Η προφητεία είναι πράγματι ένα από τα κίνητρα που αποδίδουν στον Ραίγκαρ για την απαγωγή της Λυάννα. Ένα άλλο είναι ο έρωτας, ένα τρίτο είναι οι πολιτικές ίντριγκες, ένα τέταρτο είναι η διάσωση της Λυάννα κλπ. Υπάρχουν διάφορα σενάρια. Και φυσικά αυτό που αναφέρεις εσύ έχει νόημα και είναι πειστικό, αν αναλογιστούμε και τα λόγια του Μπάρρισταν Σέλμυ όπου περιγράφει την προσωπικότητα του Πρίγκιπα του Ντράγκονστοουν: «Ικανός. Αυτό πάνω απ' όλα. Αποφασιστικός, μεθοδικός, άνθρωπος του καθήκοντος, έντιμος (...).» και «(...) Ποτέ δεν του άρεσε η μουσική των σπαθιών, όπως στον Ρόμπερτ ή στον Τζέιμι Λάννιστερ. Ήταν απλώς κάτι που έπρεπε να κάνει, μια αποστολή που του είχε αναθέσει ο κόσμος. Το έκανε καλά επειδή όλα τα έκανε καλά. Αυτή ήταν η φύση του (...)» Ο Ραίγκαρ λοιπόν ήταν μεθοδικός, αποφασιστικός και άνθρωπος του καθήκοντος. Σύμφωνα μ' αυτά ίσως αποφάσισε να σώσει τον κόσμο γιατί ήταν το καθήκον του, μιας και ήταν ο μοναδικός που γνώριζε ότι η προφητεία χρειαζόταν τον ίδιο και τους απογόνους του για να πραγματοποιηθεί.
Από την άλλη, μαθαίνουμε κι ότι ήταν πολύ καλός σε όλα. Όλα τα έκανε τέλεια. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν ένας τόσο έξυπνος και μεθοδικός άνθρωπος να το σκάσει με μια γυναίκα και να μην πάρει κάποια μέτρα για να αποφευχθούν τα παρατράγουδα; Αν όλη αυτήν την επιχείρηση την σχεδίασε, έστω και υποτυπωδώς, θα έπρεπε να σκεφτεί ότι μπορεί η οικογένεια της Λυάννα να αντιδρούσε στην απαγωγή της και να ακολουθούσαν σοβαρά προβλήματα. Εντάξει, ξέρουμε ότι ο αδερφός της αντέδρασε ανώριμα για έναν άνθρωπο που θα γινόταν διάδοχος ενός από τους πιο μεγάλους οίκους στα Επτά Βασίλεια, αλλά και πάλι.
Θέλω να πω ότι όποια μεμονωμένη εκδοχή κι αν πάρουμε ως αληθινή, πάντα υπάρχει κάτι που δεν συμφωνεί με τα δεδομένα των βιβλίων. Επίσης, τόσο μέσα από τα βιβλία όσο και με βάση τα λόγια του Μάρτιν, συμπεραίνουμε ότι οι προφητείες είναι tricky και όποιος χαρακτήρας πάει να τις εκπληρώσει με βάση τις ερμηνείες του, τρώει τα μούτρα του και τις εκπληρώνει εντελώς διαφορετικά απ' ό, τι περίμενε. Πέρα από τις καταστροφές που προκαλεί δηλαδή. Κι αυτό είναι ένα από τα μοτίβα του Μάρτιν. Στην περίπτωση του Ραίγκαρ λοιπόν, η απόπειρα εκπλήρωσης της προφητείας από μέρους του προκάλεσε μεν καταστροφή, αλλά είχε απόλυτη επιτυχία και η προφητεία εκπληρώθηκε κατά γράμμα; Δηλαδή, ο Ραίγκαρ ερμήνευσε ολόσωστα την προφητεία, κατάλαβε ακριβώς ότι έπρεπε να γεννήσει άλλο ένα παιδί το οποίο θα ήταν ο Πρίγκιπας της Υπόσχεσης, έκλεψε τη Λυάννα, έκαναν τον Τζον κι όλα έγιναν όπως τα είχαν σχεδιάσει; Όλα έγιναν όπως όριζε η προφητεία; Δε μοιάζει να είναι καθόλου tricky σ' αυτήν την περίπτωση, έτσι δεν είναι; Απλά, δεν μου φαίνεται σαν Μάρτιν αυτό.
