ASOIAF Book #7

[direwolf]

ισως ειναι λιγο ακυρο που το ρωταω εδω αλλα επειδη το ανεφερε καποιος μπορειτε να μου πειτε τις γνωμες σας για το βορα ορνιων?ειναι οντως τοσο βαρετο?

όχι δεν θα το έλεγα ότι είναι τόσο βαρετό, αλλά σίγουρα η ιστορία κάνει κοιλιά σε σχέση με τα βιβλία 3 και 5

[Σιέρα]

ισως ειναι λιγο ακυρο που το ρωταω εδω αλλα επειδη το ανεφερε καποιος μπορειτε να μου πειτε τις γνωμες σας για το βορα ορνιων?ειναι οντως τοσο βαρετο?

Υποθέτω ότι δεν το έχεις διαβάσει, δεν είναι βαρετό σε σημείο που να το κλείσεις αλλά δεν έχει ιδιαίτερη δράση, είναι πιο σκληρό και σκοτεινό από τα προηγούμενα, ιδιαίτερα σε ότι αφορά Dany, Cersei, Jon, Tyrion, Theon. Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα κεφάλαια που πραγματικά αξίζουν είναι του Theon, ειλικρινά είναι αδύνατο να βαρεθείς διαβάζοντας τα, από την άλλη είναι και τα πιο ανατριχιαστικά.

[anastasis1914]

ισως ειναι λιγο ακυρο που το ρωταω εδω αλλα επειδη το ανεφερε καποιος μπορειτε να μου πειτε τις γνωμες σας για το βορα ορνιων?ειναι οντως τοσο βαρετο?

Υποθέτω ότι δεν το έχεις διαβάσει, δεν είναι βαρετό σε σημείο που να το κλείσεις αλλά δεν έχει ιδιαίτερη δράση, είναι πιο σκληρό και σκοτεινό από τα προηγούμενα, ιδιαίτερα σε ότι αφορά Dany, Cersei, Jon, Tyrion, Theon. Προσωπική μου άποψη είναι ότι τα κεφάλαια που πραγματικά αξίζουν είναι του Theon, ειλικρινά είναι αδύνατο να βαρεθείς διαβάζοντας τα, από την άλλη είναι και τα πιο ανατριχιαστικά.

δεν ειναι καθολου βαρετο φιλε μου παιζοντα πολλα πολιτικα και οχι μονο παιχνιδια ειναι πολυ ωραιο

[lord petyr baelish]

εχει POV ο Theon στο βορα ορνιων?

[Σιέρα]

εχει POV ο Theon στο βορα ορνιων?

Δεν έχει, όντως, απλώς επειδή τα τελευταία δύο βιβλία εκτυλλίσσονται παράλληλα, τα θεωρώ ένα βιβλίο.

[longclaw]

Ένας δημιουργός είναι ο μοναδικός κατάλληλος για να τελειώσει το δημιούργημα του.
Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να πιέσει το συγγραφέα να γράψει γρηγορότερα (ούτε πρέπει), οπότε αν γίνει καμιά στραβή θα ήθελες να μείνει η ιστορία στη μέση;

...και να συζητάμε θεωρίες εδώ στο φόρουν για πάντα;;;

Και υπερεκτιμημένος και τρομερά υπερεκτιμημένος Ο Καζαντζάκης. Μάλλον ο Μάρτιν είναι τρομερά υπερεκτιμημένος. Ο δικός μας ήταν φιλόσοφος. Ο Μάρτιν και κάθε Μάρτιν είναι καλός στον τομέα του και εννοώ την λογοτεχνία του φανταστικού. Να διαβάζεις να περνάει η ώρα. Να διαβάζεις απλά για να δεις τι θα γίνει παρακάτω. Φεύγει σφαίρα δεν λέω αλλά από νοήματα δεν έχει και κάτι που να μην έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές στην ελληνική αρχαία και νεώτερη γραμματεία.Και δεν είμαι θαυμαστής του Άδώνιδος Γεωργιάδη μην παρεξηγηθώ. Απλά πιστεύω ελλείψει φιλοσοφίας στην κουλτούρα και την παιδεία μας καταλήγουμε σε αυτά και στο να σχολιάζουμε, να περιμένουμε να προβλέπουμε και να φανταζόμαστε και να χάνουμε την ουσία σχετικά με το τι γίνεται στην χώρα μας. Και φυσικά δεν κατηγορώ κανέναν παρά το εκπαιδευτικό μας σύστημα που μας έκανε να διαβάζουμε Μάρτιν και να (ή για να) ξεφεύγουμε. Καλά που δεν πέσαμε και στα σκληρά.

