Eξομολογήσεις...

[Dragonlord]

Ακολουθεί spoiler, οπότε...

Show Content

SpoilerΚάποια στιγμή μπαίνει η γυναίκα μου στο σαλόνι ενώ βλέπω το τρίτο επεισόδιο του πέμπτου κύκλου, την στιγμή που η Νταινέρις βγαίνει στο μπαλκόνι. Γυρίζω και της λεω "Άχου το, σαν περιστεράκι κάνει". Γυρίζει η άλλη, κοιτάζει την οθόνη και βλέπει τον Drogon. "Δεν πας καλά..."

[sunspear]

Εξομολογούμαι ότι θα καταταγώ στην Νυχτερινή Φρουρά μόλις ο Jon μάθει για το ποιοι είναι οι πραγματικοί του γονείς!!!

(Με το ζόρι κρατιέμαι να μην το κάνω από τώρα, μήπως και μπορέσω να προετοιμάσω λίγο το έδαφος, δεν έχει ιδέα ο άνθρωπος...!!!)

[Venier]

Να ξέρετε ότι μου πήρε πολύ για να βρω το κουράγιο να το εξομολογηθώ
Με κουράζει η γραφή του Μάρτιν. Ορίστε, το είπα! Παιδιά με κουράζει. Νιώθω ότι μου πασάρει υπερβολικά πολλές πληροφορίες μαζί εκ των οποίων οι περισσότερες είναι κρυπτογραφημένες και δυσκολεύομαι να παρακολουθήσω την εξέλιξη. Και με κουράζει η αφήγηση μέσω πολλών χαρακτήρων γιατί μπερδεύομαι να παρακολουθώ τόσες πολλές ιστορίες και σε διαφορετικά σημεία (άρα οι ήρωες δεν έχουν αναφορές σε κοινά γεγονότα) ταυτόχρονα. Θεωρώ ότι είναι μια κινηματογραφική αφήγηση που δεν ενδείκνυται για λογοτεχνικά βιβλία.

[no one]

@Venier
Πράγματι, κυρίως το 4 και το 5ο είναι πολύ κουραστικά.

Δεν νομίζω ότι είναι τόσο η γραφή όμως, σε αυτό ο Μάρτιν είναι δεξιοτέχνης.

Κυρίως η δομή του βιβλίου και των κεφαλαίων είναι κουραστική. Που σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο χτίζει, χτίζει για να το κορυφώσει για μία παράγραφο και να σε αφήσει και σε αγωνία. Και που πηγαίνει από τον ένα χαρακτήρα στον άλλον και μετά χρειάζεται να διαβάσεις δέκα κεφάλαια για να τον ξαναδείς και μέχρι τότε έχεις χάσει το ενδιαφέρον σου να μάθεις τι τελικά έγινε.

[Venier]

Κυρίως η δομή του βιβλίου και των κεφαλαίων είναι κουραστική. Που σε ένα ολόκληρο κεφάλαιο χτίζει, χτίζει για να το κορυφώσει για μία παράγραφο και να σε αφήσει και σε αγωνία. Και που πηγαίνει από τον ένα χαρακτήρα στον άλλον και μετά χρειάζεται να διαβάσεις δέκα κεφάλαια για να τον ξαναδείς και μέχρι τότε έχεις χάσει το ενδιαφέρον σου να μάθεις τι τελικά έγινε.

Θα συμφωνήσω!

[sunspear]

Εξομολογούμαι (επί προσωπικού, ζητώ την συγνώμη σας....) ότι έχω αγχωθεί και φοβηθεί...

Έπειτα από δυο χρόνια δύσκολης ανεργίας, μετακομίζω σε κοντινή μου επαρχιακή πόλη για να αναλάβω μια πολύ απαιτητική δουλειά 70 ωρών την εβδομάδα με πολύ πίεση αλλά πολύ καλές απολαβές.

Θα έπρεπε να πετάω από την χαρά μου, αλλά αυτή τη στιγμή νοιώθω τα δυο παραπάνω....

[nirne]

Είναι φυσικό να νιώθεις έτσι, πριν ξεκινήσεις μια καινούργια δουλειά. Είναι το άγνωστο και το άγνωστο πάντα φοβίζει τον άνθρωπο. Μόλις μπεις στο... λούκι, θα σου περάσουν όλα. Ξέρω ότι ακούγονται κοινότυπα όλα αυτά κι ίσως κιόλας να τα ξέρεις κι ο ίδιος και να μη χρειάζεται να σου τα πει ένας άγνωστος σ' ένα φόρουμ, αλλά είναι η αλήθεια. 

Κάνε κουράγιο μέχρι να έρθει η ώρα να πιάσεις δουλειά και όλα θα πάνε καλά. Σου το υπόσχομαι! 

[Venier]

Sunspear καλή αρχή! Η προσαρμογή είναι συνήθως δύσκολη αλλά μετά από τόσο καιρό έχεις όρεξη και πάθος οπότε όλα θα πάνε καλά. Εξάλλου, για να σε προτίμησαν σε τέτοια θέση ενώ είσαι από άλλη πόλη, κάτι θα είδαν σε σένα και σε ξεχώρισαν απ΄τους συνυποψήφιούς σου.

[no one]

Καλή επιτυχία Lord Sunspear. Είθε ο Πολεμιστής να σου δίνει κουράγιο, ο Σιδηρουργός να ευοδώνει τη δουλειά σου και η Γριά να σε καθοδηγεί.

Τώρα, αν προτιμάς του Παλιούς Θεούς... Φύτεψε ένα δεντράκι στο γραφείο σου.

[Σιέρα]

@sunspear

Συγχαρητήρια για την νέα δουλειά!

Μην φοβάσαι και να θυμάσαι ότι

Ο φόβος κόβει βαθύτερα από τα σπαθιά

Καλή επιτυχία στην νέα δουλειά!


@No one και για τους πιστούς του Ρ'λλορ δεν έχει τίποτα?