Direwolves τύχη ή πεπρωμένο?

[jons spearwife]

Νομίζω πως ο αντραρόλυκος και το ελάφι που αλληλοσκοτώθηκαν στο πρώτο βιβλίο αντικατοπτρίζουν τον Νεντ Σταρκ και τον Ρόμπερτ Μπαράθηον

ετσι περιπου παει και συμφωνω αλλα το εντασω στην κατηγορια foreshadowing <!-- l <a class=\"postlink-local\" href=\"http://westeros.gr/index.php/theforum/viewtopic.php?t=216\">viewtopic.php?t=216<!-- l

[geokyriakop_123]

Μου φαίνεται πιο πολύ σαν τυχαίο περιστατικό. Αν και θα μ άρεσε να έχουν σταλεί από τους θεούς. Και να παίξουν σημαντικό ρόλο στη συνέχεια...

[no one]

Πάντως πιστεύω ότι το περιστατικό με τον ανταρόλυκο και το ελάφι, έπρεπε να είναι: Ανταρόλυκος με λιοντάρι.

Επίσης, ήταν γραφτό να τα έχουν τα κουτάβια τα παιδιά, αν και δεν θα με ενοχλήσει αν δεν εξηγηθεί ποτέ.

“Lord Stark,” Jon said. It was strange to hear him call Father that, so formal. Bran looked at him with desperate hope. “There are five pups,” he told Father. “Three male, two female.”
“What of it, Jon?”
“You have five trueborn children,” Jon said. “Three sons, two daughters. The direwolf is the sigil of your House. Your children were meant to have these pups, my lord.”

[atropos]

Μέσα απ'το re-reading των πρώτων κεφαλαίων, ειπα να ξεσκονίσω και να επαναφέρω αυτο το θέμα.

Μάλιστα 2 χρόνια μετά απο την τελευταία ανάρτηση, βλέπω με άλλη-θετικότερη ματιά την άποψη της @Elia's vengeance. , ότι ίσως τον Ανταρόλυκο τον έστειλε ο Μπράν απο το μέλλον. Είναι βέβαια κάπως διαφορετική η ιδέα αυτή σε σχέση με όσα έχουμε δει, επειδή το "timetravel" δεν φαίνεται άμεσα να υπάρχει σ'αυτο τον κόσμο.

Παρ'όλα αυτά, περιμένουμε τον Μπράν να γίνεται όλο και δυνατότερος όσον αφορά τις "δυνάμεις του". Παράλληλα, το όλο θέμα του μια έγγυος Ανταρόλυκος που να κυοφορεί ακριβώς αριθμό και φύλο κουταβιών όπως και τα παιδιά του Νεντ (το ένα μάλιστα μονο κάτασπρο σαν το χιόνι), να πάει και να πεθάνει με την κοιλιά στο στόμα ΠΟΛΥ μακρυά απο τον τόπο της, απο κέρατο ελαφιού και η μισή οικογένεια Στάρκ να περνάει εκείνη την ώρα απο εκεί κατα τύχη, ΠΑΝΤΑ μου φαινόταν απερίγραπτα ακριβές για να είναι τυχαίο.

Και αν δεν ειναι τυχαίο, κάποιος πρέπει να το έκανε. Γιατι όχι λοιπόν και ο Μπράν απο το μέλλον! Άλλωστε το να επιρρεάσει έναν άνθρωπο μέσω οράματος ετεροχρονισμένα, το κατάφερε. Ένα ζώο γνωρίζουμε ότι ειναι ευκολότερο στο να γινει warg, άρα και να επιρρεαστεί από "παρόμοιες" ικανότητες ειναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι επίσης θα ειναι ευκολότερο.

Παράλληλα με το re-reading, μέσα στα κεφάλαια μας δίνεται ΣΥΝΕΧΩΣ η σπουδαιότητα των λύκων και το πόσο ξεχωριστοι ειναι. Προσωπικά έχω ψιλοαποκλείσει το να ειναι τυχαία η εμφάνηση τους και περιμένω πολλά απο αυτους στα επόμενα βιβλία!

[mmoud]

Οι direwolves δεν παίζουν κάποιο ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Θα μπορούσαν να αντικατασταθούν
από το Μάρτιν με πιστούς,  εκπαιδευμένους και μεγαλόσωμους σκύλους, χωρίς να αλλάξει τίποτα. Δεν υπάρχει πρακτική
ανάγκη να είναι το ζώο - σύμβολο των Stark.  Με τη λογική αυτή γιατί να παρέμβει ο Μπράντ από το μέλλον...κλπ κλπ.

