04-12-2013, 05:40 PM
Εντυπωσιακά αυτά που γράφει η "Σιέρα" και βάζουν το μυαλό μου σε σενάρια - εκπλήξεις , αλλά θα
συμφωνήσω με "Nirne" , μια και που κατευθείαν, όταν διάβαζα της Σιέρα, θυμήθηκα το τι έλεγε η θεία
του Τζέιμι (αλλά και νομίζω ο θείος ο Κήβαν - χωρίς να' μαι σίγουρος) ότι "ο Τύριον είναι ο γιος του Τάιγουιν".
Τώρα για το μίσος: τα "γνωστά" (νάνος, πέθανε η μητέρα του στη γέννα), αλλά αν το παραλληλήσουμε με το
Lord of the Rings, ενώ ο Φάραμιρ (εκτός απ' τα αγνά συναισθήματα που είχε) σε όλα έμοιαζε του Ντένεθορ,
κι αυτός, εκτός ότι έδειχνε τη δυσφορία του όταν τον έβλεπε, του είπε μπροστά του, κατάμουτρα ότι
προτιμούσε να σκοτωθεί αυτός αντί ο Μπόρομιρ. Έδειχνε δηλαδή ένα ανεξήγητο μίσος. Ίσως έχασε τα
συναισθήματά του λόγω του χαμού της γυναίκας του (όπως κι ο Τάιγουιν), ίσως και του ότι έβλεπε ένα εσωτερικό
αντίγραφο του εαυτού του, ως προς τη σοφία (και πονηριά για τον Τύριον) που σημαίνει ότι πλέον μισεί
τον ίδιο του τον εαυτό ... Ίσως και το αυτό το μίσος (για τον εαυτό του - τους) να οφείλεται απ' την υπερβολική
αγάπη για την χαμένη γυναίκα τους, που ενώ αυτή χάθηκε, αυτοί (Τάιγουιν - Ντένεθορ) ζουν.
Βέβαια ως ανταπάντηση υπάρχει το ερωτηματικό της "λατρείας" των πρωτότοκων (εκτός της Σιέρα [λάθος],
[Σιέρα με έχεις μπερδέψει με τη φωτο, καλά που μόλις κοίταξα το βιβλίο και βρήκα το σωστό όνομα: Σέρσεϊ ]
Σέρσεϊ ) , αλλά για τον Τζέιμι δε θα έλεγα ακριβώς "λατρεία", αλλά σωματικώς το πρότυπο για τη συνέχιση
της δυναστείας των Λάνιστερ εκ του Τάιγουιν. Επίσης ο Τύριον ήταν η επίγεια αλλά και επουράνια (θεϊκή)
τιμωρία του για την ύβρη της αλαζονίας του.
συμφωνήσω με "Nirne" , μια και που κατευθείαν, όταν διάβαζα της Σιέρα, θυμήθηκα το τι έλεγε η θεία
του Τζέιμι (αλλά και νομίζω ο θείος ο Κήβαν - χωρίς να' μαι σίγουρος) ότι "ο Τύριον είναι ο γιος του Τάιγουιν".
Τώρα για το μίσος: τα "γνωστά" (νάνος, πέθανε η μητέρα του στη γέννα), αλλά αν το παραλληλήσουμε με το
Lord of the Rings, ενώ ο Φάραμιρ (εκτός απ' τα αγνά συναισθήματα που είχε) σε όλα έμοιαζε του Ντένεθορ,
κι αυτός, εκτός ότι έδειχνε τη δυσφορία του όταν τον έβλεπε, του είπε μπροστά του, κατάμουτρα ότι
προτιμούσε να σκοτωθεί αυτός αντί ο Μπόρομιρ. Έδειχνε δηλαδή ένα ανεξήγητο μίσος. Ίσως έχασε τα
συναισθήματά του λόγω του χαμού της γυναίκας του (όπως κι ο Τάιγουιν), ίσως και του ότι έβλεπε ένα εσωτερικό
αντίγραφο του εαυτού του, ως προς τη σοφία (και πονηριά για τον Τύριον) που σημαίνει ότι πλέον μισεί
τον ίδιο του τον εαυτό ... Ίσως και το αυτό το μίσος (για τον εαυτό του - τους) να οφείλεται απ' την υπερβολική
αγάπη για την χαμένη γυναίκα τους, που ενώ αυτή χάθηκε, αυτοί (Τάιγουιν - Ντένεθορ) ζουν.
Βέβαια ως ανταπάντηση υπάρχει το ερωτηματικό της "λατρείας" των πρωτότοκων (εκτός της Σιέρα [λάθος],
[Σιέρα με έχεις μπερδέψει με τη φωτο, καλά που μόλις κοίταξα το βιβλίο και βρήκα το σωστό όνομα: Σέρσεϊ ]
Σέρσεϊ ) , αλλά για τον Τζέιμι δε θα έλεγα ακριβώς "λατρεία", αλλά σωματικώς το πρότυπο για τη συνέχιση
της δυναστείας των Λάνιστερ εκ του Τάιγουιν. Επίσης ο Τύριον ήταν η επίγεια αλλά και επουράνια (θεϊκή)
τιμωρία του για την ύβρη της αλαζονίας του.
A hound will die for you
but never lie to you
but never lie to you