Γεια σας, το nickname μου είναι ... , γιατί ...

[elefantas]

@elefantas

πόσο ενδιαφέρον!
και στο σύμπαν του Μάρτιν οι ελέφαντες έχουν μεγάλη σημασία, ειδικά στο Έσσος.

δεν το ηξερα αυτο...θα κοιταξω να διαβασω κατι αν υπαρχει στο wiki...

[jermn]

Το δικό μου nickname προέρχεται απο το όνομα μου Jerry και το mn το βάζω γιατι συχνά τα Jerry είναι είδη πιασμένα. Φωτογραφία έχω τον Άσλαν απο τα χρονικά της Νάρνια σαν φόρο τιμής σε όλους όσους γενηθήκαμε στα τέλη της δεκαετίας του 80 και μεγαλώσαμε με την σειρά στην ΕΤ1. Εδώ το λιοντάρι θα πήγαινε με τους Λάνιστερ!

[fire and ice]

μετα από παρότρυνση του [member=2032]SANDOR CLEGANE[/member] ειπα να κάνω γνωστή την βλακεία μου και στο forum..To αρχικό nickname  που είχα επιλέξει ήταν fire and ice.Οταν όμως θέλησα να περάσω τα στοιχεία μου για την εγγραφή έβαλα το nickname στο όνομα χρήστη και το όνομα μου στην ένδειξη όνομα.Επομένως,Ελένη είναι το όνομα μου και Κ το αρχικό του επιθέτου μου... (giggle)
Είναι χαζό το ξέρω..αλλά είναι true story! (cool)

[SANDOR CLEGANE]

[member=2123][/member]Ελένη Κ  ,  ένα +  (μη  ρωτάς τι σημαίνει, ούτε κι εγώ ξέρω)  γιατί
α) ήταν διασκεδαστικό αυτό που έγραψες *  και
β) μου άρεσε που "εξομολογήθηκες" το πάθημά σου

* μου θύμισες  στο περίπου πώς ονόμάστηκε ο "Ρίτσαρντ Πάρκερ" ( μια τίγρη ), από λάθος καταχώρηση στοιχείων. Ρ.Π. ήταν ο κυνηγός που έπιασε την τίγρη  και (στην Ινδία) έγινε γραφειοκρατικό μπέρδεμα**  και ιδού: όνομα ανθρώπου στην τίγρη!
Πάρα πολύ ωραίο βιβλίο  κι αντίστοιχα ταινία !!  ( Η ζωή του Πι )

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%97_%CE...F%CE%B1%29

** εμ, εγώ τι νομίζεις! Τα κεφαλαία στο SANDOR CLEGANE από λάθος έμειναν, όχι ότι είμαι γίγαντας!!

ΥΓ: για το : 

( Ελένη Κ,  έχω κάνει ένα τόπικ  " Γεια σας, το nickname μου είναι ... , γιατί ... "  με θέμα το πώς και γιατί έχουμε τα nick-name μας,  κι έχω απορία από πού βγαίνει το " Ελένη " ,  το  "Κ" μπορεί να το υποθέσω )

 
εννοείται ότι σε πείραζα, αν και μου έκανε εντύπωση  γιατί έγραψες τ' όνομά σου  κι όχι κάτι άλλο (καλά που δεν έγραψες κι επίθετο !! )

[K.]

Αν το ζητήσεις Ελένη από τον Admin μπορεί να σου το αλλάξει!!! Κι εγώ στην αρχή έτσι λάθος είχα κάνει.

[dervil13]

Γεια σας, το nickname μου είναι dervil13 διότι δεν έκατσα να το πολυσκεφτώ όταν έκανα την εγγραφή.Χρησιμοποίησα τα 6 πρώτα γράμματα του επιθέτου μου και τον αριθμό 13 γιατί είμαι Παναθηναικός.Το nick αυτό το χρησιμοποιώ από το 2007. Αν διάλεγα τώρα το nickname μου αυτό θα ήταν ή Sir Arthur Dayne ή Sword of the Morning. Θα έπαιζε και το Rhaegar Targaryen αλλά με λιγότερες πιθανότητες.