Νομίζω ότι παρόλο που δεν έχουν "πρακτική" σημασία για την ιστορία και την εξέλιξή της, οι direwolves έχουν μια πάρα
πάρα πολύ σημαντική λογοτεχνική λειτουργία. Αντιπροσωπεύουν σε συμβολικό επίπεδο τα παιδιά. Έχουν αποκτήσει τους
χαρακτήρες των παιδιών, εξελίσσονται όπως εξελίσσονται και αυτά και μέσω αυτών ο Μάρτιν μιλάει για θεματα που τα
παιδιά δεν έχουν συνειδητοποιήσει ή δεν παραδέχονται ούτε στον εαυτό τους. Είναι ζώα - τοτεμ.

Η Άρυα χαρακτηριστικά, έχει χάσει το δικό της και έχει πάθει κρίση ταυτότητας κρυβόμενη πίσω από διάφορα ονόματα
και χαρακτήρες. Για να ξαναγίνει η Άρυα Σταρκ θα πρέπει να ξαναβρεί το ζώο της. Και είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψει
στα Riverlands ή στην Τρίαινα (δε θυμάμαι) για να ξαναβρεί τη Nymeria.

Της Σάνσα το ζώο έχει πεθάνει και μαζι του έχει πεθάνει ο χαρακτήρας της.
Η Σάνσα δε θα ξαναγίνει ποτέ ξανά η κακομαθημένη ρομαντική αρχοντοπούλα, όχι γιατί δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες
αλλά γιατί έχει χάσει το ζώο της. Γίνεται θύμα του οποιουδήποτε στο παλάτι με ένα μαζοχιστικό τρόπο, γίνεται η
μαριονέττα του Μικροδάκτυλου, λίγο αθώα κόρη, λίγο αντικείμενο πόθου, λίγο μαθητευόμενη στη δολοπλοκία.
Η Σάνσα δεν έχει επιστροφή και θα αναλάβει το ρόλο του Μικροδάκτυλου δολοπλοκώντας εναντίον όλων, χωρις καμμία
συναισθηματική δέσμευση με κανένα και τίποτα. Πιθανότατα θα τον βγάλει από τη μέση, όχι σε κάποια συναισθηματική
έξαρση, όταν αυτή αποκτήσει αρκετή αυτοπεποίθηση και αυτός πάψει να εξυπηρετεί τους σκοπούς της.
Εν ψυχρώ, όπως και αυτός σκότωσε τη Lysa και αποπλανώντας τον, εκμεταλλευόμενη το έρωτά του για τη μάνα της.   

Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και τα άλλα παιδιά με τα ζώα τους (επαναλαμβάνω επίτηδες τη λέξη ζώα για να τονίσω
την αρχετυπική σχέση που υπάρχει μεταξύ τους).

Ακόμα, μέσω των ζώων ξανασυναντιούνται τα παιδιά μεταξύ τους. Στα όνειρά τους, ΠΑΝΤΑ (πλην του Μπραν που
ονειρεύεται και το κοράκι) ΠΑΝΤΑ ονειρεύονται ότι είναι λύκοι, και ΠΑΝΤΑ κυνηγούν σε κοπάδι μαζί με τ' ΑΔΕΡΦΙΑ τους.
Η Σάνσα δεν θα τους ξανασυναντήσει ποτέ ή αν συναντηθούν για κάποιο λόγο δεν θα αναγνωριστούν.

Από δω και κάτω θα αναφέρω μια εκτίμησή μου για το τέλος, για την οποία είμαι τόσο απόλυτα σίγουρος ότιι 
θα συμβεί που θεωρώ ότι είναι MAJOR SPOILER.

Show Content

Spoiler
Και τελικά ο Μάρτιν χτίζει μεθοδικά την παρουσία των direwolves και τη σχέση τους με τα παιδιά, ταυτίζει
στο μυαλό και στην καρδιά του αναγνώστη το κάθε παιδί με το ζώο του με ένα και μόνο απώτερο σκοπό.
Να δώσει όσο μεγαλύτερο συγκινησιακό φορτίο στο γλυκόπικρο τέλος που έχει πει ότι έχει η ιστορία.

