Συνολικά ένα καλό επεισόδιο, αν και θεωρώ ότι κάποια πράγματα ήταν ίσως αχρείαστα.
1. Η σκηνή με την Rhaenys στο φινάλε ήταν φυσικά το highlight του επεισοδίου, αν και είμαι κάπως σκεπτικός για το αν ήταν απαραίτητη (ενδεχομένως η σειρά θέλησε να ακολουθήσει το μοτίβο των 9ων επεισοδίων από το GoT βάζοντας όπως και δήποτε μία θεαματική σκηνή). Από τη στιγμή, βέβαια, που η Rhaenys βρισκόταν στην πρωτεύουσα όταν πέθανε ο Viserys (στο F&B δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο), έπρεπε να βρουν έναν τρόπο για να αποδράσει μαζί με την δράκαινά της, και από το να έδιναν μία σχετικά anticlimactic απόδραση είναι μάλλον καλύτερα που το έδωσαν έτσι (παρότι αμφιβάλλω αν υπήρξε κάποιος που πίστεψε πραγματικά ότι η Rhaenys θα έκαιγε ζωντανούς τους Πρασίνους τελειώνοντας τον πόλεμο πριν καν αρχίσει, γιατί πολύ απλά τότε δεν είχαμε επόμενες σεζόν). Το λιγότερο, η σκηνή ανέβασε σημαντικά τις «μετοχές» της Rhaenys.
2. Βρίσκω κάπως δύσκολο να πιστέψω ότι η Alicent δεν είχε ιδέα για το γεγονός ότι ο πατέρας της και το Μικρό Συμβούλιο σχεδίαζαν εδώ και καιρό την άνοδο του Aegon στον θρόνο αντί της Rhaenyra μετά τον θάνατο του Viserys. Από την άλλη, βέβαια, καθώς η σειρά έχει τονίσει με συνέπεια από πολύ νωρίς ότι η Alicent είναι το θύμα του όλου συστήματος, έχει λογική να έχει μείνει έξω από τα σχέδια των αντρών γύρω της για ακόμη μια φορά.
Δεν είμαι επίσης σίγουρος για το τι ωφελεί η «αντίσταση» της Alicent στον πατέρα της όσον αφορά τη στάση που θα κρατήσουν απέναντι στη Rhaenyra από πλευράς της πλοκής (αν και πάλι μπορεί να γίνει κατανοητή μέσα από την εμπειρία της παιδικής φιλίας ανάμεσα στη Rhaenyra και την Alicent), δεδομένου ότι η Rhaenyra βρίσκεται στο Dragonstone (ή καθοδόν προς αυτό). Αν βρισκόταν ακόμη στο King’s Landing θα είχε νόημα να ζητήσει από τον πατέρα της να μην πειραχτεί η Rhaenyra, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, αλλά τώρα ούτε ο πατέρας της ούτε η ίδια έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν κάτι στη Rhaenyra ή να την εκτελέσουν. Και είναι εξίσου προφανές ότι σε πιθανές διαπραγματεύσεις η Rhaenyra δεν θα δεχτεί τίποτα λιγότερο από το να γίνει Βασίλισσα.
Νομίζω πως αυτό που έχει συμβεί εδώ είναι ότι δύο βασικές θεματικές του χαρακτήρα της Alicent στη σειρά (θύμα της πατριαρχίας και η παιδική της φιλία με τη Rhaenyra) έχουν τροποποιηθεί (στην περίπτωση της πρώτης θεματικής· στο F&B σίγουρα παίζει ρόλο αλλά μάλλον όχι τόσο όσο στη σειρά) ή αλλαχτεί εντελώς (στην περίπτωση της δεύτερης· στο F&B δεν υπήρξαν ποτέ παιδικές φίλες λόγω διαφοράς ηλικίας) με αποτέλεσμα η Alicent της σειράς να διαφέρει σημαντικά ως προς τον χαρακτήρα και τα κίνητρά της από την Alicent του βιβλίου, και αυτό να «ξενίζει» (ή αφήνει μία περίεργη αίσθηση) όταν κάποιος διαβάσει το F&B. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτή η συζήτηση είναι μάλλον καλύτερο να γίνει αλλού σε μια γενικότερη αποτίμηση της πρώτης σεζόν γιατί οι αλλαγές αυτές δεν αφορούν μόνο το 9ο επεισόδιο.
