Εμ το άλλο, ραιγκαροκουμπάρια μ'...
Ξερετε ποιος φταιει που εχασε ο Ραιγκαρ στην Τριαινα, ε; Ο ποταμός!
Ναι, δεν κάνω πλακα.
Ο Ρόμπερτ ήτανε ενα γομάρι 2 μέτρα ψηλός και ειχε πολεμικό τσεκούρι, μια πλευρά λεπίδα, μια καρφί.
Ο Ραίγκαρ ητανε επισης ψηλος, αλλά όχι όσο ο Ρομπερτ, και ειχε σπαθί.
Οι πανοπλίες και απο κατω ο αλυσιδωτος θωρακας ητανε φτιαγμενα για να προστατευουν από λεπιδα, καθώς έπρεπε να στοχευσεις και να σχισεις τα λιγα ακάλυπτα σημεια. Το τσεκούρι ήτανε πιο φονικό, επειδη μια με το καρφί δυνατά και η πανοπλία λύγιζε σε οποιοδήποτε σημειο, δημιουργωντας αμβλυ, αν όχι διατρητό, τραυμα.
Σε ομαλό έδαφος, ένας ξιφομάχος έχει ελευθερία κινήσεων να ελιχθει γύρω από κάθε αντιπαλο, κοντύτερο ή ψηλότερο. Σε ανωμαλο έδαφος όμως... η διαφορά ύψους κάνει τον έλεγχο του κέντρου βάρους δυσκολότερο, δυσκολοτερη ισορροπια.
Βάλε λοιπόν έναν ξιφομάχο και έναν τσεκουρομάχο σε ένα ποτάμι. Και ανωμαλο ειναι και γλιστραει το ατιμο. Ποιος έχει το αβανταζ έδρας; Ο τσεκουρομάχος! Και αν ειναι και ψηλότερος, ακόμα πιο δύσκολα τα πράματα. Ο Ραίγκαρ έπρεπε να κρατάει την ισορροπία του και να προσπαθεί να ρίξει καίρια χτυπήματα υπό αντίξοες συνθήκες. Λίγο να έγερνε μπρος ή πίσω να αντικρούσει χτύπημα που ερχότανε από ψηλά και το κέντρο βάρους του τον εριχνε, διότι το νερό δεν άφηνε τα πόδια του να κινηθούν γρήγορα. Παρολα αυτά όμως, το παλικάρι μας τραυμάτισε πρώτος τον Ρομπερτ! Ητανε τόσο ικανός!
Το ποτάμι όμως τον προδωσε. Πιστευω ότι γλιστρησε κάμποσο κάποια στιγμή και μέχρι να ξαναϊσορροπήσει, ο ψηλότερος Ρομπερτ κατέβασε μια με μανια το τσεκούρι και... δεν χρειάστηκε κάτι άλλο. Μικτό τραυμα στο θώρακα, αμβλύ συν διάτρητο, ας μην περιγράψω και άλλα ιατρικά (αν και τα κατέχω).
Ψηφίζω να αποξηραθεί για τιμωρία το ποτάμι εκείνο.
Ξερετε ποιος φταιει που εχασε ο Ραιγκαρ στην Τριαινα, ε; Ο ποταμός!
Ναι, δεν κάνω πλακα.
Ο Ρόμπερτ ήτανε ενα γομάρι 2 μέτρα ψηλός και ειχε πολεμικό τσεκούρι, μια πλευρά λεπίδα, μια καρφί.
Ο Ραίγκαρ ητανε επισης ψηλος, αλλά όχι όσο ο Ρομπερτ, και ειχε σπαθί.
Οι πανοπλίες και απο κατω ο αλυσιδωτος θωρακας ητανε φτιαγμενα για να προστατευουν από λεπιδα, καθώς έπρεπε να στοχευσεις και να σχισεις τα λιγα ακάλυπτα σημεια. Το τσεκούρι ήτανε πιο φονικό, επειδη μια με το καρφί δυνατά και η πανοπλία λύγιζε σε οποιοδήποτε σημειο, δημιουργωντας αμβλυ, αν όχι διατρητό, τραυμα.
Σε ομαλό έδαφος, ένας ξιφομάχος έχει ελευθερία κινήσεων να ελιχθει γύρω από κάθε αντιπαλο, κοντύτερο ή ψηλότερο. Σε ανωμαλο έδαφος όμως... η διαφορά ύψους κάνει τον έλεγχο του κέντρου βάρους δυσκολότερο, δυσκολοτερη ισορροπια.
Βάλε λοιπόν έναν ξιφομάχο και έναν τσεκουρομάχο σε ένα ποτάμι. Και ανωμαλο ειναι και γλιστραει το ατιμο. Ποιος έχει το αβανταζ έδρας; Ο τσεκουρομάχος! Και αν ειναι και ψηλότερος, ακόμα πιο δύσκολα τα πράματα. Ο Ραίγκαρ έπρεπε να κρατάει την ισορροπία του και να προσπαθεί να ρίξει καίρια χτυπήματα υπό αντίξοες συνθήκες. Λίγο να έγερνε μπρος ή πίσω να αντικρούσει χτύπημα που ερχότανε από ψηλά και το κέντρο βάρους του τον εριχνε, διότι το νερό δεν άφηνε τα πόδια του να κινηθούν γρήγορα. Παρολα αυτά όμως, το παλικάρι μας τραυμάτισε πρώτος τον Ρομπερτ! Ητανε τόσο ικανός!
Το ποτάμι όμως τον προδωσε. Πιστευω ότι γλιστρησε κάμποσο κάποια στιγμή και μέχρι να ξαναϊσορροπήσει, ο ψηλότερος Ρομπερτ κατέβασε μια με μανια το τσεκούρι και... δεν χρειάστηκε κάτι άλλο. Μικτό τραυμα στο θώρακα, αμβλύ συν διάτρητο, ας μην περιγράψω και άλλα ιατρικά (αν και τα κατέχω).
Ψηφίζω να αποξηραθεί για τιμωρία το ποτάμι εκείνο.
Promise me, Ned...