

Πώς σας φάνηκε γενικά το βιβλίο?
Αξίζει τα 30-40ευρώ?

Σόρρυ αν έχει ποσταριστεί πουθενά αλλού κάποια αξιολόγηση ή γνώμες, αλλά δεν είχα πολύ χρόνο να ψάξω.

Καλές γιορτές σε όλη την κοινότητα!

Αν σε ενδιαφέρει τρομερά η ιστορία του γουέστερος, τότε ναι, το βιβλίο αξίζει. Περιέχει αρκετές λεπτομέρειες και η εικονογράφηση είναι καταπληκτική.  Μαθαίνεις αρκετά για την ιστορία των Οίκων και διάφορων γεγονότων, πχ η επανασταση των Μπλακφαιαρ.

Καλές γιορτές σε όλους και όλες!

[parisstark]

Τον αγαπήσαμε μέσα από την εποποιία του "Game of Thrones" και την τηλεοπτική της μεταφορά που αποτελεί ίσως την καλύτερη τηλεοπτική σειρά του είδους όλων των εποχών. Τώρα μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε το πολυδιάστατο έργο του μεγάλου συγγραφέα George R. R. Martin μέσα από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ. Οι αναγνώστες θα έχουν το προνόμιο να διαβάσουν πρώτοι βιβλία που αναμένεται να κυκλοφορήσουν στο εξωτερικό, καθώς και έργα του που δεν έχουν εκδοθεί ποτέ έως τώρα στα ελληνικά.
Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ εξασφάλισαν ήδη τα δικαιώματα για την έκδοση στα ελληνικά οκτώ βιβλίων του πολυβραβευμένου συγγραφέα και έπεται συνέχεια.