@My lord Sunspear
Προσωπικά, δεν μπορώ να καταλάβω ποιο άλλο σχήμα θα μπορούσε να κουμπώσει στα στοιχεία που μας έχει δώσει στο βιβλίο. Όλα μα όλα είναι γραμμένα έτσι, ώστε όποιο άλλο σχήμα και να σκεφτεί κανείς, υπάρχουν πάντα "τρύπες". Μόλις σκεφτεί το Λυάννα+Ραίγκαρ, όλα τα στοιχεία ως παζλ μπαίνουν στη θέση τους και σχηματίζουν μια σαφή εικόνα. Όχι ολοκληρωμένη, μα σαφέστατη.
Πέρα από αυτό όμως, όταν ο Μάρτιν κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο στο οποίο υπάρχουν τα στοιχεία για το R+L, η εποχή δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με το σήμερα, τουλάχιστον διαδικτυακά. Το ίντερνετ δεν ήταν στο σπίτι του καθενός και οι πληροφορίες δεν κυκλοφορούσαν όσο γρήγορα και πλατιά κυκλοφορούν τώρα. Ο Μάρτιν όταν εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο, είπε ότι κάνα δυο άτομα έβαλαν κάτω τα στοιχεία και έφτασαν στη λύση. Κάνα δυο άτομα. Απίστευτο αν σκεφτεί κανείς τι γίνεται τώρα μες στο ίντερνετ. Αλλά ακόμη κι αν ήταν έτσι, και το ίντερνετ ήταν όπως σήμερα, το βιβλίο είχε ήδη γραφτεί, τα στοιχεία είχαν ήδη φυτευτεί με τον τρόπο που είχαν φυτευτεί και δεν υπήρχε τρόπος να αλλάξει, επειδή οι αναγνώστες είχαν ανακαλύψει τη λύση του μυστηρίου. Άσε που για έναν συγγραφέα μυστηρίου το να αποκαλυφθεί τόσο εύκολα και τόσο πλατιά η λύση του, είναι disaster!
Γενικά, το αλισβερίσι δεν αποκλείεται ανάμεσα σε κανέναν και τίποτα, αλλά δεν βλέπω το λόγο για να σκεφτεί κάποιος κάτι τέτοιο εφόσον δεν έχει στοιχεία γι' αυτό ενώ αντίθετα όλα τα στοιχεία συνηγορούν για το αντίθετο. Μήπως ο λόγος που σκεφτόμαστε έτσι μερικές φορές είναι επειδή προτιμούμε να πιστέψουμε οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό που δεν θέλουμε; Λέω εγώ τώρα, εντελώς φιλικά, επειδή καταλαβαίνω ότι σιχαίνεσαι πραγματικά αυτήν την θεωρία . Και η αλήθεια είναι ότι μου κάνει εντύπωση, γιατί σε όσα φόρα μπαίνω (του εξωτερικού) ακόμη και οι σφοδροί πολέμιοι της θεωρίας, δεν υποστηρίζουν ότι ο Μάρτιν έχει/είχε/θα αλλάξει την ιστορία του για να συμφωνεί ή να διαφωνεί με κάποιους. Άλλωστε, το R+L=J, έχει τόσους φίλους όσους και εχθρούς. Και οι τελευταίοι είναι πολύ πιο λυσσαλέοι από τους πρώτους, απ' ό, τι έχω διαπιστώσει στα φόρα του εξωτερικού.
Γιατί ο Μάρτιν λοιπόν να κάνει το χατίρι των αναγνωστών του που "αγαπούν" τους Ταργκ και όχι των αναγνωστών του που "αγαπούν" τους Μπαράθηον; (το Ταργκ-Μπαράθηον είναι σχηματικό, μην το πάρεις τοις μετρητοίς- η Jon's Spearwife πχ "μισεί" τους Ταργκ, όσο δυνατά τους αγαπώ εγώ! ;D)
Τον Μάρτιν δεν τον έχω για ψεύτη πάντως. Όσο τον παρακολουθώ, μου φαίνεται αρκετά ειλικρινής όταν μιλάει για τα βιβλία του. Και τα λόγια και οι απόψεις του χαρακτηρίζονται από συνέπεια όλα τα χρόνια που τον "ξέρω". Αυτή είναι η εντύπωση που μου έχει δώσει, τουλάχιστον μέσα από όοοολες τις συνεντεύξεις που έχω δει.
Αλλά δεν μου απάντησες ποιο στοιχείο σ' έκανε να "πειστείς" για το R+L=J...
Δεν ρωτάω από καθαρή περιέργεια, απλώς μ' ενδιαφέρει πάρα πολύ η θεωρία κι όταν βγήκε το World έπεσα με τα μούτρα πάνω του και το ξεσκόνισα και το ξεψάχνισα και το χτένισα και και και... ψάχνοντας για κάτι που να στοιχειοθετεί περαιτέρω τη θεωρία, αλλά δεν θεώρησα ότι υπήρχε. Τουλάχιστον όχι κάτι ρηξικέλευθο.
Εσύ τι είδες που δεν το είδα εγώ;
I' m in the dark here! Please, help!
