Οι ποιο αδικημένοι χαρακτήρες στην σειρά και οι ποιο υπερεκτιμημένοι .

[odykal]

[member=3005]summer[/member]

Δυο ερωτήσεις μόνο, για να μπορέσω να καταλάβω καλύτερα τα λεγόμενά σου.

1.

Η γνώμη του για το Stannis ποια είναι;

Δεν θεωρώ ότι τον αδικεί γιατί σύμφωνα με την άποψη μου παραπάνω δεν τίθεται τέτοιο θέμα (στην πραγματικότητα) εφόσον και όλοι ευνοούνται από τις διαφοροποιήσεις αλλά εκεί η διαφορά είναι όντως ουσιώδης. Και αν δεν υπάρχει γκρίνια για αυτό, γιατί υπάρχει στα υπόλοιπα;

Τι ακριβώς εννοείς με αυτό;

2.

Δηλαδή θέλω να σου πω είναι αυτός ένας λόγος που δεν πιστεύω σε αδικία εκ μέρους της σειράς στους χαρακτήρες γιατί δεν πιάνομαι από την κριτική αυτή ότι αφορά ουσιώδεις διαφορές. Από τη στιγμή που όλοι είναι ευχαριστημένοι σημαίνει πως λογικά βαδίζουν μέσα στο πλαίσιο που εξ'αρχής έχει διαμορφώσει ο Μάρτιν για τους ήρωες του.

Ελπίζω να καταλαβαίνω σωστά το επιχείρημά σου. Θα προσπαθήσω να το αναλύσω.

Προκείμενες
Α. Όλοι είναι ευχαριστημένοι (με το «όλοι» εδώ αναφέρεσαι στους παραγωγούς και τον Μάρτιν υποθέτω – αν εννοείς κάτι άλλο μπορείς να το εξηγήσεις)

Β.Εφόσον όλοι είναι ευχαριστημένοι, αυτό σημαίνει πώς λογικά δεν υπάρχουν αποκλίσεις αναφορικά με την απεικόνιση των χαρακτήρων στη σειρά από τα βιβλία

Συμπέρασμα: Δεν έχουμε κάποιον λόγο να πιστεύουμε ότι η σειρά διαπράττει κάποια είδους αδικία σε βάρος ορισμένων χαρακτήρων.


Αυτό εννοείς; Δεν ξέρω αν καταλαβαίνω σωστά το επιχείρημά σου, γι’ αυτό θα σε παρακαλούσα αν κάνω λάθος (που είναι πιθανό), να με διορθώσεις.

[summer]

[member=2820]odykal[/member]

Επισημαίνω τον Στάνις γιατί τον θεωρώ χαρακτηριστικό παράδειγμα αδικίας (αν αυτή υπάρχει), το οποίο αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να κρίνω αν όντως υφίσταται αλλά…

Όσον αφορά τον Στάνις δεν μιλάμε απλώς για μία αδικία αλλά για μία ουσιαστική αποδόμηση του χαρακτήρα του μέσω μίας εξέλιξης που δεν υπάρχει στα βιβλία (ακόμα τουλάχιστον) ή και να υπάρξει αποκλείεται να είναι με τον ίδιο τρόπο άρα ούτως ή άλλως θα έχει αλλάξει το περιεχόμενο της.

Άρα ρωτάω ποια η γνώμη του συγγραφέα για την συγκεκριμένη περίπτωση;

Γιατί αν ο ίδιος αισθάνεται πως η σειρά δεν αλλοιώνει τον ήρωα του, παρόλο που αλλάζει η αφήγηση των γεγονότων, άρα μικρές σεναριακές τροποποιήσεις στους χρόνους ή στην αλληλουχία δεν συνιστούν αλλαγές ουσίας για τους χαρακτήρες κατά τον ίδιο τον συγγραφέα, πως θα επικαλεστώ εγώ σαν fan πως αυτό συμβαίνει είτε στον Στάνις ή ακόμα και σε άλλους χαρακτήρες, όταν ο ίδιος ο συγγραφέας που γνωρίζει καλύτερα τα πλαίσια των ηρώων του, δεν ανησυχεί για αυτό;


