04) Κεφάλαια 22- 30 [25/09/15 - 10/10/15] - [1ο βιβλίο]

[Tywin Lannister]

[color=rgb(51, 51, 51)][size=1.45em]Κεφάλαια :[/size][/color]
[size=1em]01) Άρυα ΙΙ[/size]
[size=1em]02) Νταινέρυς ΙΙΙ[/size]
[size=1em]03) Μπραν ΙV[/size]
[size=1em]04) Ένταρντ V[/size]
[size=1em]05) Τζον ΙV[/size]
[size=1em]06) Ένταρντ VI[/size]
[size=1em]07) Κάτλυν V[/size]
[size=1em]08) Σάνσα II[/size]
[size=1em]09) Ένταρντ VII[/size]

[Σιέρα]

Άρυα ΙΙ


Περίληψη:
Δείπνο με τους Σταρκ.
Ο Νεντ αργεί να φτάσει και η Άρυα ξέρει ότι πάλι ήρθε σε διένεξη με το συμβούλιο.
Ο Τζόρυ μιλάει για τους αγώνες και η Σάνσα ενθουσιάζεται ενώ ο Νεντ διαφωνεί.
Η Σάνσα πειράζει την Άρυα και της λέει ότι δεν είναι καλοδεχούμενη στους αγώνες.
Η Άρυα είναι οργισμένη για τον θάνατο της Αρχόντισσας και του φίλου της.
Απομονώνεται στο δωμάτιο της με την Βελόνα και σκέφτεται τον Τζον και θέλει να το σκάσει.
Ο Νεντ έρχεται στο δωμάτιο και αναγνωρίζει την Βελόνα ως κατασκευή του Μίκκεν και της λέει ότι θα έπρεπε
να σπάσει το ξίφος και διασκεδάζει όταν μαθαίνει ότι έχει όνομα.
Του εξηγεί ότι προπονείται και αυτό έκανε όταν τους βρήκαν η Σάνσα με τον Τζόφρυ. Κλαίει και λέει στον Νεντ
ότι μισεί τον Ρόμπερτ, τον Τζόφρυ, την Σέρσει, τον Σάντορ και την Σάνσα.
Ο Νεντ αποκαλύπτει ότι κατάλαβε ότι η Άρυα έδιωηε η ίδια την Νυμέρια για να την προστατεύσει.
Εξηγεί στην κόρη του ότι η οικογένεια πρέπει να παραμείνει ενωμένη.
Η Άρυα τελικά κρατάει την Βελόνα, αρκεί να μην χτυπήσει την Σάνσα.
Λίγες μέρες μετά ο Σύριο γίνεται ο δάσκαλος ξιφασκίας της Άρυα, την αποκαλεί αγόρι και της λέει ότι το ξίφος δεν έχει φύλο.
Η σκληρή προπόνηση μόλις ξεκίνησε.


Σημαντικά στοιχεία:

• H Άρυα μέχρι την άφιξη του Σύριο είναι μοναχική. Η Σάνσα έχει την σέπτα και την Τζέην, οι φρουροί του Νεντ την πρόδωσαν καθώς δεν έσωσαν τον φίλο της. Η Άρυα παλεύει να κρατήσει τα δάκρυα της στο δείπνο.Ο Νεντ είναι πολυάσχολος και στην Άρυα λείπουν οι αδερφοί της.
  
• Η ρήξη μεταξύ Άρυα και Σάνσα είναι γεγονός και μόνο ο Νεντ προσπαθεί να τις συμφιλιώσει.
  
• Αν και ο Νεντ θέλει η Άρυα να γίνει κυρία όταν μεγαλώσει, της επιτρέπει να κρατήσει την Βελόνα.
  
• Σύγκριση Λυάννα με Άρυα, πολλές και τραγικές ομοιότητες. Κυρίως στo επίμονο πνεύμα και στο αίμα του λύκου.
  
• Η Άρυα και η Σάνσα δεν είναι απλώς αδερφές, αλλά Σταρκ και οφείλουν να είναι πιστές η μια στην άλλη.
  

Αποσπάσματα:

Η Λυάννα θα κράταγε σπαθί εαν ο άρχοντας πατέρας μου το επέτρεπε. Μου την θυμίζεις μερικές φορές. Της μοιάζεις κιόλας.

Όταν πέφτουν τα χιόνια και οι λευκοί άνεμοι φυσούν, ο μοναχικός λύκος πεθαίνει αλλά το κοπάδι επιβιώνει.