[SANDOR CLEGANE]

Καμιά φορά ανατρέχω σε παλαιότερα τόπικ, έτσι έκανα κι εδώ.
Και παίρνοντας αφορμή  το :

Το όνομα Nirne (Νίρνε) ήταν το όνομα μιας ηρωίδας ενός μυθιστορήματος φαντασίας που κάποτε είχα ξεκινήσει να γράφω.

(μπορώ να ξαναπώ ότι μου αρέσει υπερβολικά; οκ, δεν έχει νόημα η παρένθεση  και συνεχίζω σα να μην υπήρχε  γιατί η συνέχεια των ειρμών των σκέψεών μου ξεκινά από δω.
  Αφού ξαναδιάβασα το παραπάνω  τότε πρόσεξα ή αλλιώς συνειδητοποίησα ότι το όνομα το βρήκε μόνη της η Νιρν (εκτός αν το "δανείστηκε" από κάπου αλλού) κι είναι αυτό ακριβώς που με εντυπωσιάζει γενικότερα κι ειδικότερα!
  Δηλ. πάντα έχω την απορία και θαυμασμό ταυτόχρονα  για το πώς και πόσο εύκολα ο κάθε συγγραφέας  εφευρίσκει τα διάφορα ονόματα για το-τα έργα του. Μιλάω βέβαια για τα όχι συμβατικά  αλλά τα εντελώς φανταστικά.
  Βέβαια στον Τόλκιεν-Σιλμαρίλιον*  υπάρχει μια τεράστια ποικιλία αλλά είχε κάνει ένα τρικ ώστε παππούς, πατέρας, γιος  είχαν παραπλήσια ονόματα  και για λόγους διευκόλυνσης γι'αυτόν αλλά και για τους αναγνώστες. Παρόλο αυτά η ποικιλία του ήταν τεράστια  και υπήρχαν-υπάρχουν (εφόσον το έργο δεν πεθαίνει  - γι' αυτό σου λέω [member=194]nirne[/member] και σε όσους άλλους θέλουν ή αμφιταλαντεύονται, να συνεχίσουν να γράφουν κι ας προσπαθήσουν, χωρίς φόβο , την ολοκλήρωση του συγγραφικού τους έργου) και πάρα πολλά ονόματα ήταν-είναι "θεϊκά" (όπως και για μένα , χωρίς να θέλω να γίνω κουραστικός ή υπερβολικός με το όνομα της mod μας).
Κι όχι μόνο αυτός ο συγγραφέας εννοείται.  Για τον Μάρτιν  αυτά που ξεχωρίζω  είναι με πρώτη σκέψη μου το  "Βισσάριον", "Ένταρτ", "Νταϊνέρις", "Λανιστερ" κ.α που μου έρχονται σιγά σιγά στο μυαλό.  Σκέφτεται την ιστορία ( ο Μαρτιν -κι ο κάθε Μάρτιν,  αλλά ειδικά ο κύριος αυτός σε υπερθετικό βαθμό) , φαντάζεται τα σενάρια, προσπαθεί να τα κολλήσει  και να αποφύγει τα κενά και τις αστοχίες κι έχει και να βαφτίσει ως νονός τόσα ... ονόματα... ( Εδώ παίρνεις ένα ζωάκι  και δυσκολεύεσαι να βρεις όνομα  ή το κατάλληλο όνομα)
  Επειδή διαβάζω (ξανά) τα βιβλία του (είμαι λίγο μετά το red wending ) , είναι στο μυαλό μου ακόμα το 2ο βιβλίο  με τα καράβια που θα εισέβαλαν στο Kingslanding , τόσα πολλά και διαφορετικά ονόματα!!  Θέλω να πω δηλ.  έχει που έχει τόσα στο κεφάλι του, έχει και να βρει και όνομα  στο κάθε "τούβλο του οικοδομήματός του" !!
Ειλικρινά η απορία κι ο θαυμασμός μου είναι απεριόριστος...

