Μη δημοφιλείς απόψεις

[Alyssane]

Σας έχει τύχει να έχετε εντελώς διαφορετικές απόψεις για το ASoIaF και τον κόσμο του Μάρτιν από την κοινή γνώμη; Πχ, να νομίζετε ότι η Βορά Ορνίων είναι υπέροχο βιβλίο, ενώ όλο το fandom την καταδικάζει; Απόψεις που διστάζετε να εκφράσετε διότι φοβάστε τη λαϊκή κατακραυγή;
Αν ναι, ποιες;
Προσωπικά, εγώ νομίζω ότι η Βορά Ορνίων και Ο Χορός των Δράκων είναι καλά βιβλία. Μπορεί να μην έχουν την δράση που είχαν το τρίτο και το δεύτερο, ή την ίντριγκα του πρώτου, αλλά αναπτύσσονται χαρακτήρες, και αυτό μετράει. Και τα κεφάλαια του Θήον είναι τα καλύτερα που έγραψε ποτέ ο Μάρτιν. Και ο Τύριον, παρά το μακρύ ταξίδι του, είχε κι αυτός μια ιστορία και παρόλο που έγινε τέρας, δεν πιστεύω ότι θα ήταν προτιμότερο να συναντούσε την Ντάνυ στο δεύτερο κεφάλαιο (honorable mention τα κεφάλαια της Σέρσεϊ).
Επίσης είναι οι χαρακτήρες. Στο top ten μου είναι άτομα όπως Αριάν Μαρτέλ, Σάνσα Σταρκ και (θα φάω σφαλιάρες σαν τον Εγκ) Κάτλυν Τάλλυ. Και ο Τζόρα Μόρμοντ είναι ένα παιδόφιλος που πούλαγε φτωχούς ανθρώπους, το έσκασε για να αποφύγει τις συνέπειες των πράξεών του και μετά του έφταιγε ο Νεντ!
Μιλώντας για το Νεντ, ο Νέντι δεν είναι και τόσο χαζός προσωπικά. Απλά είχε απαίσια τύχη (έπρεπε, αλλιώς πώς θα είχαμε την ιστορία που έχουμε και δεν χρησιμοποίησε τη θέση του όπως έπρεπε, και ναι, να το πει στη Σέρσεϊ ήταν βλακώδες. Αλλά δεν τον σκότωσε ακριβώς η τιμή του· ήταν κακή ιδέα να σκοτωθεί αντί να σταλεί στο Τείχος- και ήταν ιδέα του Μικροδάχτυλου, όχι του Τζόφρυ.
Επίσης πιστέυω ότι ο Ντάνιελ Γουέις και ο Ντέιβιντ Μπένιοφ είναι φτωχοί συγγραφείς, και πολλές φορές δίνουν το αντίθετο μήνυμα από αυτό που ο Μάρτιν γράφει. Σε όλες τις σεζόν είναι εμφανές αυτό, αλλά η πέμπτη είναι απλώς η αποκορύφωση. Και όχι, η πέμπτη σεζόν δε βελτίωσε τα βιβλία με κανένα τρόπο.
Επίσης ο Τζον Σνόου με αφήνει φιλοαδιάφορη. Πετροβολήστε με!
Σκέψεις;

[nirne]

Προσωπικά, δεν πρόκειται να ρίξω την πρώτη πέτρα. Κι αυτό γιατί συμφωνώ με το 99% αυτών που έγραψες! 