[lord petyr baelish]

Ένας δημιουργός είναι ο μοναδικός κατάλληλος για να τελειώσει το δημιούργημα του.
Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να πιέσει το συγγραφέα να γράψει γρηγορότερα (ούτε πρέπει), οπότε αν γίνει καμιά στραβή θα ήθελες να μείνει η ιστορία στη μέση;

...και να συζητάμε θεωρίες εδώ στο φόρουν για πάντα;;;

Και υπερεκτιμημένος και τρομερά υπερεκτιμημένος Ο Καζαντζάκης. Μάλλον ο Μάρτιν είναι τρομερά υπερεκτιμημένος. Ο δικός μας ήταν φιλόσοφος. Ο Μάρτιν και κάθε Μάρτιν είναι καλός στον τομέα του και εννοώ την λογοτεχνία του φανταστικού. Να διαβάζεις να περνάει η ώρα. Να διαβάζεις απλά για να δεις τι θα γίνει παρακάτω. Φεύγει σφαίρα δεν λέω αλλά από νοήματα δεν έχει και κάτι που να μην έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές στην ελληνική αρχαία και νεώτερη γραμματεία.Και δεν είμαι θαυμαστής του Άδώνιδος Γεωργιάδη μην παρεξηγηθώ. Απλά πιστεύω ελλείψει φιλοσοφίας στην κουλτούρα και την παιδεία μας καταλήγουμε σε αυτά και στο να σχολιάζουμε, να περιμένουμε να προβλέπουμε και να φανταζόμαστε και να χάνουμε την ουσία σχετικά με το τι γίνεται στην χώρα μας. Και φυσικά δεν κατηγορώ κανέναν παρά το εκπαιδευτικό μας σύστημα που μας έκανε να διαβάζουμε Μάρτιν και να (ή για να) ξεφεύγουμε. Καλά που δεν πέσαμε και στα σκληρά.

το να δημιουρηγησεις εναν ολοκληρο φανταστικο κοσμο νομιζω οτι ειναι κατι πολυ το ιδιαιτερο.οποτε τοποθετω τον μαρτιν στους κορυφαιους!!

[Σιέρα]

Ένας δημιουργός είναι ο μοναδικός κατάλληλος για να τελειώσει το δημιούργημα του.
Από την άλλη κανείς δεν μπορεί να πιέσει το συγγραφέα να γράψει γρηγορότερα (ούτε πρέπει), οπότε αν γίνει καμιά στραβή θα ήθελες να μείνει η ιστορία στη μέση;

...και να συζητάμε θεωρίες εδώ στο φόρουν για πάντα;;;

Και υπερεκτιμημένος και τρομερά υπερεκτιμημένος Ο Καζαντζάκης. Μάλλον ο Μάρτιν είναι τρομερά υπερεκτιμημένος. Ο δικός μας ήταν φιλόσοφος. Ο Μάρτιν και κάθε Μάρτιν είναι καλός στον τομέα του και εννοώ την λογοτεχνία του φανταστικού. Να διαβάζεις να περνάει η ώρα. Να διαβάζεις απλά για να δεις τι θα γίνει παρακάτω. Φεύγει σφαίρα δεν λέω αλλά από νοήματα δεν έχει και κάτι που να μην έχει ειπωθεί χιλιάδες φορές στην ελληνική αρχαία και νεώτερη γραμματεία.Και δεν είμαι θαυμαστής του Άδώνιδος Γεωργιάδη μην παρεξηγηθώ. Απλά πιστεύω ελλείψει φιλοσοφίας στην κουλτούρα και την παιδεία μας καταλήγουμε σε αυτά και στο να σχολιάζουμε, να περιμένουμε να προβλέπουμε και να φανταζόμαστε και να χάνουμε την ουσία σχετικά με το τι γίνεται στην χώρα μας. Και φυσικά δεν κατηγορώ κανέναν παρά το εκπαιδευτικό μας σύστημα που μας έκανε να διαβάζουμε Μάρτιν και να (ή για να) ξεφεύγουμε. Καλά που δεν πέσαμε και στα σκληρά.

