Λόγω έλλειψης χρόνου δεν έχω την δυνατότητα να επεκταθώ πολύ στο συγκεκριμένο θέμα και σε όσα άλλα θίγονται στο θρεντ, απλά θα ήθελα να επισημάνω πως η Μάχη των Περασμάτων είναι από τις σημαντικότερες μάχες του Πολέμου των Πέντε Βασιλέων παρότι δεν την παρακολουθούμε ποτέ ζωντανά. Πρόκειται πιθανότατα για την μάχη που αλλάζει εντελώς τα δεδομένα του πολέμου, φέρνοντας τα πάνω-κάτω και βάζοντας τους Σταρκ σε εξαιρετικά δύσκολη θέση από εκεί που φαινόταν να είχαν το πάνω χέρι.
Είναι μια τακτική νίκη των Σταρκ, αλλά ταυτοχρόνα και μια στρατηγική ήττα που δίνει στον Τάιγουιν τη δυνατότητα να αρπάξει την νίκη μέσα από την ήττα: καθώς ο Ρομπ μετά την καταστροφή του στρατού των Λάννιστερ στη μάχη του Oxcross είναι πλέον ελεύθερος να λεηλατεί τα Γουέστερλαντς, ο Τάιγουιν αποφασίζει να κινηθεί από το Χάρρενχαλ προς τα δυτικά ώστε να τον σταματήσει. Το ρίσκο της επιλογής αυτής, ωστόσο, είναι ό,τι αφήνει το Κινγκς Λάντινγκ εκτεθειμένο σε κάποια επίθεση (τόσο από θάλασσα, όσο και από ξηρά). Προσπαθώντας να περάσει μέσα από τις Παραποτάμιες Περιοχές για να φτάσει στη Δύση, συναντά τη σθεναρή αντίσταση των Τάλλυ, οι οποίοι με επικεφαλής τον Έντμιουρ καταφέρνουν να αναχαιτίσουν τους Λάννιστερ παρά τις αλληπάλληλες προσπάθειες των τελευταίων να σπάσουν τις γραμμές των αμυνόμενων. Η μάχη είναι πολύ σκληρή και οι Λάννιστερ μετρούν σημαντικές απώλειες, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα. Ο Τάιγουιν δεν καταφέρνει να περάσει στη Δύση (γεγονός που όπως μαθαίνουμε αργότερα ήταν ακριβώς ότι επιζητούσε ο Ρομπ). Εν τω μεταξύ, καθώς ο Στάννις βρίσκεται καθοδόν για την πρωτεύσουσα, η υπάρχουσα κατάσταση για τους Λάννιστερ φαντάζει ιδιαίτερα δυσχερής.
Το γεγονός, ωστόσο, ότι ο Τάιγουιν δεν κατάφερε να περάσει στη Δύση δίνει την δυνατότητα στους αγγελιοφόρους των Ταιρέλ να προλάβουν τον Τάιγουιν και να του μεταφέρουν τα νέα της επικείμενης επίθεσης του Στάννις στο Κινγκς Λάντινγκ (εδώ πρέπει να σημειωθεί ο καθοριστικός ρόλος της αποστολής του Μικρουδάχτυλου στους Ταιρέλ). Οι Ταιρέλ, μην έχοντας διαλέξει ακόμη ποιον θα υποστηρίξουν μετά τον θάνατο του Ρένλυ, συμμαχούν με τους Λάννιστερ (γάμος Τζόφρυ+Μάργκαιρυ) αλλάζοντας εντελώς την ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Πλέον, στο πλευρό των 20.000 περίπου στρατιωτών του Τάιγουιν Λάννιστερ βρίσκονται και μερικές χιλιάδες άντρες των Ταιρέλ. Ο συσχετισμός των δυνάμεων αλλάζει δραματικά. Έχοντας λάβει γνώση για την επίθεση του Στάννις στο Κινγκς Λάντινγκ, οι δύο πλευρές κατευθύνονται όσο πιο γρήγορα μπορούν προς την πόλη και φτάνουν την κατάλληλη στιγμή, όταν και οι δυνάμεις του Στάννις έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο παρά την αντίσταση του Τύριον. Αιφνιδιάζουν τον Στάννις και φτάνουν πολύ γρήγορα σε μια ολοκληρωτική νίκη. Πλέον, οι Λάννιστερ όχι μόνο ελέγχουν το Κινγκς Λάντινγκ με την βασιλική οικογένεια να είναι σώα και αβλαβής, αλλά έχουν βγάλει εκτός μάχης τον Στάννις. Οι Σταρκ, παρά τις σημαντικές επιτυχίες που έχουν σημειώσει στις Παραποτάμιες Περιοχές και στην Δύση, δεν έχουν πλέον την δυνατότητα να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τη νέα συμμαχία μεταξύ Λάννιστερ-Ταιρέλ. Αναμφίβολα, μπορούν να αντισταθούν μέχρι ένα σημείο, αλλά πλέον οι πιθανότητες επιτυχίας τους είναι πολύ λίγες. Σύντομα θα έρθουν και τα τραγικά συμβάντα στο Γουίντερφελ, οπότε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ο Ρομπ θα γίνει από “Βασιλιάς του Βορρά”, “ο Βασιλιάς που έχασε τον Βορρά”. Και όλα αυτά εξαιτίας εκείνης της Μάχης των Περασμάτων, που σε πρώτη ανάγνωση των βιβλίων περνά σχεδόν απαρατήρητη... Αν η Μάχη των Περασμάτων δεν είχε γίνει ποτέ, ή εάν οι Λάννιστερ είχαν νικήσει την μάχη, τότε θα είχαν περάσει στη Δύση, οι αγγελιοφόροι των Ταιρέλ δεν θα τους είχαν προλάβει, η συμμαχία μεταξύ των δύο οίκων δεν θα είχε υπάρξει ποτέ, ενώ το Κινγκς Λάντινγκ (και η βασιλική οικογένεια) θα είχε πέσει στα χέρια του Στάννις, δημιουργώντας μια εντελώς διαφορετική κατάσταση.