*  σχεδόν όλα τα ονόματα που εφηύρε  για μένα είναι "θεϊκά"

Λουθιεν Τινούβιελ:





(και το ίδιο του το όνομα  ακουστικά, κατ' εμέ, είναι "δυνατό" )

ΥΓ: Μπροστά, γύρω μας  είναι ο κόσμος, σε άλλον είναι όμορφος, σε άλλον αδιάφορος, σε άλλον πολύχρωμος, σε άλλον ασπρόμαυρος ...  Ευτυχία είναι να μπορείς να συλλάβεις έστω και σε μια στιγμή το "θεϊκό" (ας μην γίνει κλισέ) , κατά την καρδιά σου  και να νιώσεις την ομορφιά του... 

[nirne]

[member=2032]SANDOR CLEGANE[/member]

Λοθλόριεν, Γκαλάντριελ, Σινταρίν, Θραντούιλ, Βάλινορ, Εγκλάντιλ... ονόματα ξωτικών και τοποθεσιών του Τόλκιν. Υπάρχουν πιο εύηχα και υποβλητικά ονόματα; Στο άκουσμά τους αμέσως βυθίζεσαι στον κόσμο του πριν καν μάθεις γι' αυτόν. Κι αυτό είναι το ζητούμενο, δεν είναι;
Αχ, το τάλαντο...

Ο Μάρτιν από την πλευρά του, έχει καταφέρει να κάνει τα αγγλικά ονόματα να μοιάζουν παλιά και σχεδόν εξωτικά, μετατρέποντας συχνά ένα i σε y ή ένα c σε k κλπ κλπ. Αλλά έχει επινοήσει και αρκετά. Όπως όλη τη σειρά των ονομάτων των Ταργκάρυεν και των Βελάρυον. Τρελαίνομαι για το δίψηφο φωνήεν ae, που θυμίζει λατινικά ονόματα! Τα -ys και τα -yen και τα -yon του. Απ' αυτά ξεχωρίζω τα Daemon, Aegon, Aemon, Valarr, Aerion, Rhaegar. Ακόμη και το όνομα Valyria.  (inlove)

Το όνομα Nirne (Νίρνε) ήταν το όνομα μιας ηρωίδας ενός μυθιστορήματος φαντασίας που κάποτε είχα ξεκινήσει να γράφω.

(μπορώ να ξαναπώ ότι μου αρέσει υπερβολικά; οκ, δεν έχει νόημα η παρένθεση  και συνεχίζω σα να μην υπήρχε  γιατί η συνέχεια των ειρμών των σκέψεών μου ξεκινά από δω.
  Αφού ξαναδιάβασα το παραπάνω  τότε πρόσεξα ή αλλιώς συνειδητοποίησα ότι το όνομα το βρήκε μόνη της η Νιρν (εκτός αν το "δανείστηκε" από κάπου αλλού) κι είναι αυτό ακριβώς που με εντυπωσιάζει γενικότερα κι ειδικότερα!

Ευχαριστώ και πάλι για τα καλά σου λόγια, Sandor!
Το όνομα δεν το δανείστηκα, το επινόησα. Είχα στο μυαλό μου να κάνω όλα τα θηλυκά ονόματα των ηρωίδων μου να τελειώνουν σε "ε" (πχ, Νίρνε, Λίνρε, Ρίλκε), ενώ τα αρσενικά σε "εν" ή απλά σε "ν" (πχ. Ράιν, Άριεν, Λόριεν, Σίρεν). Το Λόριεν αργότερα έμαθα ότι το είχε εφεύρει και ο Τόλκιν. Ε, τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται! 

Δηλ. πάντα έχω την απορία και θαυμασμό ταυτόχρονα  για το πώς και πόσο εύκολα ο κάθε συγγραφέας  εφευρίσκει τα διάφορα ονόματα για το-τα έργα του. Μιλάω βέβαια για τα όχι συμβατικά  αλλά τα εντελώς φανταστικά.