3. Η απαίτηση της Mysaria να ζητήσει από τον Otto να σταματήσουν την εκμετάλλευση των παιδιών στο Flea Bottom τη στιγμή που η ίδια χρησιμοποιεί παιδιά ως κατασκόπους για το δίκτυο της είναι τουλάχιστον ειρωνική και μου φαίνεται γενικώς αχρείαστη.
4. Ένα μικρό παράπονο που έχω από τη σειρά είναι ο μειωμένος ρόλος του Criston Cole στην άνοδο του Aegon στον θρόνο. Στα βιβλία, εάν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο ο CC έμεινε γνωστός στην ιστορία του Westeros είναι ότι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο υπέρ του Aegon στο Μικρό Συμβούλιο αμέσως μετά τον θάνατο του Viserys (όντας ήδη Άρχοντας Διοικητής της Βασιλικής Φρουράς για χρόνια πριν τον θάνατο του Viserys) στέφοντάς τον Βασιλιά αργότερα στο Dragonpit, κάτι που του έδωσε το προσωνύμιο ο «Ανακτοποιός»:
Και η εκδοχή της σειράς είναι φυσικά μια χαρά (κράτησαν άλλωστε το σημείο της στέψης), απλώς θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε κάποια στιγμή τον CC να έχει μία πιο ενεργή συμμετοχή στη στήριξη του Aegon. Ελπίζω να το δούμε τουλάχιστον στο υπόλοιπο της σειράς.
5. Παρότι τα επίπεδα creepiness του Larys ήταν ήδη υψηλά, με το φετίχ που φαίνεται ότι έχει με τα πόδια της Alicent αυτά εκτοξεύονται ακόμη παραπάνω.
1. Η σκηνή με την Rhaenys στο φινάλε ήταν φυσικά το highlight του επεισοδίου, αν και είμαι κάπως σκεπτικός για το αν ήταν απαραίτητη (ενδεχομένως η σειρά θέλησε να ακολουθήσει το μοτίβο των 9ων επεισοδίων από το GoT βάζοντας όπως και δήποτε μία θεαματική σκηνή). Από τη στιγμή, βέβαια, που η Rhaenys βρισκόταν στην πρωτεύουσα όταν πέθανε ο Viserys (στο F&B δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο), έπρεπε να βρουν έναν τρόπο για να αποδράσει μαζί με την δράκαινά της, και από το να έδιναν μία σχετικά anticlimactic απόδραση είναι μάλλον καλύτερα που το έδωσαν έτσι (παρότι αμφιβάλλω αν υπήρξε κάποιος που πίστεψε πραγματικά ότι η Rhaenys θα έκαιγε ζωντανούς τους Πρασίνους τελειώνοντας τον πόλεμο πριν καν αρχίσει, γιατί πολύ απλά τότε δεν είχαμε επόμενες σεζόν). Το λιγότερο, η σκηνή ανέβασε σημαντικά τις «μετοχές» της Rhaenys.
2. Βρίσκω κάπως δύσκολο να πιστέψω ότι η Alicent δεν είχε ιδέα για το γεγονός ότι ο πατέρας της και το Μικρό Συμβούλιο σχεδίαζαν εδώ και καιρό την άνοδο του Aegon στον θρόνο αντί της Rhaenyra μετά τον θάνατο του Viserys. Από την άλλη, βέβαια, καθώς η σειρά έχει τονίσει με συνέπεια από πολύ νωρίς ότι η Alicent είναι το θύμα του όλου συστήματος, έχει λογική να έχει μείνει έξω από τα σχέδια των αντρών γύρω της για ακόμη μια φορά.
