[member=2032]SANDOR CLEGANE[/member]
Δεν ενοχλεί καθόλου αυτό που έγραψες κι αυτό που ρώτησες, μην ανησυχείς. :o
Κατ' αρχήν να πω ότι δεν θα έκανα τίποτα αν ζούσε και ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Αν ήταν ροκ σταρ (έχω αδυναμία στους ροκ σταρ (blush) ), πιστεύω ότι απλά και μόνο θα συγκέντρωνα φωτογραφίες του στον υπολογιστή μου. Θεωρώ ότι πέρασα προ πολλού την ηλικία που οι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν με πράξεις το θαυμασμό τους για τα ινδάλματά τους ή νιώθουν τρελή την ανάγκη να τους συναντήσουν.
Τώρα για τον Ραίγκαρ του βιβλίου. Ο λόγος που ο ήρωας αυτός μ' ενδιαφέρει πολύ, έχει να κάνει με τη διαχείρισή του από το Μάρτιν. Πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι πρόκειται για έναν μυστηριώδη ήρωα, έναν ήρωα που τον καλύπτει ένα είδος πέπλου μυστηρίου. Ο Μάρτιν έχει δημιουργήσει ένα μυστήριο γύρω του που προκαλεί απορίες. Με απλά λόγια, ναι μεν ο Ραίγκαρ έκανε κάτι που εκ πρώτης μοιάζει επιπόλαιο και αρχικά σε κάνει να μην του δίνεις ιδιαίτερη σημασία γιατί δεν τον θεωρείς κάτι ιδιαίτερο ως άνθρωπο, αλλά από ένα σημείο και μετά, με συνέπεια, ο συγγραφέας φροντίζει να σε φορτώνει με τόσο κολακευτικές πληροφορίες γι' αυτόν, οι οποίες έρχονται σε τέτοια αντίθεση μ' αυτό που είχες στο μυαλό σου που πέρα από το γεγονός ότι σου εξάπτει την περιέργεια για τη λύση του μυστηρίου (του τι συνέβη σε Χάρρενχαλ, Πύργο της Χαράς κλπ) γενικότερα, πέρα από το ότι σε κάνει να αμφιβάλεις αναγκαστικά για την άποψη που είχες γι΄αυτόν, αλλά σε κάνει να θέλεις να λυθεί το μυστήριο για τον επιπλέον λόγο ότι θέλεις επιτέλους να μάθεις ποιος πραγματικά ήταν ο Ραίγκαρ Ταργκάρυεν. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει μ' εμένα. Για να το πω αλλιώς, είμαι τρελή τόσο για το μυστήριο που έστησε ο Μάρτιν όσο και για τον μυστηριώδη ήρωα που έβαλε να κρύβεται πίσω από αυτό και έχει πεθάνει πριν το ξεκίνημα των βιβλίων.
Υ.Γ. Επιπλέον, είναι αδύνατον να επιχειρήσεις να αντιληφθείς και να καταπιαστείς με το κεντρικό μυστήριο του βιβλίου, που είναι η πατρότητα του Τζον κατά την άποψή μου, χωρίς να μελετήσεις πάρα πολύ καλά ό, τι έχει ειπωθεί για τον Ραίγκαρ και τη Λυάννα.
Υ.Γ. 2 Έχω γράψει εγώ γράμματα. Πολλά. Κάποτε, κυρίως όταν σπούδαζα στην Κρήτη, διατηρούσα αλληλογραφία με πολλούς φίλους μου, Έλληνες και ξένους.
Δεν ενοχλεί καθόλου αυτό που έγραψες κι αυτό που ρώτησες, μην ανησυχείς. :o
Κατ' αρχήν να πω ότι δεν θα έκανα τίποτα αν ζούσε και ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Αν ήταν ροκ σταρ (έχω αδυναμία στους ροκ σταρ (blush) ), πιστεύω ότι απλά και μόνο θα συγκέντρωνα φωτογραφίες του στον υπολογιστή μου. Θεωρώ ότι πέρασα προ πολλού την ηλικία που οι άνθρωποι νιώθουν την ανάγκη να εκφράσουν με πράξεις το θαυμασμό τους για τα ινδάλματά τους ή νιώθουν τρελή την ανάγκη να τους συναντήσουν.
Τώρα για τον Ραίγκαρ του βιβλίου. Ο λόγος που ο ήρωας αυτός μ' ενδιαφέρει πολύ, έχει να κάνει με τη διαχείρισή του από το Μάρτιν. Πρέπει να έχουμε πάντα στο μυαλό μας ότι πρόκειται για έναν μυστηριώδη ήρωα, έναν ήρωα που τον καλύπτει ένα είδος πέπλου μυστηρίου. Ο Μάρτιν έχει δημιουργήσει ένα μυστήριο γύρω του που προκαλεί απορίες. Με απλά λόγια, ναι μεν ο Ραίγκαρ έκανε κάτι που εκ πρώτης μοιάζει επιπόλαιο και αρχικά σε κάνει να μην του δίνεις ιδιαίτερη σημασία γιατί δεν τον θεωρείς κάτι ιδιαίτερο ως άνθρωπο, αλλά από ένα σημείο και μετά, με συνέπεια, ο συγγραφέας φροντίζει να σε φορτώνει με τόσο κολακευτικές πληροφορίες γι' αυτόν, οι οποίες έρχονται σε τέτοια αντίθεση μ' αυτό που είχες στο μυαλό σου που πέρα από το γεγονός ότι σου εξάπτει την περιέργεια για τη λύση του μυστηρίου (του τι συνέβη σε Χάρρενχαλ, Πύργο της Χαράς κλπ) γενικότερα, πέρα από το ότι σε κάνει να αμφιβάλεις αναγκαστικά για την άποψη που είχες γι΄αυτόν, αλλά σε κάνει να θέλεις να λυθεί το μυστήριο για τον επιπλέον λόγο ότι θέλεις επιτέλους να μάθεις ποιος πραγματικά ήταν ο Ραίγκαρ Ταργκάρυεν. Τουλάχιστον αυτό συμβαίνει μ' εμένα. Για να το πω αλλιώς, είμαι τρελή τόσο για το μυστήριο που έστησε ο Μάρτιν όσο και για τον μυστηριώδη ήρωα που έβαλε να κρύβεται πίσω από αυτό και έχει πεθάνει πριν το ξεκίνημα των βιβλίων.
Υ.Γ. Επιπλέον, είναι αδύνατον να επιχειρήσεις να αντιληφθείς και να καταπιαστείς με το κεντρικό μυστήριο του βιβλίου, που είναι η πατρότητα του Τζον κατά την άποψή μου, χωρίς να μελετήσεις πάρα πολύ καλά ό, τι έχει ειπωθεί για τον Ραίγκαρ και τη Λυάννα.
Υ.Γ. 2 Έχω γράψει εγώ γράμματα. Πολλά. Κάποτε, κυρίως όταν σπούδαζα στην Κρήτη, διατηρούσα αλληλογραφία με πολλούς φίλους μου, Έλληνες και ξένους.
![[Image: tumblr_o93djqxP231rg4myfo1_500.gif]](https://66.media.tumblr.com/64402678c24ba3ae33eef7e2f4cec9a7/tumblr_o93djqxP231rg4myfo1_500.gif)