Η Βορά Ορνίων είναι υπέροχο βιβλίο, το απόλαυσα πραγματικά. Όπως κι ο Χορός των Δράκων. Επίσης, το δεύτερο βιβλίο, η Σύγκρουση Βασιλέων. Το ρούφηξα στην κυριολεξία (ο Οίκος των Αθανάτων!). Τα κεφάλαια του Θήον στο Γουίντερφελ είναι από τα καλύτερα κείμενα που έχω διαβάσει στη ζωή μου. Και έχω διαβάσει πολύ πράμα είναι η αλήθεια. Η περιγραφή της ψυχολογίας ενός ανθρώπου που έχει υποστεί βασανιστήρια και βρίσκεται ακόμη στα χέρια του βασανιστή του ήταν ένα αριστούργημα κατά την άποψή μου και αποτέλεσε αποκάλυψη για μένα. Επίσης, μ' άρεσε η εισαγωγή του χαρακτήρα του Αίγκον αντίθετα από την άποψη πολλών στο φάντομ. Άλλωστε, τα κεφάλαια του Τζον Κόννινγκτον ήταν για μένα από τα πιο ενδιαφέροντα, όπως και ο χαρακτήρας του. Στα κεφάλαια της Μπριέν έχουμε περιγραφές των συνεπειών του πολέμου που σε συγκλονίζουν... Αριάν Μαρτέλ επίσης αγαπημένη ηρωίδα. Μπάρρισταν βεβαίως βεβαίως. Σέρσεϊ με τα χίλια. Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι ήταν τόσο μουρλή αν δεν διάβαζα τα POV της. Λάτρευα να τη διαβάζω την τρελή. Ο Τζον στον Χορό των Δράκων! Παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα στο ρόλο του ως Άρχοντας Διοικητής, το "καλο παιδί" και το ότι είναι Σταρκ. Το ίδιο κι η Ντάνυ. Παλεύει να ισορροπήσει ανάμεσα στην ταυτότητά της ως Ταργκάρυεν, στο ρόλο της ως ηγέτιδα και στην καλή της καρδιά. Στο τέλος σκοντάφτουν κι οι δυο. Και τσακίζονται. Για να βγουν πιθανότατα αλλαγμένοι από αυτήν την εμπειρία.
Με τίποτα δεν θεωρώ χαζό τον Νεντ! Ναι μεν πιστεύω ότι δεν ήταν για τη θέση που του πρόσφερε ο Ρόμπερτ και τον πίεσε η Κάτλυν να δεχτεί και το ήξερε ο άνθρωπος γι' αυτό δεν ήθελε να τη δεχτεί, αλλά και πάλι, ακόμη και με το παιχνίδι που έκανε, δεν θα κατέληγε νεκρός αλλά στο Τείχος. Άλλα έπαιξαν ρόλο στο ότι τελικά πέθανε. Κατ' αρχήν, το ότι κάποιος δεν ξέρει ή δεν μπορεί να παίξει το παιχνίδι των θρόνων, δεν σημαίνει ότι είναι χαζός. Όλοι οι άνθρωποι δεν έχουμε τα ίδια ταλέντα, άλλωστε! Ούτε τον ίδιο χαρακτήρα!
Για τους Ντόναλτ και Ντακ είναι γνωστή η γνώμη μου, οπότε δεν είναι ανάγκη να επαναλαμβάνομαι... Με λίγα λόγια, συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Ο Τζόρα Μόρμοντ; Όπως ακριβώς τον περιέγραψες! Δεν είναι παιδί του πατέρα του αυτός ο τύπος!
Επίσης, τα Φίδια της Άμμου δεν με ξετρέλαναν. Όχι ότι δεν μου άρεσαν καθόλου σαν χαρακτήρες, αλλά δεν τρελάθηκα όπως πολλοί στο φάντομ.
Μια πιθανόν μη δημοφιλής θέση δική μου είναι ότι ο Ραίγκαρ είναι εξαιρετικός χαρακτήρας! Και βρίσκω τόσο την ιστορία του με τη Λυάννα όσο και όσα ακολούθησαν, τραγικά. Και υποπτεύομαι ότι ο Μάρτιν μας φυλάει μια ακόμη πιο τραγική εξήγηση για όλο αυτό.


Πρέπει να παρατηρήσω πάντως, ότι η θετική άποψη που έχεις για την Κάτλυν Τάλλυ, δεν είναι μη δημοφιλής, [member=3233]Alysanne Targaryen[/member] . Οι περισσότεροι στο φάντομ τη συμπαθούν πολύ. Εδώ είναι ένα από τα ελάχιστα σημεία που διαφωνώ στο ποστ σου. Δεν μπορώ να πω ότι τρελαίνομαι για την Κάτλυν. Το άλλο είναι ο Τζον. Είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας  (blush) . Τέλος, δεν θεωρώ ότι ο Τύριον έχει γίνει τέρας. Όχι ακόμη εν πάση περιπτώσει.

edit:

ΥΓ1: Ξέχασα να αναφέρω μια πάρα πολύ μη δημοφιλή άποψή μου: Δεν θεωρώ την Άρυα badass. Την θεωρώ ένα απίστευτα τραγικό μικρό παιδάκι. Κάθε φορά που σκότωνε στα βιβλία, εμένα σφιγγόταν το στομάχι μου. Κι όταν σκότωσε εκείνον της Νυχτερινής φρουράς εντελώς εν ψυχρώ, εγώ βούρκωσα. Δεν μπόρεσα ούτε στιγμή να νιώσω συγκίνηση για την εκδίκηση που έπαιρνε, αντίθετα, πονούσα για το ότι έχανε τον εαυτό της, την παιδικότητά της, για το ότι μετατρεπόταν αργά και σταθερά σ' έναν άνθρωπο απόλυτα απαθή.  Εμένα αυτό με άγγιξε από την ιστορία της Άρυα. Η καταστροφή του ψυχισμού της σε τόσο μικρή ηλικία. Και έχω την αίσθηση ότι αυτός ήταν ο σκοπός του Μάρτιν.

ΥΓ2: Με εξαίρεση ίσως την Άσα, δεν συμπαθώ τους Σιδερογέννητους και τους βαριέμαι θανάσιμα.

[Alyssane]

ΥΓ1: Ξέχασα να αναφέρω μια πάρα πολύ μη δημοφιλή άποψή μου: Δεν θεωρώ την Άρυα badass. Την θεωρώ ένα απίστευτα τραγικό μικρό παιδάκι. Κάθε φορά που σκότωνε στα βιβλία, εμένα σφιγγόταν το στομάχι μου. Κι όταν σκότωσε εκείνον της Νυχτερινής φρουράς εντελώς εν ψυχρώ, εγώ βούρκωσα. Δεν μπόρεσα ούτε στιγμή να νιώσω συγκίνηση για την εκδίκηση που έπαιρνε, αντίθετα, πονούσα για το ότι έχανε τον εαυτό της, την παιδικότητά της, για το ότι μετατρεπόταν αργά και σταθερά σ' έναν άνθρωπο απόλυτα απαθή.  Εμένα αυτό με άγγιξε από την ιστορία της Άρυα. Η καταστροφή του ψυχισμού της σε τόσο μικρή ηλικία. Και έχω την αίσθηση ότι αυτός ήταν ο σκοπός του Μάρτιν.

ΥΓ2: Με εξαίρεση ίσως την Άσα, δεν συμπαθώ τους Σιδερογέννητους και τους βαριέμαι θανάσιμα.

Συμφωνώ, ειδικά για την Άρυα. Είναι ένα παιδί τραυματισμένο από τον πόλεμο και την απώλεια και όταν λέει "[είμαι] κανένας" δεν είναι να πανηγυρίσεις...

[K.]

Απολαμβάνω την φαντασία σας, στην δημιουργία συζητήσεων...

Μια σίγουρα μη δημοφιλή μου άποψη είναι ότι μου αρέσει ο Ρόμπερτ Μπαράθηον. Ναι μεν ταυτόχρονα "γοητεύομαι" από τον Ραίγκαρ και την ερωτική ιστορία του με την Λυάννα και το ότι θέλησε να ζήσει στο έπακρο την αγάπη του, πέρα από οτιδήποτε, αλλά ο Ρόμπερτ ήρθε νικητής και τροπαιοφόρος (κι ας την γλύτωσε φτηνά στην Μάχη Των Κωδώνων). Σίγουρα το πάθος του για τις γυναίκες είναι ένα κοινό μας σημείο

Μια μη δημοφιλή μου συμπάθεια είναι ο Τύριον (μεγαλύτερη συμπάθεια απ' τον Ρόμπερτ). Πανέξυπνος, με πολλές γνώσεις, έχοντας βιώσει πολύ χλέβη και πολύ κοροϊδία στην ζωή του, με κότσια τόσο σε προσωπικές του λεκτικές αντιπαραθέσεις, όσο και σε μάχες.

Συμπαθώ Αράχνη (γιατί κατάφερε να εξελιχθεί εκεί που εξελίχθηκε), που είναι πάλι μια μη δημοφιλή άποψη...

Έχω μάθημα σε λίγο και δεν μπορώ να σκεφτώ περισσότερα τώρα. Ίσως επανέλθω με δεύτερο post.

+1 [member=3233]Alysanne Targaryen[/member] για την ιδέα σου!!!