Είναι μια τακτική νίκη των Σταρκ, αλλά ταυτοχρόνα και μια στρατηγική ήττα που δίνει στον Τάιγουιν τη δυνατότητα να αρπάξει την νίκη μέσα από την ήττα: καθώς ο Ρομπ μετά την καταστροφή του στρατού των Λάννιστερ στη μάχη του Oxcross είναι πλέον ελεύθερος να λεηλατεί τα Γουέστερλαντς, ο Τάιγουιν αποφασίζει να κινηθεί από το Χάρρενχαλ προς τα δυτικά ώστε να τον σταματήσει. Το ρίσκο της επιλογής αυτής, ωστόσο, είναι ό,τι αφήνει το Κινγκς Λάντινγκ εκτεθειμένο σε κάποια επίθεση (τόσο από θάλασσα, όσο και από ξηρά). Προσπαθώντας να περάσει μέσα από τις Παραποτάμιες Περιοχές για να φτάσει στη Δύση, συναντά τη σθεναρή αντίσταση των Τάλλυ, οι οποίοι με επικεφαλής τον Έντμιουρ καταφέρνουν να αναχαιτίσουν τους Λάννιστερ παρά τις αλληπάλληλες προσπάθειες των τελευταίων να σπάσουν τις γραμμές των αμυνόμενων. Η μάχη είναι πολύ σκληρή και οι Λάννιστερ μετρούν σημαντικές απώλειες, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα. Ο Τάιγουιν δεν καταφέρνει να περάσει στη Δύση (γεγονός που όπως μαθαίνουμε αργότερα ήταν ακριβώς ότι επιζητούσε ο Ρομπ). Εν τω μεταξύ, καθώς ο Στάννις βρίσκεται καθοδόν για την πρωτεύσουσα, η υπάρχουσα κατάσταση για τους Λάννιστερ φαντάζει ιδιαίτερα δυσχερής.
Το γεγονός, ωστόσο, ότι ο Τάιγουιν δεν κατάφερε να περάσει στη Δύση δίνει την δυνατότητα στους αγγελιοφόρους των Ταιρέλ να προλάβουν τον Τάιγουιν και να του μεταφέρουν τα νέα της επικείμενης επίθεσης του Στάννις στο Κινγκς Λάντινγκ (εδώ πρέπει να σημειωθεί ο καθοριστικός ρόλος της αποστολής του Μικρουδάχτυλου στους Ταιρέλ). Οι Ταιρέλ, μην έχοντας διαλέξει ακόμη ποιον θα υποστηρίξουν μετά τον θάνατο του Ρένλυ, συμμαχούν με τους Λάννιστερ (γάμος Τζόφρυ+Μάργκαιρυ) αλλάζοντας εντελώς την ήδη υπάρχουσα κατάσταση. Πλέον, στο πλευρό των 20.000 περίπου στρατιωτών του Τάιγουιν Λάννιστερ βρίσκονται και μερικές χιλιάδες άντρες των Ταιρέλ. Ο συσχετισμός των δυνάμεων αλλάζει δραματικά. Έχοντας λάβει γνώση για την επίθεση του Στάννις στο Κινγκς Λάντινγκ, οι δύο πλευρές κατευθύνονται όσο πιο γρήγορα μπορούν προς την πόλη και φτάνουν την κατάλληλη στιγμή, όταν και οι δυνάμεις του Στάννις έχουν σημειώσει μεγάλη πρόοδο παρά την αντίσταση του Τύριον. Αιφνιδιάζουν τον Στάννις και φτάνουν πολύ γρήγορα σε μια ολοκληρωτική νίκη. Πλέον, οι Λάννιστερ όχι μόνο ελέγχουν το Κινγκς Λάντινγκ με την βασιλική οικογένεια να είναι σώα και αβλαβής, αλλά έχουν βγάλει εκτός μάχης τον Στάννις. Οι Σταρκ, παρά τις σημαντικές επιτυχίες που έχουν σημειώσει στις Παραποτάμιες Περιοχές και στην Δύση, δεν έχουν πλέον την δυνατότητα να αντιμετωπίσουν επιτυχώς τη νέα συμμαχία μεταξύ Λάννιστερ-Ταιρέλ. Αναμφίβολα, μπορούν να αντισταθούν μέχρι ένα σημείο, αλλά πλέον οι πιθανότητες επιτυχίας τους είναι πολύ λίγες. Σύντομα θα έρθουν και τα τραγικά συμβάντα στο Γουίντερφελ, οπότε μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα, ο Ρομπ θα γίνει από “Βασιλιάς του Βορρά”, “ο Βασιλιάς που έχασε τον Βορρά”. Και όλα αυτά εξαιτίας εκείνης της Μάχης των Περασμάτων, που σε πρώτη ανάγνωση των βιβλίων περνά σχεδόν απαρατήρητη... Αν η Μάχη των Περασμάτων δεν είχε γίνει ποτέ, ή εάν οι Λάννιστερ είχαν νικήσει την μάχη, τότε θα είχαν περάσει στη Δύση, οι αγγελιοφόροι των Ταιρέλ δεν θα τους είχαν προλάβει, η συμμαχία μεταξύ των δύο οίκων δεν θα είχε υπάρξει ποτέ, ενώ το Κινγκς Λάντινγκ (και η βασιλική οικογένεια) θα είχε πέσει στα χέρια του Στάννις, δημιουργώντας μια εντελώς διαφορετική κατάσταση.
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”