Μπορεί να διαφέρετε όσο ο ήλιος με το φεγγάρι αλλά το ίδιο αίμα κυλάει στις καρδιές και των δυό σας. Την έχεις ανάγκη όπως και αυτή σε έχει ανάγκη...και εχώ έχω ανάγκη και τις δυό σας, οι θεοί να με βοηθήσουν

[atropos]

Όσον αφορά το κεφάλαιο της Άρυα, εγώ κράτησα τα εξής:

​Her father used to say that a lord needed to eat with his men, if he hoped to keep them. “Know the men who follow you,” she heard him tell Robb once, “and let them know you. Don’t ask your men to die for a stranger.” At Winterfell, he always had an extra seat set at his own table, and every day a different man would be asked to join him. One night it would be Vayon Poole, and the talk would be coppers and bread stores and servants. The next time it would be Mikken, and her father would listen to him go on about armor and swords and how hot a forge should be and the best way to temper steel. Another day it might be Hullen with his endless horse talk, or Septon Chayle from the library, or Jory, or Ser Rodrik, or even Old Nan with her stories.

Η Άρυα θυμάται συνήθειες του πατέρα της και ειδικά το ότι έλεγε πως ένας άρχοντας πρέπει να τρώει μαζί με τους άνδρες του, εάν ελπίζει να τους κρατήσει. "Γνώριζε τους άνδρες που σε ακολουθούν και άφησε τους να σε γνωρίσουν", είχε πει στον Ρόμπ, "μη τους ζητάς να πεθάνουν για έναν ξένο".
Στη συνέχεια περιγράφει πως ο Ένταρντ κάθε βράδυ ειχε μια θέση δίπλα του για έναν διαφορετικό άνδρα, είτε τον Σιδερά, είτε τον Master of Coin, ή ακόμα και τη Γριά παραμάνα.

“Ah, Arya. You have a wildness in you, child. ‘The wolf blood,’ my father used to call it. Lyanna had a touch of it, and my brother Brandon more than a touch. It brought them both to an early grave.”

Σχετικό και με το κομμάτι που αναφέρει η [member=157]Σιέρα[/member] , ο Ένταρντ λέει στην Άρυα ότι έχει μια αγριάδα μέσα της. "Το αίμα του λύκου" όπως το έλεγε ο πατέρας του. Η Λυάννα ειχε λίγο μέσα της και ο Μπράντον, περισσότερο απο λίγο, όμως έφερε και τους δύο στον τάφο νέους...

[atropos]

Σχετικά με το κεφάλαιο της Σάνσα, μου έκανε κάτι μεγάλη εντύπωση.

Και στο προηγούμενο, αλλα και σε αυτο το κεφάλαιο της, φαίνεται ως ένα πολύ άβγαλτο και καθωσπρέπει νεαρό κορίτσι με ελάχιστες παραστάσεις από τον αληθινό κόσμο. Μάλίστα πολλές φορές η αφέλεια της ειναι - σ'εμένα έστω -  εκνευριστική παρα το ελαφρυντικό της ηλικίας της, αφού τις περισσότερες φορές κρίνει τους ανθρώπους απο την εμφάνηση τους και μονο, και ειδικά στον Τζόφρυ ότι και να σκεφτεί για εκείνον, πέφτει ΜΙΛΙΑ έξω... ΕΝΑ μονο παράδειγμα:

She could not hate Joffrey tonight. He was too beautiful to hate.

Δεν μπορούσε να μισήσει τον Τζόφρι σήμερα. Ήταν πολύ όμορφος για να τον μισήσει...

Στο συγκεκριμένο κεφάλαιο όμως διάβασα αυτο, ειναι η πρώτη σκέψη της όταν συνάντησε τον Πιταιρ:

He had grey-green eyes that did not smile when his mouth did.

Λεει ότι είχε πρασινο-γκρί μάτια, που δεν γελούσαν όταν γελούσε και το στόμα του.

Τώρα ή ο Μάρτιν ήθελε να μας δειξει ότι δεν ειναι εντελώς χαζούλα, ή του ξέφυγε μια αφηγηματική παρατήρηση μέσα απο τις σκέψεις της Σάνσα. Σε κάθε περίπτωση μου φάνηκε ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ παράταιρη σκέψη, αναφορικά με τις υπόλοιπες που διαβάζουμε σε αυτα τα 2 κεφάλαια. Εκτός του ότι μια τέτοια παρατήρηση απαιτει.. παρατηρητικότητα, επίσης απαιτεί και μια οξυδέρκεια που η Σάνσα ειναι καταφανέστατο ότι στην παρούσα φάση δεν έχει.

Γενικά αυτη η φράση μου χτύπησε πολύ αρνητικά, επειδή τα διαβάζω προσεκτικά τα κεφάλαια και μου άρεσε ΠΟΛΥ η γραφή του τη 2η φορά που την παρατηρώ με πιο ήρεμη σκοπιά (και δε τρέχουν τα σάλια μου για να ΜΑΘΩ ΠΑΡΑΚΑΤΩΩΩΩΩ όπως κατα την 1η ανάγνωση  (rofl) ). Ίσως και να ειμαι υπερβολικός  :S .