Το να συγκρίνει κανείς δύο συγγραφείς που ασχολούνται με τόσο διαφορετικά θέματα είναι κατά την γνώμη μου άτοπο. Όσον αφορά τον Καζαντζάκη, θεωρώ ότι σε σχέση με Παπαδιαμάντη, Βιζυηνό, Εμπειρίκο, η γραφή του είναι πιο απλοική. Η φιλοσοφία του είναι μια πιο απλοική προσέγγιση σε όσα είχαν ειπωθεί στην Ευρώπη εκείνη την εποχή. Κατά την γνώμη μου, το έργο του είναι καλό για τις νεαρές ηλικίες αλλά του λείπει κάτι το διαχρονικό που συναντάει κανείς στους άλλους. Ο Καζαντζάκης, όπως είπα και πριν, ήταν εξαιρετικός στα Ταξιδεύοντας, τα άλλα του βιβλία όμως υστερούν, ακόμα και το Χριστός Ξανασταυρώνεται. Στην σημερινή εποχή δεν μου λεει τίποτα το συγγραφικό έργο του Καζαντζάκη, όμως κάθε φορά που διαβάζω την Φόνισσα και φτάνω στο τέλος όπου η παιδοκτόνος πεθαίνει μεταξύ θείας και ανθρώπινης δίκης, δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι ο Παπαδιαμάντης έπλασε ένα τέλειο ψυχογράφημα μιας δολοφόνου. Για να μην αναφερθώ στην μοναδική χρήση της γλώσσας από συγγραφείς όπως ο Παπαδιαμάντης και ο Εμπερίκος. Ο τελευταίος στερήθηκε το νόμπελ λόγω της πραγματικά προκλητικής γραφής του. Καραγάτσης, Σεφέρης, Ρίτσος, Ελύτης, Αλεξάνδρου, Σωτηρίου, Λυμπεράκη εξακολουθούν και σήμερα να με εντυπαωσιάζουν με την γραφή και το ύφος του. Στα βιβλία και τα ποιήματα τους βρίσκω σκέψεις και ιδέες που είναι διαχρονικές και επίκαιρες. Αλλά είναι καθαρά η προσωπική μου άποψη. Σε ότι αφορά τον GRRM, θεωρώ πως είναι κάτι περισσότερο από το να διαβάζεις απλά τι γίνεται παρακάτω. Έχω διαβάσει και ξαναδιαβάσει τα βιβλία του και κάθε φορά το απολαμβάνω πιο πολύ. Δεν είναι ένας απλός φανταστικός κόσμος, αλλά ένα πολύπλοκο σύστημα που αγγίζει σχεδόν όλους τους τομείς μιας κοινωνίας. Άλλοι συγγραφείς χρησιμοποιούν στερεότυπα, ο GRRM χρησιμοποιεί αρχέτυπα. Ο ίδιος ο συγγραφέας δήλωσε πως βασική πηγή έμπνευσης για το ήθος των χαρακτήρων του υπήρξε στην Ιλιάδα η μονομαχία Έκτορα-Αχιλλέα. Είναι μια σκηνή που κανείς δεν ξέρει ποιός είναι ο κακός και ποιός ο καλός. Ο Αχιλλέας, ο κεντρικός ήρωας της Ιλιάδας παρουσιάζει ελαττώμματα, κυρίως την οργή του. Ο Όμηρος έπλασε το λογοτεχνικό πρόπλασμα του ήρωα το οποίο στην συνέχεια χρησιμοποιήθηκε και από τους Ευρωπαίους δημιουργούς. Η διαφορά είναι ότι, ιδιαίτερα κατά τον Μεσαίωνα, το πρότυπο του Αχιλλέα εξωραίστηκε ως ο ιδανικός, μονοδιάστατος ιππότης. Ο GRRM απλώς ανατρέπει το πρότυπο του ιδανικού ιππότη του Μεσαίωνα και προσφέρει πιο περίπλοκους χαρακτήρες. Οι πιο καλοί συγγραφείς φαντασίας αντλούν έμπνευση