Έχω να πω πως το επεισόδιο αυτό άρχισε τόσο όμορφα, τόσο ήρεμα και γαλήνια που είχα αναπτερωμένο ηθικό, αλλά κατέληξε να γίνει το δεύτερο χειρότερο για μένα απ' όλα τα επεισόδια μετά το Αγέρωχοι, Ατρόμητοι, Ακατάβλητοι.
Αρχικά, ο Σάντορ γύρισε! Αρχικά, έχουμε τον Αδερφό Ρέι (Ρέι!!!) να τον χλευάζει επειδή τον νίκησε γυναίκα - γιατί τι πιο ταπεινωτικό για έναν άνδρα να τον νικήσει γυναίκα; "Τι σε κράτησε στη ζωή;" Η σκέψη της Σάνσα; Η κούραση από την ατελείωτη ζωή μίσους και έχθρας; Η ματαιότητα της βίας; Όχι, το μίσος. Τελικά το Παιχνίδι του Στέμματος έχει ένα μόνο theme: εκδίκηση και βία είναι το παν. Ποιος ο λόγος που έφεραν τον Σάντορ πίσω, αν δεν άλλαξε καθόλου; Αν δεν γαλήνεψε η ψυχή του;
Και μετά, ο Ρέι (ο ΜακΣέιν είναι ο αγαπημένος μου ηθοποιός σ' αυτό το επεισόδιο, μαζί με τον Κάνινγκχαμ) πεθαίνει οφ σκρην, πριν προλάβουμε να τον συμπαθήσουμε, που σε κάνει να απορείς γιατί θα έπρεπε να νοιαστείς για οποιονδήποτε σε αυτό το σόου, αφού όλοι πεθαίνουν λίγες στιγμές μετά το ντεμπούτο τους. Τουλάχιστον ο ΜακΣέιν είναι ελεύθερος τώρα να ασχοληθεί με άλλα πρότζεκτ που αξίζουν το χρόνο του.
Υπερχρήση του στερεοτύπου ότι οι γυναίκες μισούν τις άλλες γυναίκες όταν το Ορφανό σκοτώνει την Άρυα για... λόγους. Γιατί τη μισεί τόσο; Επίσης, ο Άρηο Χότα έπεσε αμέσως με ένα μαχαιράκι να, η Μισή Μερίδα όμως ξεκοιλιάστηκε και ακόμα περπατά. Αμφιβάλλω ότι θα σκοτώσουν την Άρυα πάντως, αν και το να σκοτώνουν κεντρικούς χαρακτήρες σε καταστάσεις out of content είναι το φόρτε τους, η Άρυα είναι η αγαπημένη τους μηχανή εκδίκησης, οπότε είναι μάλλον ασφαλής.
Παλιά νόμιζα ότι ο Μικροδάχτυλος είχε τηλεμεταφορέα και απλώς από την πέμπτη σεζόν τα Αμμοσκούληκα και λοιποί τον έκλεβαν. Τώρα είμαι βέβαιη πως καθένας έχει το δικό του τηλεμεταφορέα. Από Τοίχος σε Νήσο της Άρκτου σε Ντήπγουντ Μοτ, και όλα αυτά σε μια μέρα. Μωρέ μπράβο ταχύτητα. Μου φάνηκε επιεικώς γελοίο που ο μπάσταρδος γιος του Νεντ Σταρκ και η νόμιμη κόρη του δεν μπορούν να κερδίσουν την υποστήριξη της Λυάννα, αλλά ένας από τον απλό λαό μπορεί; Επίσης, η Σάνσα, η πιο αληθινή Σταρκ (αυτή έχει το όνομα, εννοώ) από τους δύο, δεν βγάζει λαλιά με τους άγριους, την ταπώνει ένα δεκάχρονο, και την ταπώνει ακόμα περισσότερο ο Γκλόβερ. Πολύ γούμεν ον τοπ έχει πέσει φέτος.
Το Κινγκς Λάντινγκ δεν βγάζει νόημα πλέον. Αλλά δεν είναι συγκινητικό το πόση ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ κάνει στον εαυτό της η Κάρολ; Την αδικήσαμε τη γυναίκα!
Και τώρα η χειρότερη σκηνή! Γιαράσα και Θηκ. Πρώτα, έκαναν την Γιάρα ένα γκέι στερεότυπο, ότι "γυναίκα φοράει παντελόνι και μάχεται = κάνει σαν άνδρας = είναι πρακτικά άνδρας = άρα γουστάρει γυναίκες". Very subtle. Και μετά έγινε απλώς προσβλητικό. Πρώτα, κοροϊδεύει τον αδερφό της για την βία που υπέστη, φέρνοντάς τον σε πορνείο, ξυπνώντας άσχημες αναμνήσεις, και χέσ**** που αυτός είναι φανερά αναστατωμένος. Έπειτα υπονομεύει την κακοποίηση ως "μερικά άσχημα χρόνια". Ναι, να σε βασανίζει ένας ψυχοπαθής με κάθε μέσο είναι απλώς μερικά άσχημα χρόνια, όχι μια τραυματική εμπειρία. Και τότε του λέει να πεθάνει, αν δεν της ήταν χρήσιμος, το οποίο ήταν αηδιαστικά προσβλητικό. Δηλαδή τι λένε οι D&D στα θύματα (άνδρες γυναίκες) κάθε είδους κακοποίησης: Ότι αν δεν το ξεπέρασαν αμέσως και δεν έκαναν ότι δε συνέβη ποτέ, είναι άχρηστοι κι ας πάνε να ψοφήσουν; Ότι αξία έχουν μόνο τα άτομα με υγιές σώμα και ψυχή; Ότι να αναγκάσεις κάποιον να πιει αλκοόλ, να τον φέρεις σε μέρος που τον κάνει να νιώσει άβολα, να τον χλευάσεις για τα βασανιστήριά του και μετά να του πεις πόσο άχρηστος είναι επειδή η εμπειρία αυτή τον σημάδεψε για πάντα, είναι καλό και κάποιου είδους "θεραπεία"; Αυτοί οι δύο τύποι είναι απαίσιοι.
Α, και έβαλαν την Άσα να βιάζει μια σεξεργάτρια. Ήταν σκλάβα, άρα δεν είχε καθόλου agency, η Γιάρα το ήξερε, άρα τη βίασε. Και αυτό δεν αναγνωρίστηκε καν σαν βιασμός. Και γράφτηκε το 2015.
She was his most trusted counsellor and his right hand