[nirne]

Μια μη δημοφιλή μου συμπάθεια είναι ο Τύριον

Έχω την εντύπωση- μπορεί να κάνω και λάθος βέβαια- ότι ο Τύριον είναι από τους πιο αγαπητούς χαρακτήρες στο φάντομ.

[K.]

Είχα μια συζήτηση την προηγούμενη εβδομάδα, με κάτι πιτσιρικάδες Αθηναίους και δεν έτρεφαν μεγάλη συμπάθεια στον νάνο (εκτός απ' το χαστούκι στον Τζόφρυ ομολογώ). Δυο έκαναν παρατήρηση ειδικά στο πως σχετιζόταν με την Σάνσα στα βιβλία. Τώρα θα μου πεις, φταίει αυτός για το αν είναι όπως είναι (Βλάχος, από το "Της Ελλάδος Τα Παιδιά" mode on) και δεν τον συμπαθούν οι άλλοι χαρακτήρες;!

Τζον (μεγάλη πέραση στις γυναίκες λέμε), Νταινέρυς και όλοι οι Σταρκ, νομίζω έχουν τις μεγαλύτερες συμπάθειες. Τζόφρυ, Σέρσεϊ, Ελλάρια Σάντ, Μικροδάχτυλος, Θήον, Φρέϋ, ο μπάσταρδος του Μπόλτον και Σερ Άλλιστερ είδα ότι έχουν αντιπάθειες.

Θα έπρεπε να γράψω ότι ίσως ο Τύριον πληρώνει το τίμημα να είναι ένας Λάννιστερ και εκεί να ορίζεται η συμπάθεια ή αντιπάθεια...

[Σιέρα]

Μη δημοφιλείς απόψεις:

• Δεν υπάρχουν απόλυτα καλοί ή απόλυτα κακοί χαρακτήρες, με ελάχιστες εξαιρέσεις
  
• Η Σάνσα είναι μακράν ο πιο παρεξηγημένος χαρακτήρας και δεν την θεωρώ βαρετή.
  
• Η Νταινέρυς επίσης είναι παρεξηγημένη και δεν είναι κακιά.
  
• Ο Τζον Σνόου αν και δεν είναι κακός, έχει γκρίζες στιγμές και είναι περίπλοκος χαρακτήρας.
  
• Η Κάτλυν δεν είναι κακιά είναι όμως εκνευριστική και φέρει σημαντικό μερίδιο ευθύνης για τον πόλεμο. Δεν έπρεπε να απαγάγει τον Τύριον.
  
• Ο Τύριον είναι γκρίζος αλλά τον πάω.Όντως στα βιβλία θα μπορούσε να μην απαιτήσει από την Σάνσα να γδυθεί.
  
• Η Σέρσει υπέφερε με τον Ρόμπερτ. Δεν διαφωνώ ότι και η ίδια δεν έκανε λάθη, αλλα ο Ρόμπερτ πήγαινε γυρεύοντας, ειδικά τότε που ξεπαρθένεψε την ανιψιά της Σελύς στον γάμο του Στάννις.
  
• Ο Τάηγουην ήταν φρικτός πατέρας αλλά εξαιρετικός ηγέτης.
  
• Ο Αίρυς ήταν αδιόρθωτα τρελός χωρίς καμμία δικαιολογία και ο Τζέιμη ήταν απόλυτα δικαιολογημένος όταν τον σκότωσε.
  
• Η Άρυα όντως είναι ένα τραυματισμένο παιδί και τα κεφάλαια της από το 3ο βιβλίο και έπειτα είναι βαρετά. Η παραμονή της στο Έσσος δεν με συγκινεί.
  
• Ο Θήον δεν είχε καμμία υποχρέωση να στηρίξει τον Ρομπ. Βρέθηκε σε δύσκολη θέση.
  
• Τα Φίδια είναι φρικτά και ανυπόφορα. Εύχομαι όλα να μην ξαναεμφανιστούν στα επόμενα βιβλία, δεν ξέρω για την Σαρέλλα.
  
• Ο Ντόραν είναι σε ένα βαθμό υπερτιμημένος και έχασε το παιχνίδι.
  

Show Content

SpoilerΗ επιστροφή της Κατ ως ζόμπι ήταν λάθος.