Ναι, ο Ραίγκαρ ενδιαφερόταν για την προφητεία όλη του τη ζωή. Κατά τη γνώμη μου όμως η απαγωγή της Λυάννα προκλήθηκε από κάτι άλλο. Ένα γεγονός ή και περισσότερα τα οποία δεν γνωρίζουμε ακόμη. Όλο αυτό το μπάχαλο δεν δημιουργήθηκε από έναν και μόνο παράγοντα αλλά από ένα συνδυασμό τους. Μην ξεχνάμε και τον ρόλο των Ντέυν. Της Ασάρα και του Άρθουρ. Για κάποιο λόγο μας αναφέρει ο Μπάρρισταν για την εγκυμοσύνη της, για το γεγονός ότι απευθύνθηκε σε κάποιον Σταρκ εξαιτίας της, την αποβολή και την αυτοκτονία της. Επιπλέον, για κάποιο λόγο τα βιβλία μας αναφέρουν επίμονα ότι ο Πρίγκιπας ήθελε να απομακρύνει τον πατέρα του από το θρόνο, όπως και τα γεγονότα με τον Ιππότη του Γελαστού Δέντρου. Θεωρώ λοιπόν ότι όσα ακολούθησαν το Τουρνουά του Χάρρενχαλ δεν οφείλονταν σε προσεκτικό σχεδιασμό ενός προσώπου, αλλά σε αστάθμητους και μη παράγοντες που δημιουργήθηκαν από τις διάφορες καταστάσεις που ήδη υπήρχαν. Και αυτοί οι παράγοντες οδήγησαν τελικά στην γέννηση του Πρίγκιπα της Υπόσχεσης, μολονότι ο Ραίγκαρ προσπαθούσε να εκπληρώσει την προφητεία με άλλον τρόπο και πιθανότατα με άλλο γιο, τον Αίγκον. Η προφητεία με λίγα λόγια εκπληρώθηκε μέσα από τις πράξεις του αλλά όχι μέσα από τις πράξεις που έκανε για να την εκπληρώσει.
Τρανό παράδειγμα παρόμοιας περίπτωσης στα βιβλία μας είναι οι πράξεις της Μελισάντρα με τις οποίες προσπαθεί να εκπληρώσει την προφητεία πιστεύοντας ότι ο Στάννις είναι ο Άζορ Αχάι και τελικά οι ίδιες πράξεις σε συνδυασμό με γεγονότα που δεν περνούν από το χέρι της οδηγούν στο να εκπληρωθεί η προφητεία που ορίζει ότι ο Τζον είναι ο Άζορ Αχάι.
edit: Αν πάντως, η Λυάννα αποκάλυψε στον Νεντ πως ο λόγος της απαγωγής ήταν η προφητεία, το σίγουρο είναι ότι ο Νεντ δεν πίστεψε ότι η προφητεία ήταν αληθινή. Από το πρώτο κιόλας βιβλίο τον ακούμε να αμφισβητεί την ύπαρξη των Άλλων και να θεωρεί ότι οι ιστορίες τους αποτελούν απλά θρύλους.
Από την άλλη, μαθαίνουμε κι ότι ήταν πολύ καλός σε όλα. Όλα τα έκανε τέλεια. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν ένας τόσο έξυπνος και μεθοδικός άνθρωπος να το σκάσει με μια γυναίκα και να μην πάρει κάποια μέτρα για να αποφευχθούν τα παρατράγουδα; Αν όλη αυτήν την επιχείρηση την σχεδίασε, έστω και υποτυπωδώς, θα έπρεπε να σκεφτεί ότι μπορεί η οικογένεια της Λυάννα να αντιδρούσε στην απαγωγή της και να ακολουθούσαν σοβαρά προβλήματα. Εντάξει, ξέρουμε ότι ο αδερφός της αντέδρασε ανώριμα για έναν άνθρωπο που θα γινόταν διάδοχος ενός από τους πιο μεγάλους οίκους στα Επτά Βασίλεια, αλλά και πάλι.