Δεν είμαι επίσης σίγουρος για το τι ωφελεί η «αντίσταση» της Alicent στον πατέρα της όσον αφορά τη στάση που θα κρατήσουν απέναντι στη Rhaenyra από πλευράς της πλοκής (αν και πάλι μπορεί να γίνει κατανοητή μέσα από την εμπειρία της παιδικής φιλίας ανάμεσα στη Rhaenyra και την Alicent), δεδομένου ότι η Rhaenyra βρίσκεται στο Dragonstone (ή καθοδόν προς αυτό). Αν βρισκόταν ακόμη στο King’s Landing θα είχε νόημα να ζητήσει από τον πατέρα της να μην πειραχτεί η Rhaenyra, τουλάχιστον σε πρώτη φάση, αλλά τώρα ούτε ο πατέρας της ούτε η ίδια έχουν τη δυνατότητα να επιβάλουν κάτι στη Rhaenyra ή να την εκτελέσουν. Και είναι εξίσου προφανές ότι σε πιθανές διαπραγματεύσεις η Rhaenyra δεν θα δεχτεί τίποτα λιγότερο από το να γίνει Βασίλισσα.
Νομίζω πως αυτό που έχει συμβεί εδώ είναι ότι δύο βασικές θεματικές του χαρακτήρα της Alicent στη σειρά (θύμα της πατριαρχίας και η παιδική της φιλία με τη Rhaenyra) έχουν τροποποιηθεί (στην περίπτωση της πρώτης θεματικής· στο F&B σίγουρα παίζει ρόλο αλλά μάλλον όχι τόσο όσο στη σειρά) ή αλλαχτεί εντελώς (στην περίπτωση της δεύτερης· στο F&B δεν υπήρξαν ποτέ παιδικές φίλες λόγω διαφοράς ηλικίας) με αποτέλεσμα η Alicent της σειράς να διαφέρει σημαντικά ως προς τον χαρακτήρα και τα κίνητρά της από την Alicent του βιβλίου, και αυτό να «ξενίζει» (ή αφήνει μία περίεργη αίσθηση) όταν κάποιος διαβάσει το F&B. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, αυτή η συζήτηση είναι μάλλον καλύτερο να γίνει αλλού σε μια γενικότερη αποτίμηση της πρώτης σεζόν γιατί οι αλλαγές αυτές δεν αφορούν μόνο το 9ο επεισόδιο.
3. Η απαίτηση της Mysaria να ζητήσει από τον Otto να σταματήσουν την εκμετάλλευση των παιδιών στο Flea Bottom τη στιγμή που η ίδια χρησιμοποιεί παιδιά ως κατασκόπους για το δίκτυο της είναι τουλάχιστον ειρωνική και μου φαίνεται γενικώς αχρείαστη.
4. Ένα μικρό παράπονο που έχω από τη σειρά είναι ο μειωμένος ρόλος του Criston Cole στην άνοδο του Aegon στον θρόνο. Στα βιβλία, εάν υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο ο CC έμεινε γνωστός στην ιστορία του Westeros είναι ότι έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο υπέρ του Aegon στο Μικρό Συμβούλιο αμέσως μετά τον θάνατο του Viserys (όντας ήδη Άρχοντας Διοικητής της Βασιλικής Φρουράς για χρόνια πριν τον θάνατο του Viserys) στέφοντάς τον Βασιλιά αργότερα στο Dragonpit, κάτι που του έδωσε το προσωνύμιο ο «Ανακτοποιός»:
Quote:(Διάλογος μεταξύ του Loras και του Jaime από το 4ο βιβλίο του Asoiaf)
Loras: The heroes will always be remembered. The best.
Jaime: The best and the worst. And a few who were a bit of both. Like him.
Loras: Who? Ten black pellets on a scarlet field. I do not know those arms.
Jaime: They belonged to Criston Cole, who served the first Viserys and the second Aegon. They called him Kingmaker.
Και η εκδοχή της σειράς είναι φυσικά μια χαρά (κράτησαν άλλωστε το σημείο της στέψης), απλώς θα είχε ενδιαφέρον να βλέπαμε κάποια στιγμή τον CC να έχει μία πιο ενεργή συμμετοχή στη στήριξη του Aegon. Ελπίζω να το δούμε τουλάχιστον στο υπόλοιπο της σειράς.
5. Παρότι τα επίπεδα creepiness του Larys ήταν ήδη υψηλά, με το φετίχ που φαίνεται ότι έχει με τα πόδια της Alicent αυτά εκτοξεύονται ακόμη παραπάνω.
“The bleeding star bespoke the end. These are the last days, when the world shall be broken and remade. A new god shall be born from the graves and charnel pits.”