Για να μιλήσω για τον εαυτό μου, το να βρω ονόματα, ειδικά για τους κεντρικούς ήρωες ενός βιβλίου μου, είναι μια από τις πιο απολαυστικές διαδικασίες της συγγραφής, είτε πρόκειται για συμβατικά ονόματα είτε πρόκειται για ονόματα που πρέπει να επινοήσω. Δεν είναι εύκολο, είναι όμως διασκεδαστικό, σου ορκίζομαι.  (happy)

ΥΓ: Μπροστά, γύρω μας  είναι ο κόσμος, σε άλλον είναι όμορφος, σε άλλον αδιάφορος, σε άλλον πολύχρωμος, σε άλλον ασπρόμαυρος ...  Ευτυχία είναι να μπορείς να συλλάβεις έστω και σε μια στιγμή το "θεϊκό" (ας μην γίνει κλισέ) , κατά την καρδιά σου  και να νιώσεις την ομορφιά του... 

Αλήθεια, μερικές φορές, όταν διαβάζω ένα βιβλίο, "χάνομαι" μέσα σ' ένα όμορφο ηχητικά όνομα, ένα παιχνίδισμα του λ και του ρ και του ν..., στην περιγραφή ενός όμορφου ανθρώπου, στην περιγραφή μιας "θεσπέσιας" στιγμής... Και για να είμαι ειλικρινής νιώθω ότι μόνο εμένα "απογειώνουν" κάτι τέτοιες "λεπτομέρειες". Κι όμως, για να αντιστρέψω αυτό που λένε ότι στις λεπτομέρειες βρίσκεται ο διάβολος (ελπίζω να το θυμάμαι σωστά), εγώ θα πω ότι στις λεπτομέρειες βρίσκεται ο "Θεός". 

[K.]

Στην λεξιπλασία και στην ονοματοπλασία ο Τόλκιν ήταν αξεπέραστος!!! Τώρα θα μου πεις, τόσες "γλώσσες" έφτιαξε...

Το αγαπημένο μου όνομα (και σαν χαρακτήρας ας πούμε) είναι το Elu Thingol. Νομίζω ότι έχω ξαναγράψει ότι θα έβαζα εκείνο ως nick, αλλά... it feels good to be a Lannister!!!

[SANDOR CLEGANE]

@Laino ,
με έχεις εντυπωσιάσει που έχεις διαβάσει τόσα βιβλία,
ομολογώ όμως ότι παρότι το "Αδερφοί Καραμαζώφ" το γνωρίζω από πιτσιρίκι ως ονόματα και σλόγκαν  διαχρονικά  από βιβλίο,  δεν έχω τύχει να διαβάσω (όπως και πολλά πάρα πολλά άλλα).
Απ' ότι κατάλαβα είσαι από Κρήτη κι εκεί έζησα 4 απ' τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μου.
Τώρα για Τόλκιεν, όσοι είναι φανατικοί ή και μη  πάρα πολύ ωραίο βιβλίο είναι και το " Ατέλειωτες Ιστορίες" ,

  από Νιρν: 

Το Λόριεν αργότερα έμαθα ότι το είχε εφεύρει και ο Τόλκιν

  και για μένα είναι απ' τα αγαπημένα ονόματα, όπως και το ολόκληρό του "Λοθλόριεν" (το οποίο κι αυτό δεν είναι ολόκληρο,  έχει μια μεγαλύτερη ονομασία , σαν γλωσσοδέτης,  που τώρα δεν το θυμάμαι  - 3 ονόματα για ένα "πράγμα" απ' τον Τόλκιεν!!! ) 

  και : 

Ε, τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται!

  αυτό όταν το αντιλαμβάνεσαι  νιώθεις το θαύμα  του ανθρώπινου πνεύματος!  Λες μα και εγώ αυτό το είπα, σκέφτηκα  και το λέει κάποιος άλλος  που δεν τον ξέρω, είναι χλμ μακριά  και στην περίπτωση της Νιρν ήταν και χωροχρονικά!!

