(06-08-2015, 03:51 PM)phoenix link Wrote: Ένας από τους λόγους που δεν πιστεύω στο Ρ+Λ=Τ είναι ακριβώς ο ίδιος ο Ραίγκαρ. Ποιος θα μπορούσε να πιστέψει, πως ακόμα κι αν απάτησε και κλέφτηκε με τη Λυάννα, ακόμα κι αν είχε εμμονή με την προφητεία (πράγμα για το οποίο αμφιβάλλω, τουλάχιστον στο βαθμό που έχει περιγραφεί κατά καιρούς) δεν μπορώ να τον δω σαν ένα άνθρωπο που άφησε άλλους να πολεμούν για τις επιλογές.
Η απουσία του Ραίγκαρ είναι το κλειδί του μυστηρίου πιστεύω. Τι ήταν τόσο σημαντικό που τον έκανε να απουσιάσει για ένα χρόνο σχεδόν και δε νομίζω πως ήταν η Λυάννα, ούτε στον δικό της χαρακτήρα δε ταιριάζει. Φυσικά η ίδια, αν ήταν έγκυος, έχει έναν πολύ καλό λόγο για να μείνει κρυμμένη.
Να πω, εδώ επίσης, πως κρυφά ακόμα ελπίζω να είναι ο Ραίγκαρ ο Πρεσβύτερος της Ήσυχης Νήσου.
Εχω μια θεωρία γιατί ήτανε απών ο Ραιγκαρ επί ένα χρόνο.
Μα... Με ποια πλευρά θα πολεμούσε;
Η ηθικη πλευρα ητανε με τους επαναστατες. Δολοφονηθηκαν Μπραντον και Ρικαρντ και ο θεοτρελος Αιρυς ζητουσε και τα κεφαλια των Νεντ και Ρομπερτ. Η κοπελα που αγαπουσε ο Ραιγκαρ ητανε κορη και αδελφη των δολοφονημενων. Ελεος δηλαδη. Πιο δικαια επανασταση δεν υπηρξε ποτέ. Να πάει στο διάολο ο θεοτρελος!
Η πλευρα οικογενειας ομως... ητανε με τον Αιρυς. Με τη μητερα, τον αδελφο και τα παιδια του. Ως Ταργκάρυεν και ως Διαδοχος, η θεση του ητανε επικεφαλης των Βασιλικων εναντιων των επαναστατων! Μπορει να μη συμφωνουσε με τον πατερα του, αλλά η οικογενεια του, αν θελετε και εκβιαστικά, τον δεσμευε.
Εαν πηγαινε με τους επαναστατες... τι θα εκανε ο Αιρυς στα παιδια του;
Εαν πηγαινε με τους Βασιλικους... πώς θα τον συγχωρουσε η Λυαννα;
Μπρος γκρεμος και πισω ρεμα! Μεγαλο ηθικο και κοινωνικο διλημμα. Το καθηκον ή το σωστό;
Και ποιο ειναι το καθηκον;
Ειναι να υπερασπιστει το σπιτι του, εναντιων του σπιτιου της Λυαννα;
Ειναι να υπερασπιστει το σπιτι της Λυαννα, εναντιων του δικου του;
Ο,τι και να εκανε, οποια πλευρα και να διαλεγε, ητανε εις βαρος της άλλης πλευρας. Θα πρεπει να ειχε τρελαθει από το βάρος αποφάσεων και τύψεων. Ισως γι'αυτο το τρεναρε όσο μπορούσε, απλά δεν έκανε τιποτα, περιμενε να δει τις εκβάσεις των μαχών. Οχι το πιο... τίμιο, αλλά τουλάχιστον όχι άτιμο στην κάθε πλευρά.
Μεχρι που... ο Αιρυς αποφασισε για εκεινον. Με ομηρο παιδια και Ελια, ο Αιρυς διεταξε τον Ραιγκαρ να γυρισει να αναλαβει το στρατο. Ητανε διαταγη που ο Ταργκάρυεν, Διαδοχος και πατέρας δεν μπορουσε να αρνηθει.
Ο χωρισμος του με τη Λυαννα πρεπει να ητανε σπαρακτικος. Επρεπε να φυγει να πολεμησει την οικογενεια της Λυαννα για χαρη της δικης του οικογενειας. Δεν ειχε επιλογη.
Η μοιρα ητανε ευγενική. Διαλεξε να φερει τον Ρομπερτ στο δρομο του Ραιγκαρ. Ευτυχως δεν εφερε τον Νεντ. Αλλά... μέχρι εκεί.
Προσθηκη:
Εδω ταιριάζει και η φράση απο το παιχνίδι του HBO:
"Αν δεν ημουν πρίγκηπας κι εκείνη Σταρκ, θα ήμασταν ακόμα μαζί."
Ως πρίγκηπας, έπρεπε να υπακούσει στον Βασιλιά και να παει να αναλαβει επικεφαλής. Ως Σταρκ, η Λυάννα δεν μπορούσε να τον ακολουθησει εστω ως το Κινγκς Λαντινγκ, όχι όσο ο Αιρυς ητανε στο θρονο, κινδυνευε να την σκοτωσει ο Αιρυς κι αυτην. Επρεπε να χωρισουν και να ελπισουν οτι με το που θα αλλαζε ο Ραιγκαρ τη διακυβερνηση, θα συναντιωνταν και παλι.
;(
Promise me, Ned...