Αυτό εννοώ αλλά με μία διαφορά και θέλω να την επισημάνω για να μην υπάρχει περιθώρια παρεξήγησης…

Διαφορές και αποκλίσεις και κριτική και συγκρίσεις θα υπάρξουν από όλους. Αυτό μπορεί να είναι και ένας από τους στόχους της γραμμής marketing του συγγραφέα αλλά και των παραγωγών. Αλλά όχι σε σημείο που να επιφέρουν ουσιώδεις διαφορές που καταλήγουν σε αδικία. Σε ρεαλιστική αδικία. Η περίπτωση του Στάνις παραπάνω είναι ενδεικτική.

[member=194]nirne[/member]

Η συμφωνία για διαφωνία είναι η μόνη συμφωνία που θα πάρεις από μένα εδώ (χαχα, στο λέω λίγο στο κλίμα του Μάρτιν).

Σοβαρά, δεν αναγνωρίζω τις διαφορές που επισημαίνει ο Μάρτιν ως διαφορές ουσίας, γιατί δεν είναι μόνο η σκηνή σαν σκηνή, είναι αν τελικά κατά πόσο οι διαφοροποιήσεις που υπάρχουν μέσα σε αυτή την σκηνή επιφέρουν ουσιαστική αλλαγή στην εξέλιξη και στο χαρακτήρα του ήρωα που συζητάμε.  Εκεί είναι η διαφορά μας, εγώ λέω όχι, εσύ λες ναι.

Και τελικά είναι αυτή η γνώμη που έχει ο ίδιος ο συγγραφέας για την τηλεοπτική μεταφορά;
Ναι σου λέει αλλαγές στη σκηνή υπάρχουν αλλά από την άλλη κοίτα και το παράδειγμα της Σκάρλετ.

Θεωρώ πως το παράδειγμα της Σκάρλετ είναι ένα κακό παράδειγμα, εκτός και οι ήρωες του δεν είναι τίποτα άλλο από τα αθέατα παιδιά στη ζωής της Σκάρλετ, παρόλα αυτά για να το χρησιμοποιεί ως παράδειγμα μάλλον θεωρεί πως δεν υπάρχει πραγματικό issue.

Οπότε ακόμα και αν αναφέρει κάποιες διαφορές που σίγουρα θα δώσουν κίνητρα στους fans να διαβάσουν τα βιβλία και να μην περιοριστούν στον τηλεοπτικό κύκλο, αυτές δεν είναι τέτοιες που να επιφέρουν διαφορές ουσίας και να πείθουν πως η σειρά “αδικεί ”.

[jons spearwife]

Αν ήθελε να σώσει την οικογένεια του, θα μπορούσε να μη τραβολογήσει την αδερφή του και Βασίλισσα για να.. αγαπηθούνε σα ζώα στα άχυρα του διαλυμένου πύργου, στο κάστρο που ειναι φιλοξενούμενοι μάλιστα. Χωρις να σκεφτεί.. κ άλλοι αγαπήσανε, αλλα δε καναν τέτοιες καφρίλες, ή ήταν πιο άντρες και ανέλαβαν τις ευθύνες τους. Το ΛΙΓΟΤΕΡΟ που θα μπορούσε να κάνει ήταν να μη δολοφονήσει ΑΜΕΣΩΣ το Μπραν...

Καλες και οι συμπάθειες αλλα ήμαρτον. Να τον δικαιολογήσουμε επειδή ήθελε να σώσει την οικογένεια του;;; (rofl) (rofl)

Δεν μπορούσε να ξερει τι θα γινει.. Οπως και να εχει βλέποντας οτι αυτο που εκανε οδήγησε τον Bran στο να ανοιξει το τριτο ματι του εγω αν και δεν το επικροτώ δεν το δαιμονοποιώ.Η μαλλον για να το θεσω καλυτερα οτι εγινε εγινε, αυτο ομως δεν αναιρει τις καλες του πραξεις

[nirne]

[member=3005]summer[/member]

Θεωρώ πως το παράδειγμα της Σκάρλετ είναι ένα κακό παράδειγμα, εκτός και οι ήρωες του δεν είναι τίποτα άλλο από τα αθέατα παιδιά στη ζωής της Σκάρλετ, παρόλα αυτά για να το χρησιμοποιεί ως παράδειγμα μάλλον θεωρεί πως δεν υπάρχει πραγματικό issue.