Πιστεύω ότι στην τελευταία σκηνή του βιβλίου, αφού θα έχουν πεθάνει όλα τα παιδιά, θα δούμε τους λύκους τους
να παίζουν και να κυνηγιούνται μεταξύ τους, ανάμεσα στα δέντρα, στο χιονισμένο τοπίο κάτω από το φεγγαρόφως.
Λόγω της ιδιαίτερης σχέσης που έχουν o Jon και η Arya μεταξύ τους, ίσως να είναι μόνο ο Ghost και η Nymeria
αλλά ίσως να είναι και οι άλλοι δύο.
Μια ωραία πινελιά θα ήταν, σε αντιστοιχία με την πρώτη σκηνή με το direwolf,  να κυνηγούν όλοι μαζί ένα ελάφι
και να το σκοτώνουν, ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο.
Τα παιδιά του Βορρά - Στάρκ εκδικούνται για τα δεινά του τόπου - οικογένειάς τους

Ant they raised their heads to the moon, their blood soaked snouts steaming in the cold
of the hour of the wolf and howled.
They all howled in unison, and their song was fierce and terrible and echoed between the trees, and the
frozen rocks, and rippled the streams of melting snow, until, like a distant rumor reached the sleeping villages
of the people and entered their dreams as a song of ice and fire.

THE END 

[atropos]

+1 karma [member=3229]mmoud[/member] για την πολύ ωραία (αν και δε θα την ήθελα τοσο προς το πικρό) γλυκόπικρη ιδέα σου για το τέλος της ιστορίας!

Εγώ πάντως διαφωνώ στο ότι δε θα παίξουν κάποιο ρόλο, ακόμα και στο ότι δεν παίζουν ρόλο ως τώρα.
Με το δάγκωμα στο χέρι του Τζόφρι,
με τη σκηνή του Μπράν και του Τζον στον πύργο (που δε συναντιούνται),
με τον Ghost να σώζει τον Τζον ΠΟΛΛΕΣ φορές,
ήδη όλα αυτά δε θα μπορούσαν να γίνουν απο απλούς λύκους ή άλλους ανθρωπους.

Θέλω να πιστεύω ότι κάτι μας κρατάει σημαντικό για τους Λύκους ο Μάρτιν.  (nod)

[Dragonlord]

Οι direwolves δεν παίζουν κάποιο ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας. Θα μπορούσαν να αντικατασταθούν
από το Μάρτιν με πιστούς,  εκπαιδευμένους και μεγαλόσωμους σκύλους, χωρίς να αλλάξει τίποτα. Δεν υπάρχει πρακτική
ανάγκη να είναι το ζώο - σύμβολο των Stark.  Με τη λογική αυτή γιατί να παρέμβει ο Μπράντ από το μέλλον...κλπ κλπ.

Νομίζω ότι παρόλο που δεν έχουν "πρακτική" σημασία για την ιστορία και την εξέλιξή της, οι direwolves έχουν μια πάρα
πάρα πολύ σημαντική λογοτεχνική λειτουργία. Αντιπροσωπεύουν σε συμβολικό επίπεδο τα παιδιά. Έχουν αποκτήσει τους
χαρακτήρες των παιδιών, εξελίσσονται όπως εξελίσσονται και αυτά και μέσω αυτών ο Μάρτιν μιλάει για θεματα που τα
παιδιά δεν έχουν συνειδητοποιήσει ή δεν παραδέχονται ούτε στον εαυτό τους. Είναι ζώα - τοτεμ.

Η Άρυα χαρακτηριστικά, έχει χάσει το δικό της και έχει πάθει κρίση ταυτότητας κρυβόμενη πίσω από διάφορα ονόματα
και χαρακτήρες. Για να ξαναγίνει η Άρυα Σταρκ θα πρέπει να ξαναβρεί το ζώο της. Και είναι σίγουρο ότι θα επιστρέψει
στα Riverlands ή στην Τρίαινα (δε θυμάμαι) για να ξαναβρεί τη Nymeria.