Θέλω να πω ότι όποια μεμονωμένη εκδοχή κι αν πάρουμε ως αληθινή, πάντα υπάρχει κάτι που δεν συμφωνεί με τα δεδομένα των βιβλίων. Επίσης, τόσο μέσα από τα βιβλία όσο και με βάση τα λόγια του Μάρτιν, συμπεραίνουμε ότι οι προφητείες είναι tricky και όποιος χαρακτήρας πάει να τις εκπληρώσει με βάση τις ερμηνείες του, τρώει τα μούτρα του και τις εκπληρώνει εντελώς διαφορετικά απ' ό, τι περίμενε. Πέρα από τις καταστροφές που προκαλεί δηλαδή. Κι αυτό είναι ένα από τα μοτίβα του Μάρτιν. Στην περίπτωση του Ραίγκαρ λοιπόν, η απόπειρα εκπλήρωσης της προφητείας από μέρους του προκάλεσε μεν καταστροφή, αλλά είχε απόλυτη επιτυχία και η προφητεία εκπληρώθηκε κατά γράμμα; Δηλαδή, ο Ραίγκαρ ερμήνευσε ολόσωστα την προφητεία, κατάλαβε ακριβώς ότι έπρεπε να γεννήσει άλλο ένα παιδί το οποίο θα ήταν ο Πρίγκιπας της Υπόσχεσης, έκλεψε τη Λυάννα, έκαναν τον Τζον κι όλα έγιναν όπως τα είχαν σχεδιάσει; Όλα έγιναν όπως όριζε η προφητεία; Δε μοιάζει να είναι καθόλου tricky σ' αυτήν την περίπτωση, έτσι δεν είναι; Απλά, δεν μου φαίνεται σαν Μάρτιν αυτό.
Ναι, ο Ραίγκαρ ενδιαφερόταν για την προφητεία όλη του τη ζωή. Κατά τη γνώμη μου όμως η απαγωγή της Λυάννα προκλήθηκε από κάτι άλλο. Ένα γεγονός ή και περισσότερα τα οποία δεν γνωρίζουμε ακόμη. Όλο αυτό το μπάχαλο δεν δημιουργήθηκε από έναν και μόνο παράγοντα αλλά από ένα συνδυασμό τους. Μην ξεχνάμε και τον ρόλο των Ντέυν. Της Ασάρα και του Άρθουρ. Για κάποιο λόγο μας αναφέρει ο Μπάρρισταν για την εγκυμοσύνη της, για το γεγονός ότι απευθύνθηκε σε κάποιον Σταρκ εξαιτίας της, την αποβολή και την αυτοκτονία της. Επιπλέον, για κάποιο λόγο τα βιβλία μας αναφέρουν επίμονα ότι ο Πρίγκιπας ήθελε να απομακρύνει τον πατέρα του από το θρόνο, όπως και τα γεγονότα με τον Ιππότη του Γελαστού Δέντρου. Θεωρώ λοιπόν ότι όσα ακολούθησαν το Τουρνουά του Χάρρενχαλ δεν οφείλονταν σε προσεκτικό σχεδιασμό ενός προσώπου, αλλά σε αστάθμητους και μη παράγοντες που δημιουργήθηκαν από τις διάφορες καταστάσεις που ήδη υπήρχαν. Και αυτοί οι παράγοντες οδήγησαν τελικά στην γέννηση του Πρίγκιπα της Υπόσχεσης, μολονότι ο Ραίγκαρ προσπαθούσε να εκπληρώσει την προφητεία με άλλον τρόπο και πιθανότατα με άλλο γιο, τον Αίγκον. Η προφητεία με λίγα λόγια εκπληρώθηκε μέσα από τις πράξεις του αλλά όχι μέσα από τις πράξεις που έκανε για να την εκπληρώσει.
Τρανό παράδειγμα παρόμοιας περίπτωσης στα βιβλία μας είναι οι πράξεις της Μελισάντρα με τις οποίες προσπαθεί να εκπληρώσει την προφητεία πιστεύοντας ότι ο Στάννις είναι ο Άζορ Αχάι και τελικά οι ίδιες πράξεις σε συνδυασμό με γεγονότα που δεν περνούν από το χέρι της οδηγούν στο να εκπληρωθεί η προφητεία που ορίζει ότι ο Τζον είναι ο Άζορ Αχάι.
edit: Αν πάντως, η Λυάννα αποκάλυψε στον Νεντ πως ο λόγος της απαγωγής ήταν η προφητεία, το σίγουρο είναι ότι ο Νεντ δεν πίστεψε ότι η προφητεία ήταν αληθινή. Από το πρώτο κιόλας βιβλίο τον ακούμε να αμφισβητεί την ύπαρξη των Άλλων και να θεωρεί ότι οι ιστορίες τους αποτελούν απλά θρύλους.