Ούτε εγώ θεωρώ πως το παράδειγμα της Σκάρλετ είναι πετυχημένο. Χρησιμοποιεί λοιπόν ο Μάρτιν ένα παράδειγμα με το οποίο φαινομενικά υποστηρίζει τη σειρά, αλλά αν το καλοσκεφτείς, δεν μπορεί να την υποστηρίξει όπως πρέπει γιατί είναι κενό. Άρα, θεωρώ ότι το χρησιμοποιεί διπλωματικά κατά κάποιον τρόπο. Γιατί άραγε; Επειδή βρίσκεται σε δύσκολη θέση; Για να μην απαντήσει; Γιατί αν απαντήσει, όλο και κάποιος θα "παρεξηγηθεί"; Εσύ λες όχι, εγώ λέω είναι πολύ πιθανό.

Άρα, είναι όπως το βλέπει ο καθένας. Υπάρχουν δύο όψεις στο νόμισμα της... διπλωματίας.

[odykal]

Οκ, σε ευχαριστώ πολύ για την διευκρίνιση [member=3005]summer[/member]. Τώρα νομίζω καταλαβαίνω τι εννοείς.

Επισημαίνω τον Στάνις γιατί τον θεωρώ χαρακτηριστικό παράδειγμα αδικίας (αν αυτή υπάρχει), το οποίο αυτή τη στιγμή δεν μπορώ να κρίνω αν όντως υφίσταται αλλά…

Όσον αφορά τον Στάνις δεν μιλάμε απλώς για μία αδικία αλλά για μία ουσιαστική αποδόμηση του χαρακτήρα του μέσω μίας εξέλιξης που δεν υπάρχει στα βιβλία (ακόμα τουλάχιστον) ή και να υπάρξει αποκλείεται να είναι με τον ίδιο τρόπο άρα ούτως ή άλλως θα έχει αλλάξει το περιεχόμενο της.

Άρα ρωτάω ποια η γνώμη του συγγραφέα για την συγκεκριμένη περίπτωση;

Γιατί αν ο ίδιος αισθάνεται πως η σειρά δεν αλλοιώνει τον ήρωα του, παρόλο που αλλάζει η αφήγηση των γεγονότων, άρα μικρές σεναριακές τροποποιήσεις στους χρόνους ή στην αλληλουχία δεν συνιστούν αλλαγές ουσίας για τους χαρακτήρες κατά τον ίδιο τον συγγραφέα, πως θα επικαλεστώ εγώ σαν fan πως αυτό συμβαίνει είτε στον Στάνις ή ακόμα και σε άλλους χαρακτήρες, όταν ο ίδιος ο συγγραφέας που γνωρίζει καλύτερα τα πλαίσια των ηρώων του, δεν ανησυχεί για αυτό;

Πάντως, δεν είναι ανάγκη να βασιζόμαστε πάντοτε στις επεμβάσεις του Μάρτιν για να ασκήσουμε κριτική στη σειρά. Ο καθένας έχει το δικό του μυαλό για να σκέφτεται και τις δικές του απόψεις. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση (για τον χειρισμό του Στάννις δηλαδή) μπορούμε πολύ εύκολα (είναι τόσο οφθαλμοφανές αν συγκρίνουμε βιβλία και σειρά) να καταλήξουμε και μόνοι μας στο συμπέρασμα ότι υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές ανάμεσα σε σειρά και βιβλία. Και δεν είναι μια-δυο σκηνές (όπως η θυσία της Σιρήν από τον ίδιο), είναι ο γενικότερος χειρισμός του από τη σειρά. Μέχρι και φανατικό του Ρ’ Λορ τον έκαναν τον άνθρωπο.