Προσωπικά, δεν μπορώ να καταλάβω ποιο άλλο σχήμα θα μπορούσε να κουμπώσει στα στοιχεία που μας έχει δώσει στο βιβλίο. Όλα μα όλα είναι γραμμένα έτσι, ώστε όποιο άλλο σχήμα και να σκεφτεί κανείς, υπάρχουν πάντα "τρύπες". Μόλις σκεφτεί το Λυάννα+Ραίγκαρ, όλα τα στοιχεία ως παζλ μπαίνουν στη θέση τους και σχηματίζουν μια σαφή εικόνα. Όχι ολοκληρωμένη, μα σαφέστατη.
Πέρα από αυτό όμως, όταν ο Μάρτιν κυκλοφόρησε το πρώτο βιβλίο στο οποίο υπάρχουν τα στοιχεία για το R+L, η εποχή δεν θα μπορούσε να συγκριθεί με το σήμερα, τουλάχιστον διαδικτυακά. Το ίντερνετ δεν ήταν στο σπίτι του καθενός και οι πληροφορίες δεν κυκλοφορούσαν όσο γρήγορα και πλατιά κυκλοφορούν τώρα. Ο Μάρτιν όταν εξέδωσε το δεύτερο βιβλίο, είπε ότι κάνα δυο άτομα έβαλαν κάτω τα στοιχεία και έφτασαν στη λύση. Κάνα δυο άτομα. Απίστευτο αν σκεφτεί κανείς τι γίνεται τώρα μες στο ίντερνετ. Αλλά ακόμη κι αν ήταν έτσι, και το ίντερνετ ήταν όπως σήμερα, το βιβλίο είχε ήδη γραφτεί, τα στοιχεία είχαν ήδη φυτευτεί με τον τρόπο που είχαν φυτευτεί και δεν υπήρχε τρόπος να αλλάξει, επειδή οι αναγνώστες είχαν ανακαλύψει τη λύση του μυστηρίου. Άσε που για έναν συγγραφέα μυστηρίου το να αποκαλυφθεί τόσο εύκολα και τόσο πλατιά η λύση του, είναι disaster!
Γενικά, το αλισβερίσι δεν αποκλείεται ανάμεσα σε κανέναν και τίποτα, αλλά δεν βλέπω το λόγο για να σκεφτεί κάποιος κάτι τέτοιο εφόσον δεν έχει στοιχεία γι' αυτό ενώ αντίθετα όλα τα στοιχεία συνηγορούν για το αντίθετο. Μήπως ο λόγος που σκεφτόμαστε έτσι μερικές φορές είναι επειδή προτιμούμε να πιστέψουμε οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτό που δεν θέλουμε; Λέω εγώ τώρα, εντελώς φιλικά, επειδή καταλαβαίνω ότι σιχαίνεσαι πραγματικά αυτήν την θεωρία . Και η αλήθεια είναι ότι μου κάνει εντύπωση, γιατί σε όσα φόρα μπαίνω (του εξωτερικού) ακόμη και οι σφοδροί πολέμιοι της θεωρίας, δεν υποστηρίζουν ότι ο Μάρτιν έχει/είχε/θα αλλάξει την ιστορία του για να συμφωνεί ή να διαφωνεί με κάποιους. Άλλωστε, το R+L=J, έχει τόσους φίλους όσους και εχθρούς. Και οι τελευταίοι είναι πολύ πιο λυσσαλέοι από τους πρώτους, απ' ό, τι έχω διαπιστώσει στα φόρα του εξωτερικού.
Γιατί ο Μάρτιν λοιπόν να κάνει το χατίρι των αναγνωστών του που "αγαπούν" τους Ταργκ και όχι των αναγνωστών του που "αγαπούν" τους Μπαράθηον; (το Ταργκ-Μπαράθηον είναι σχηματικό, μην το πάρεις τοις μετρητοίς- η Jon's Spearwife πχ "μισεί" τους Ταργκ, όσο δυνατά τους αγαπώ εγώ! ;D)
Τον Μάρτιν δεν τον έχω για ψεύτη πάντως. Όσο τον παρακολουθώ, μου φαίνεται αρκετά ειλικρινής όταν μιλάει για τα βιβλία του. Και τα λόγια και οι απόψεις του χαρακτηρίζονται από συνέπεια όλα τα χρόνια που τον "ξέρω". Αυτή είναι η εντύπωση που μου έχει δώσει, τουλάχιστον μέσα από όοοολες τις συνεντεύξεις που έχω δει.
Αλλά δεν μου απάντησες ποιο στοιχείο σ' έκανε να "πειστείς" για το R+L=J...
Δεν ρωτάω από καθαρή περιέργεια, απλώς μ' ενδιαφέρει πάρα πολύ η θεωρία κι όταν βγήκε το World έπεσα με τα μούτρα πάνω του και το ξεσκόνισα και το ξεψάχνισα και το χτένισα και και και... ψάχνοντας για κάτι που να στοιχειοθετεί περαιτέρω τη θεωρία, αλλά δεν θεώρησα ότι υπήρχε. Τουλάχιστον όχι κάτι ρηξικέλευθο.
Εσύ τι είδες που δεν το είδα εγώ;
I' m in the dark here! Please, help!