  και : 

...σειρά των ονομάτων των Ταργκάρυεν και των Βελάρυον. Τρελαίνομαι για το δίψηφο φωνήεν ae, που θυμίζει λατινικά ονόματα!...

  το ίδιο!!

  και :

  το να βρω ονόματα, ειδικά για τους κεντρικούς ήρωες ενός βιβλίου μου, είναι μια από τις πιο απολαυστικές διαδικασίες της συγγραφής, είτε πρόκειται για συμβατικά ονόματα είτε πρόκειται για ονόματα που πρέπει να επινοήσω. Δεν είναι εύκολο, είναι όμως διασκεδαστικό, σου ορκίζομαι

  σε καταλαβαίνω (σε ένα μικρό %,  λόγω "απειρίας" ) και σε θαυμάζω (κυριολεκτικά)  και καιρός είναι να εκφράσω ένα παραπάνο μου in public (με έχετε κάνει πολλές φορές να σκέφτομαι πιο γρήγορα στα αγγλικά!!! - όσα γνωρίζω )  σχετικά σχεδόν με τα παραπάνω:
  Δεν έγινα ποτέ νονός  (πού είναι η φατσούλα με το κλάμα, ρε παιδιά ; ) !

  και: 

Αλήθεια, μερικές φορές, όταν διαβάζω ένα βιβλίο, "χάνομαι" μέσα σ' ένα όμορφο ηχητικά όνομα, ένα παιχνίδισμα του λ και του ρ και του ν..., στην περιγραφή ενός όμορφου ανθρώπου, στην περιγραφή μιας "θεσπέσιας" στιγμής... Και για να είμαι ειλικρινής νιώθω ότι μόνο εμένα "απογειώνουν" κάτι τέτοιες "λεπτομέρειες"

  αυτά λέω στα παιδιά μου, έχω και τόσα παιδικά βιβλία πχ Ιουλίου Βερν  (να λοιπόν γιατί από μικρός μου άρεσε η επ.φαντασία ! - το ανακάλυψα μόλις τώρα ),  αλλά τα παιδιά δεν ακούν τους γονείς.  Ευτυχώς που είναι και σινεφίλοι (και τις λέω "ένα παραπάνω" ... )  κι επίσης πώς έτυχε εξαιτίας της ταινίας "Κλέφτρα βιβλίων" *  να διαβάσει η μικρή μου το πρώτο εξωσχολικό βιβλίο!

* είτε άντρες είτε γυναίκες  σπεύσατε...  (εκεί να θες να ...  και να κρατιέσαι με το ζόρι - Συμβουλή μου για τους άντρες:  δείτε το  το πολύ με την οικογένεια σας ή φίλη σας )

 
  και: 

Κι όμως, για να αντιστρέψω αυτό που λένε ότι στις λεπτομέρειες βρίσκεται ο διάβολος (ελπίζω να το θυμάμαι σωστά)

  Σωστά,
το 'χω ψάξει και το βρήκα απόλυτα σωστό και σοφό (δεν είναι ελληνικό απόφθεγμα  και καλό είναι να μαθαίνουμε και τα "εξωελληνικά " )

  και:

εγώ θα πω ότι στις λεπτομέρειες βρίσκεται ο "Θεός". 

  Μία από
τις Απόλυτες Αλήθειες !!!

(βλέποντας στο word το τεράστιο κατεβατο που έγραψα ,  σταματώ )

ΥΓ: καλό θα ήταν αν υπάρχει συνέχεια  να το συνεχίσουμε στο τόπικ "Περι ... υδάτων"  ή ακόμη και σε ένα καινούριο,
και β' παράκληση (από μένα)  αν κάποια  "άγνωστα" μέλη  έγραφαν εδώ σ' αυτό το τόπικ  για τα ονόματά τους