Αυτό εννοώ αλλά με μία διαφορά και θέλω να την επισημάνω για να μην υπάρχει περιθώρια παρεξήγησης…

Διαφορές και αποκλίσεις και κριτική και συγκρίσεις θα υπάρξουν από όλους. Αυτό μπορεί να είναι και ένας από τους στόχους της γραμμής marketing του συγγραφέα αλλά και των παραγωγών. Αλλά όχι σε σημείο που να επιφέρουν ουσιώδεις διαφορές που καταλήγουν σε αδικία. Σε ρεαλιστική αδικία. Η περίπτωση του Στάνις παραπάνω είναι ενδεικτική.

Σχετικά με το επιχείρημά, αν και καταλαβαίνω τι θέλεις πεις, νομίζω πώς έχει ορισμένες αδυναμίες που είναι πιθανό να μας οδηγήσουν σε λανθασμένο συμπέρασμα.

Πχ.

1.Δεν ξέρουμε αν είναι πράγματι ευχαριστημένοι αυτοί που αναφέρεις ότι είναι ευχαριστημένοι. Έχουμε κάποιο στοιχείο που μας δείχνει ότι είναι ευχαριστημένοι στα σίγουρα;

2.Ακόμα και αν είναι ευχαριστημένοι (το οποίο είναι πιθανό) δεν γνωρίζουμε τον λόγο που είναι ευχαριστημένοι. Πχ. Μπορεί να είναι ευχαριστημένοι επειδή το μόνο που θέλουν είναι να βγάλουν όσο περισσότερα χρήματα μπορούν χωρίς να τους νοιάζει καθόλου το πώς δείξουν ορισμένους χαρακτήρες (το παράδειγμα είναι τυχαίο, αυτό που θέλω να δείξω είναι ότι το γεγονός ότι μπορεί να είναι ευχαριστημένοι μπορεί να μην έχει καμία απολύτως σχέση με το πώς απεικονίζουν συγκεκριμένους χαρακτήρες)

[karmarmi]

[member=3005]summer[/member]

Καθόσον γνωρίζω, ο Martin δεν έχει απαντήσει σε κάποια ερώτηση αναφορικά με το χαρακτήρα του Stannis, εκτός από τo σχόλιο που έμμεσα διατύπωσε με αφορμή την καύση της Shireen στην πυρά της Melisandre, με βάση το οποίο αρνείται να προβεί σε κάποια δήλωση στο ζήτημα αυτό, επειδή πρόκειται για ένα σημείο στο χρονικό ορίζοντα του έργου του που αφίσταται από το παρόν συγγραφικό υλικό, δημοσιευμένο ή ανέκδοτο: http://grrm.livejournal.com/429752.html

Yes, I know that THE HOLLYWOOD REPORTER named me "the third most powerful writer in Hollywood" last December. You would be surprised at how little that means. I cannot control what anyone else says or does, or make them stop saying or doing it, be it on the fannish or professional fronts. What I can control is what happens in my books, so I am going to return to that chapter I've been writing on THE WINDS OF WINTER now, thank you very much.

Η τελευταία φορά που αποφάσισε να προσφέρει μια πιο ολοκληρωμένη απάντηση στη διαμάχη γύρω από τις διαφορές της σειράς σε σχέση με τα βιβλία, ήταν μετά το βιασμό της Sansa από το Ramsay: http://grrm.livejournal.com/429752.html

And yes, more and more, they differ. Two roads diverging in the dark of the woods, I suppose... but all of us are still intending that at the end we will arrive at the same place.

In the meantime, we hope that the readers and viewers both enjoy the journey. Or journeys, as the case may be. Sometimes butterflies grow into dragons.

Χρησιμοποίησε εκ νέου το παράδειγμα της Scarlett O'Hara και παραδέχθηκε ότι τα βιβλία και η σειρά ακολουθούν πλέον διαφορετικούς δρόμους, ελπίζει όμως τελικά ότι το σημείο τερματισμού της πορείας αυτής θα συμπίπτει για τη μικρή οθόνη και το έργο του.