από γεγονότα της εποχής τους και από την ιστορία. Η J.K. Rowling κάνει έμμεσες αναφορές στον Β\' Παγκόσμιο Πόλεμο, την θεωρία περί καθαρής φυλής και την Διεθνή Αμνηστία στα βιβλία της και προωθεί ιδέες πιο φιλικά προσκείμενες στην θέση της γυναίκας σε σχέση με τους Lewis, Tolkien . Χάρη στην Rowling έμαθα ποιά είναι η Jessica Mitford. Ο C.S. Lewis χρησιμοποιεί την Νάρνια ως αλληγορία για τα χριστιανικά ιδεώδη. O Tolkien μέσω του Sarouman κριτίκαρε την καταστροφή της αγγλικής εξοχής προς όφελος της. βιομηχανοποίησησς και της προόδου και ανατρέπει τα στερεότυπα τοποθετώντας ως σωτήρες όχι τους ανθρώπους ή τα ξωτικά αλλά τα μικρούλικα και χαριτωμένα χόμπιτ. Ο GRRM προτού γράψει τα βιβλία διάβασε για τον πόλεμο των Ρόδων, μεταξύ York-Lancaster, ενημερώθηκε σχετικά με την ζωλη στις πόλεις τον Μεσαίωνα αλλά και στην αρχαία εποχή, διάβασε για την ζωή στην ανατολική ρωμαικά αυτοκρατορία και μετέπειτα στην Ρώμη, για τους Δόγηδες στην Βενετία. Tα βιβλία του περιέχουν αναφορές σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα, όπως η νύχτα του Αγίου Βαρθολομαίου, o Tywin Lannister είναι μια αναφορά στον Edward Longshnaks, το τείχος στο τείχος του Αδριανού, το Dorne ένας συνδυασμός Ουαλίας και Ισπανίας και ασφαλώς υπα΄ρχει το ζήτημα της θρησκείας. Κάθε φορά που η Melisandre κάνει αναφορά στον Great Other σκέφτομαι τον Ahriman από την θρησκεία του ζωροαστρισμού, ο χαρακτήρας του Great Sparrow=Πέτρος ο Ερημίτης, η Catelyn Stark=Eλεονώρα της Ακουιτάνης. Είναι τόσα πολλά που μπορούν να ειπωθούν για τον GRRM και την γραφή του.Σέβομαι κάθε άποψη, αλλά δεδομένης της δουλειάς που έχει κάνει ο ίδιος ο συγγραφέας και της έρευνας, μου φαίνεται δύσκολο να τα αγνοήσω όλα αυτά και να θεωρήσω το έργο του ως ένα απλό αναγνωσμα για να περάσει η ώρα. Ο ίδιος ο GRRM δεν είναι φιλόσοφος αλλά τα βιβλία του εμπεριέχουν στοιχεία που κάνουν τον αναγνώστην να σκεφτεί περά από το φανταστικό υπόβαθρο. Περιμένουμε το έβδομο βιβλίο να εκδοθεί και ακόμα δεν έχουμε βρει απάντηση στον γρίφο του ευνούχου.

[vamos1982]

και μετα απο αυτη την καταπληκτικη αναλυση της Σιερα ,
τι να γραψεις απο κατω και να μην φανεις ηλιθιος ?...

μπραβο σου Σιερα , φοβερη αναλυση

[nirne]

Ο Καζαντζάκης υπερεκτιμημένος και ο Μάρτιν κορυφαίος! Το ακούσαμε κι αυτό! Δεν αφήνουμε καλύτερα τους πραγματικούς θεούς της λογοτεχνίας (Έλληνες ή ξένους) στην ησυχία τους και να μη συγκρίνουμε τα ασύγκριτα; Σε όλους μας αρέσει ο Μάρτιν, αλλά μην υπερβάλλουμε και τόσο... Παράκληση είναι αυτό!