Της Σάνσα το ζώο έχει πεθάνει και μαζι του έχει πεθάνει ο χαρακτήρας της.
Η Σάνσα δε θα ξαναγίνει ποτέ ξανά η κακομαθημένη ρομαντική αρχοντοπούλα, όχι γιατί δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες
αλλά γιατί έχει χάσει το ζώο της. Γίνεται θύμα του οποιουδήποτε στο παλάτι με ένα μαζοχιστικό τρόπο, γίνεται η
μαριονέττα του Μικροδάκτυλου, λίγο αθώα κόρη, λίγο αντικείμενο πόθου, λίγο μαθητευόμενη στη δολοπλοκία.
Η Σάνσα δεν έχει επιστροφή και θα αναλάβει το ρόλο του Μικροδάκτυλου δολοπλοκώντας εναντίον όλων, χωρις καμμία
συναισθηματική δέσμευση με κανένα και τίποτα. Πιθανότατα θα τον βγάλει από τη μέση, όχι σε κάποια συναισθηματική
έξαρση, όταν αυτή αποκτήσει αρκετή αυτοπεποίθηση και αυτός πάψει να εξυπηρετεί τους σκοπούς της.
Εν ψυχρώ, όπως και αυτός σκότωσε τη Lysa και αποπλανώντας τον, εκμεταλλευόμενη το έρωτά του για τη μάνα της.   

Με τον ίδιο τρόπο λειτουργούν και τα άλλα παιδιά με τα ζώα τους (επαναλαμβάνω επίτηδες τη λέξη ζώα για να τονίσω
την αρχετυπική σχέση που υπάρχει μεταξύ τους).

Ακόμα, μέσω των ζώων ξανασυναντιούνται τα παιδιά μεταξύ τους. Στα όνειρά τους, ΠΑΝΤΑ (πλην του Μπραν που
ονειρεύεται και το κοράκι) ΠΑΝΤΑ ονειρεύονται ότι είναι λύκοι, και ΠΑΝΤΑ κυνηγούν σε κοπάδι μαζί με τ' ΑΔΕΡΦΙΑ τους.
Η Σάνσα δεν θα τους ξανασυναντήσει ποτέ ή αν συναντηθούν για κάποιο λόγο δεν θα αναγνωριστούν.

Από δω και κάτω θα αναφέρω μια εκτίμησή μου για το τέλος, για την οποία είμαι τόσο απόλυτα σίγουρος ότιι 
θα συμβεί που θεωρώ ότι είναι MAJOR SPOILER.

Show Content

Spoiler
Και τελικά ο Μάρτιν χτίζει μεθοδικά την παρουσία των direwolves και τη σχέση τους με τα παιδιά, ταυτίζει
στο μυαλό και στην καρδιά του αναγνώστη το κάθε παιδί με το ζώο του με ένα και μόνο απώτερο σκοπό.
Να δώσει όσο μεγαλύτερο συγκινησιακό φορτίο στο γλυκόπικρο τέλος που έχει πει ότι έχει η ιστορία.

Πιστεύω ότι στην τελευταία σκηνή του βιβλίου, αφού θα έχουν πεθάνει όλα τα παιδιά, θα δούμε τους λύκους τους
να παίζουν και να κυνηγιούνται μεταξύ τους, ανάμεσα στα δέντρα, στο χιονισμένο τοπίο κάτω από το φεγγαρόφως.
Λόγω της ιδιαίτερης σχέσης που έχουν o Jon και η Arya μεταξύ τους, ίσως να είναι μόνο ο Ghost και η Nymeria
αλλά ίσως να είναι και οι άλλοι δύο.
Μια ωραία πινελιά θα ήταν, σε αντιστοιχία με την πρώτη σκηνή με το direwolf,  να κυνηγούν όλοι μαζί ένα ελάφι
και να το σκοτώνουν, ολοκληρώνοντας έτσι τον κύκλο.
Τα παιδιά του Βορρά - Στάρκ εκδικούνται για τα δεινά του τόπου - οικογένειάς τους

Ant they raised their heads to the moon, their blood soaked snouts steaming in the cold
of the hour of the wolf and howled.
They all howled in unison, and their song was fierce and terrible and echoed between the trees, and the
frozen rocks, and rippled the streams of melting snow, until, like a distant rumor reached the sleeping villages
of the people and entered their dreams as a song of ice and fire.

THE END 

(clap) (clap) (clap) (clap) (clap)

[DireWolf 1990]

Το ότι σίγουρα δεν ήταν τυχαίο, δεν ήταν. Όμως, δεν πιστεύω ότι το έκανε ο Μπραν του μέλλοντος. Περισσότερο μου φαίνεται σαν μέριμνα των Παλαιών Θεών, οι οποίοι επέλεξαν τα τέκνα του Ένταρντ Σταρκ για μια μεγάλη αποστολή.