Άλλα βιβλία φαντασίας

[silvester]

Απλώς θα ήθελα να αναφέρω έναν συγγραφέα φαντασυ, τον οποίο για κάποιο περίεργο λόγο τον θεωρώ παρα πολύ καλά. Λέγεται Μαριος Κουτσουκος.
Γράφει κ εξαιρετικούς στοίχους για μέταλ συγκρότηματα.
Το παράξενο που έχω βρει με τον συγκεκριμένο ειναι οτι το γράψιμο του δεν περιορίζεται σε ένα μοτίβο αλλά εξελίσσεται ανάλογα με την ηλικία του κ την διάθεση του. Δεν έχει δηλαδή συγκεκριμένο ηλικιακό κοινό. Έχει πολλά βιβλία στα αγγλικά...

[Aliki]

Εγώ στον κόσμο της φαντασίας, μυήθηκα σχετικά πρόσφατα (2 χρόνια περίπου) με τη σειρά του Sanderson, το Mistborn (ομιχλογέννητοι). Βλέπω ότι αναφέρθηκε και λίγο πιο πάνω και με χαροποιεί ιδιαίτερα. Στα ελληνικά, να πω την αλήθεια απ' ότι είδα είναι αρκετά ακριβά τα βιβλία, ενώ είναι τριλογία, τα έχουν χωρίσει το κάθε βιβλίο σε 2 τόμους, οπότε σίγουρα βγαίνει πάνω από 100€. Εγώ το διάβασα στα αγγλικά, και είναι πολύ οικονομικα, 30 να είχα δωσει και για τα 3. Εκπληκτική σειρά φαντασίας, πολύ καλογραμμένη. Απο εκεί και πέρα πέρασα και στα πιο «κλασικά», π.χ. Τολκιν και πρόσφατα μπήκα στον κόσμο του Μάρτιν.

[Μαρικάκι]

Valerio Massimo Manfredi "Μέγας Αλέξανδρος"
Είναι τριλογία.
Ε.. Δεν είναι ακριβώς φαντασίας όπως λέει το τόπικ αλλά είναι γραμμένο σαν να έιναι και όχι σαν ιστορικό βιβλίο που παραθέτει γεγονότα..

Παραθέτω ένα απόσπασμα.. Αν δεν επιτρέπεται ενημερώστε με να το σβήσω. 

Show Content

Spoiler
    Οι τέσσερεις μάγοι ανηφόριζαν με αργά βήματα τα μονοπάτια που οδηγούσαν στην κορυφή του Βουνού του Φωτός. Έρχονταν από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα και ο καθένας τους κουβαλούσε ένα δισάκι με τα αρωματικά ξύλα που προορίζονταν για την τελετουργία της φωτιας.
    ....
    Κοιτούσαν εκστασιασμένοι την ιερή φλόγα να παίρνει μορφή από τον απλό σωρό των κλαδιών που ήταν βαλμένα με τέχνη στον πέτρινο βωμό, κάρφωναν τα μάτια σε κείνο το ολοκάθαρο φως, σε κείνο το θαυμαστό χορό φωτός, υψώνοντας την προσευχή τους για το λαό του Βασιλιά. Το μεγάλο Βασιλιά, των Βασιλιά των Βασιλέων που βρισκόταν μακριά, στην αθάνατη Περσέπολη, στη λαμπρή αιθουσα των ανακτόρων του, που τα φύλαγαν φτερωτοί ταύροι και άγρια λιοντάρια.
    ....
    Μα ξαφνικά μια δυνατή πνοή φύσηξε πάνω απ' τις φλόγες και τις έσβησε. Και κάτω απ' το έκπληκτο βλέμμα των μάγων η πυρωμένη θράκα μεταβλήθηκε μονομιάς σε κατάμαυρα κάρβουνα.
    Δεν υπήρξε άλλο σημάδι, ούτε ένας ήχος, παρά μόνο η διαπεραστική κραυγή του γερακιού που ανέβαινε στον άδειο ουρανό και ούτε λόγια ειπώθηκαν. Οι τέσσερεις άντρες έμειναν σαστισμένοι δίπλα στο βωμό και έχυναν σιωπηλά δάκρυα με ενα θλιβερό προαίσθημα στην καρδιά.
    Την ίδια εκείνη στιγμή, σε μια μακρινή χώρα της Δύσης, μια κοπέλα πλησίαζε τρέμοντας τις βελανιδιές ενός αρχαίου ιερού για να ζητήσει ευλογία για το παιδί που για πρώτη φορά αισθανόταν να σκιρτάει στα σπλάχνα της. Το όνομά της ήταν Ολυμπιάδα. Το όνομα του βρέφους το αποκάλυψε ο άνεμος που φυσούσε ορμητικός ανάμεσα στα αιωνόβια κλαδιά και έκανε να σαλεύουν τα νεκρά φύλλα  στις ρίζες των πελώριων κορμών. Το όνομα ήταν ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

(bow)

Μου αρεσει πολυ η Χιμαιρα του που ειναι φαντασιας!