28-04-2015, 09:51 PM
Nirne πώς προσπάθησε να πείσει τον Νεντ να πάει ως Χέρι στην πρωτεύουσα; Θυμάμαι ότι ίσα-ίσα του έλεγε το αντίθετο, ότι η θέση του είναι στο Γουίντερφελ κλπ. 'Οχι;
Σχετικά με τη συμπεριφορά της απέναντι στον Τζον έχω να πω ότι πραγματικά δε γινεται να κατηγορείται κάποια επειδή δε θέλει το νόθο παιδί του συντρόφου της. Τον Νεντ τον αγαπούσε και ο Τζον της θύμιζε συνεχώς την (έστω υποτιθέμενη) προδοσία του άντρα της. Εκτός αυτού, μπορεί να είχε κάποια (λανθασμένη, κατευθυνόμενη από αλλού) πληροφορία για τον Τζον που να την έκανε να τον αντιμετωπίζει όπως η Σοράγια τη Μαρία της γειτονιάς
Περισσότερο ύποπτες μου φαίνονται οι αντιδράσεις της παρά αδικαιολόγητες.
Η απελευθέρωση του Τζέιμι ήταν ένα λάθος αλλά μάλλον προσδοκούσε στην απελευθέρωση της Σάνσα οπότε ας πω ότι ήταν... καλοπροαίρετο.
Σαφώς και ήταν η εμπειρία της αυτή που υπαγόρευε τις πολιτικές της σκέψεις και ακριβώς γι'αυτό δε θα έπρεπε να είναι αμελητέα η άποψή της.
Τον αδερφό της δεν ήταν ότι τον υποτιμούσε, όπως το ερμήνευσα εγώ, αλλά η ίδια λέει συνέχεια (μέχρι τα μισά του 2ου βιβλίου που είμαι, διευκρινίζω) ότι η θέση της είναι στο Γουίντερφελ, ότι κανονικά θα έπρεπε να φροντίζει τον Μπραν που είναι άρρωστος δλδ βάζει πάνω απ'όλα την οικογένειά της και αντιτίθεται στο ότι βλέπει τον πόλεμο να διευρύνεται αντί να τελειώσει κ εκείνη απλά θέλει να πάει σπίτι της με τα παιδιά της κ να πενθήσει τον άντρα της με την ησυχία της. Δε μου φαίνεται παράλογο αυτό.
Αναγκάστηκε να αφήσει το Γουίντερφελ 1. γιατί δεν εμπιστευόταν κανέναν άλλον να μεταφέρει το στιλέτο του επίδοξου δολοφόνου του Μπραν (λογικό) και 2. έπρεπε να συνοδεύσει τον Ρομπ γιατί εκείνη είχε τον τρόπο και τις διασυνδέσεις με τους άρχοντες των γύρω περιοχών, τους γνώριζε χρόνια απ΄τον πατέρα της και σιγά μην εμπιστευόταν τους παρατρεχάμενους στρατηγούς για να καθοδηγήσουν τον άπειρο γιο της. Εξάλλου οι εχρθικοί στρατοί ήταν μακριά απ΄το Γουίντερφελ τότε οπότε ο Ρίκον κ ο Μπραν ήταν όντως ασφαλείς εκεί.
