Θάνατος-Ανάσταση Τζον Σνόου

[Alyssane]

Δεν μίλησα για χαρά εγώ. Μίλησα για προβληματισμό και εσωτερική σύγκρουση, πράγματα που αγαπάει πολύ ο Μάρτιν. Και θεωρώ ότι αν ο Τζον ξυπνήσει σαν την Σκληρόκαρδη, θα του είναι αδιάφορο πια ποιανού παιδί είναι. Γιατί, για να δούμε τον Τζον να παλεύει μέσα του και να αναστατώνεται πραγματικά, θα πρέπει να είναι ο Τζον που γνωρίσαμε κι όχι ο Τζον-Άρχοντας Σκληρόκαρδος.

Επομένως, αυτό μου γεννάει την απορία ως προς το γιατί ο Μάρτιν να στήσει ολόκληρο οικοδόμημα από στοιχεία για την πατρότητα αυτού του χαρακτήρα σε πέντε ολόκληρα βιβλία αν, όταν τελικά θα μαθευτεί η πατρότητα, ο χαρακτήρας θα πει "Really? I don' t give a f@ck."

Για μένα, ειλικρινά, θα είναι το μεγαλύτερο ξενέρωμα όλων των εποχών...

Μα δεν είμαστε μες το μυαλό της Κάτλυν για να ξέρουμε 100% ότι το μόνο που θέλει είναι εκδίκηση. Ποιος μας λέει πως αν συναντήσει τα παιδιά της και μάθει ότι είναι ζωντανά, δεν θα χαρεί; Ομοίως και ο Τζον, αν αλλάξει, δεν σημαίνει ότι δεν θα δίνει a damn about it. Οι χαρακτήρες του Μάρτιν έχουν ξεχωριστές και περίπλοκες προσωπικότητες. Κάτι που απασχολεί τον Τζον από τότε που έμαθε να μιλάει δεν θα ξεχαστεί, ακόμα κι αν ο Τζον γίνει σκληρός και αμείλικτος ή αν δεν θυμάται κομμάτια από το παρελθόν του.
Δες τον Μπέρικ. Ξέχασε τα πάντα -πού γεννήθηκε, ποια ήταν η μάνα του- αλλά δεν ξέχασε αυτό που πραγματικά μετρούσε για εκείνον, την αποστολή του Νεντ. Έτσι κι ο Τζον, αν ξυπνήσει και είναι διαφορετικός, δεν θα ξεχάσει ό,τι έχει σημασία γι' αυτόν. Ο θάνατος (κατά Μάρτιν) σε αλλάζει, δεν σου δίνει διαφορετική προσωπικότητα.