[SANDOR CLEGANE]

Συμφωνώ απόλυτα μετη Σιέρα για

Show Content

Spoiler 

Η επιστροφή της Κατ ως ζόμπι ήταν λάθος. 

  δε θυμάμαι ακριβώς αλλά νομιζω ότι αντέδρασα άσχημα συναισθηματικά  - και με έκπληξη - όταν έφτασα να διαβάζω  και ήταν αυτό που με χάλασε απ' το  καλύτερο 3β βιβλίο.
Αλλά μη δημοφιλή  θα χαρακτήριζα το Θύον ,  ο οποίος εκ των πράξεών του χαρακτηρίζεται έτσι  αλλά η καρδιά του  δεν ήταν δόλια  και παρότι πολλές φορές τον σιχαινόμουν , έτρεφα μια μικρή συμπάθεια  για το άτομό  του  και περιμένω  εξιλέωσή του  (μέσω Μάρτιν) ...

ΥΓ: Μη δημοφιλής ήταν κι ο Σάντορ* ,  όπως κι ο Τζέιμι  **,  αλλά στη συνέχεια νομίζω ότι άλλαξε η φιλοδημοτικότητά του, 
*    το 'χω ξαναναφέρει είχα και σ' αυτόν μια μικρή συμπάθεια  που φανερά δίσταζα να εκφράσω  αλλά αργότερα άλλαξε.
**  στην αρχή ούτε ζωγραφιστό ήθελα ννα τον δω  κι ούτε  " Σρεκ "  ήθελα να ξαναδώ (πριγκ. "Γλυκούκης"  ...)

[Σιέρα]

[member=2032]SANDOR CLEGANE[/member]


Οι Σάντορ και Τζέιμυ έχουν γραφτεί με σκοπό να εξιλεωθούν για όσα έχουν κάνει.
Αυτό δεν αναιρεί τις πράξεις τους, σε καμία περίπτωση αλλά σίγουρα δεν είναι οι μονοδιάστατοι κακοί που τους παρουσιάζουν.
Γενικότερα υπάρχει η τάση ορισμένοι να αντιδρούν υπερβολικά και να βλέπουν τα πάντα υπό το πρίσμα του λευκού/μαύρου.
Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στον Χαρι Πότερ.

Show Content

SpoilerΟ Σνέηπ εμφανίζεται ως ο ενοχλητικός δάσκαλος, που μισεί τον Χάρι. όμως ουδέποτε δεν τον έβλαψε αντίθετα τον προστάτευε. Αργότερα μαθαίνουμε ότι όταν ήταν μαθητής ήταν ερωτευμένος με την μητέρα του Χάρι, αλλά ο πατέρας του τον ξευτέλιζε,. Μια φορά ο Σνέηπ προσέβαλε την μητέρα του Χάρι και εκείνη σταμάτησε να τον έχει φίλο. Στην συνέχεια έγινε οπαδός του Βόλντεμορτ,όμως τον πρόδωσε όταν έμαθε ότι σκόπευε να βλάψει την μητέρα του Χάρι. Ο Σνέηπ μέχρι τέλους αγαπούσε την μητέρα του Χάρι και πέθανε για να προστατέψει τον Χάρι. Στο τέλος ο Χάρι, βάφτισε τον γιο του Σέβερους, όπως τον Σνέηπ. Στα βιβλία είναι ξεκάθαρο ο λόγος για τον οποίο, ο μικρός γιος του Χάρι, έχει και το όνομα του Σνέηπ. Παρόλαυτα πολλοί 10 χρόνια μετά την έκδοση του 7ου βιβλίου, δεν καταλάβαιναν γιατί το έκανε αυτό ο Χάρι και ακόμα όταν η Ρόολυλινγκ το εξήγησε, άρχισαν να την κράζουν. 

[jons spearwife]

• Η Σέρσει υπέφερε με τον Ρόμπερτ. Δεν διαφωνώ ότι και η ίδια δεν έκανε λάθη, αλλα ο Ρόμπερτ πήγαινε γυρεύοντας, ειδικά τότε που ξεπαρθένεψε την ανιψιά της Σελύς στον γάμο του Στάννις.
  

Well, το γεγονός οτι η Cersei f**ed Jaime την ημέρα του γάμου της δεν είναι κάτι αμελητέο...