Γενικά θεωρώ τη συμπεριφορά της καθ'όλα λογική συν ότι υπεισέρχεται το κλισέ της υπερβολικά συναισθηματικής γυναίκας που τα βλέπει όλα υπό το πρίσμα της οικογένειας κάτι το οποίο δε μου προκαλεί εκνευρισμό για την Κάτλυν αλλά για τον ίδιο τον Μάρτιν γιατί κ την Νταινέρυς την παρουσιάζει νευρόσπαστη, εγωίστρια κ ηλίθια κ τώρα που το θυμήθηκα τσατίστηκα πιο πολύ
Ο Jinglebell δεν ξέρω ποιος είναι, μου θύμιζε τάρανδο του Άη-Βασίλη, σορρυ :-\
Σχετικά με τη συμπεριφορά της απέναντι στον Τζον έχω να πω ότι πραγματικά δε γινεται να κατηγορείται κάποια επειδή δε θέλει το νόθο παιδί του συντρόφου της. Τον Νεντ τον αγαπούσε και ο Τζον της θύμιζε συνεχώς την (έστω υποτιθέμενη) προδοσία του άντρα της. Εκτός αυτού, μπορεί να είχε κάποια (λανθασμένη, κατευθυνόμενη από αλλού) πληροφορία για τον Τζον που να την έκανε να τον αντιμετωπίζει όπως η Σοράγια τη Μαρία της γειτονιάς
Περισσότερο ύποπτες μου φαίνονται οι αντιδράσεις της παρά αδικαιολόγητες.Η απελευθέρωση του Τζέιμι ήταν ένα λάθος αλλά μάλλον προσδοκούσε στην απελευθέρωση της Σάνσα οπότε ας πω ότι ήταν... καλοπροαίρετο.
Σαφώς και ήταν η εμπειρία της αυτή που υπαγόρευε τις πολιτικές της σκέψεις και ακριβώς γι'αυτό δε θα έπρεπε να είναι αμελητέα η άποψή της.
Τον αδερφό της δεν ήταν ότι τον υποτιμούσε, όπως το ερμήνευσα εγώ, αλλά η ίδια λέει συνέχεια (μέχρι τα μισά του 2ου βιβλίου που είμαι, διευκρινίζω) ότι η θέση της είναι στο Γουίντερφελ, ότι κανονικά θα έπρεπε να φροντίζει τον Μπραν που είναι άρρωστος δλδ βάζει πάνω απ'όλα την οικογένειά της και αντιτίθεται στο ότι βλέπει τον πόλεμο να διευρύνεται αντί να τελειώσει κ εκείνη απλά θέλει να πάει σπίτι της με τα παιδιά της κ να πενθήσει τον άντρα της με την ησυχία της. Δε μου φαίνεται παράλογο αυτό.
Αναγκάστηκε να αφήσει το Γουίντερφελ 1. γιατί δεν εμπιστευόταν κανέναν άλλον να μεταφέρει το στιλέτο του επίδοξου δολοφόνου του Μπραν (λογικό) και 2. έπρεπε να συνοδεύσει τον Ρομπ γιατί εκείνη είχε τον τρόπο και τις διασυνδέσεις με τους άρχοντες των γύρω περιοχών, τους γνώριζε χρόνια απ΄τον πατέρα της και σιγά μην εμπιστευόταν τους παρατρεχάμενους στρατηγούς για να καθοδηγήσουν τον άπειρο γιο της. Εξάλλου οι εχρθικοί στρατοί ήταν μακριά απ΄το Γουίντερφελ τότε οπότε ο Ρίκον κ ο Μπραν ήταν όντως ασφαλείς εκεί.
Γενικά θεωρώ τη συμπεριφορά της καθ'όλα λογική συν ότι υπεισέρχεται το κλισέ της υπερβολικά συναισθηματικής γυναίκας που τα βλέπει όλα υπό το πρίσμα της οικογένειας κάτι το οποίο δε μου προκαλεί εκνευρισμό για την Κάτλυν αλλά για τον ίδιο τον Μάρτιν γιατί κ την Νταινέρυς την παρουσιάζει νευρόσπαστη, εγωίστρια κ ηλίθια κ τώρα που το θυμήθηκα τσατίστηκα πιο πολύ
Ο Jinglebell δεν ξέρω ποιος είναι, μου θύμιζε τάρανδο του Άη-Βασίλη, σορρυ :-\
"Μόνοι γεννιόμαστε και μόνοι πεθαίνουμε,αλλά καθώς περπατούμε μέσα σε αυτό το μαύρο πέπλο παίρνουμε δύναμη ο ένας από τον άλλο." - Μελισάντρα