Ο Martin είχε αναφερθεί στο ζήτημα αυτό και στο πάνελ του Comic-Con στο San Diego για την τηλεοπτική σειρά το 2014, και πολλοί είχαν πιστέψει ότι οι δηλώσεις του ήταν ιδιαίτερα υπαινικτικές για τους παραγωγούς. Πιο πρόσφατα, εξέφρασε την απορία ότι η σειρά δεν προτείνεται αρκετά συχνά για τα βραβεία Emmy στο πλαίσιο της υποκριτικής που έχουν να επιδείξουν οι ηθοποιοί, κι ευχήθηκε καλή επιτυχία στις Emilia Clarke και Lena Headey. http://grrm.livejournal.com/434896.html

GOT is often honored for our special effects, costumes, makeup, stuntwork, set design, and cinematography (this year, please note, we have four of five finalists for cinematography), but seldom for writing, directing, or acting. Peter Dinklage's Emmy as Best Supporting Actor for season one remains the ONLY award the show has ever won in those categories, in fact.

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο ίδιος, έχοντας συνάψει συμβόλαιο με βάση το οποίο παραχωρεί δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτήσιας με αντικείμενο το έργο του στο HBO, δε θα μπορούσε να λάβει ακριβώς θέση στο ζήτημα αυτό, γιατί μια τέτοια πράξη του θα μπορούσε να έχει και νομικές συνέπειες, αν βέβαια γινόταν αντιλήπτή ως παραβίαση καλής πίστης.

[marialulu]

Για την Νταινέρυς τι έχετε να πείτε; Μιας και κοντεύω να τελειώσω το πρώτο βιβλίο, μπορώ να μιλήσω μόνο για τα γεγονότα που συμβαίνουν στη πρώτη σεζόν.
Κάτι που μου έκανε εντύπωση. Στη σειρά, ο Ντρόγκο βιάζει την Νταινέρυς την πρώτη νύχτα του γάμου τους, ενώ στο βιβλίο, της συμπεριφέρεται με τρυφερότητα και κάνουν έρωτα μόνο όταν συμφώνησε και εκείνη. Με αυτήν την αλλαγή ήθελαν να την κάνουν ακόμα πιο αγαπητή στο κοινό.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη εμφάνιση του δράκου στην αρένα. Ενώ στο βιβλίο ο δράκος ήρθε με σκοπό να φάει τους θεατές ( ), στη σειρά μας το παρουσίασαν ότι "ένιωσε" το φόβο της και ότι εμφανίστηκε τη κατάλληλη στιγμή για να την σώσει.

[nirne]

Έχουν αλλάξει αρκετά πράγματα στην Νταινέρυς αλλά νομίζω ότι δεν ξεφεύγουν τρομερά από το χαρακτήρα. Βέβαια, σ' αυτήν την σεζόν την παρουσίασαν σαν Αίρυς ΙΙ μέσα στον Δρακόλακκο. Δεν θα έλεγα ότι φέτος την κολακεύουν γενικά ως χαρακτήρα.

Το κακό είναι ότι στα βιβλία την γνωρίζουμε την Ντάνυ γιατί διαβάζουμε συνέχεια τις σκέψεις της. Στη σειρά πάλι, όλα επαφίενται στην υποκριτική της Εμίλια Κλαρκ. Η οποία όμως Κλαρκ εμένα δεν μου αρέσει καθόλου όπως αποδίδει τον ρόλο (ειδικά φέτος, στις πρώτες σεζόν ήταν πολύ καλύτερη), μου φαίνεται σαν να μην έχει συναισθήματα η τηλεοπτική Ντάνυ και δεν μπορώ να δω πώς αυτό  την ευνοεί ως χαρακτήρα. Από την άλλη, σε κάποιους αρέσει η υποκριτική της  οπότε η συγκεκριμένη κριτική μπορεί να είναι καθαρά υποκειμενική από την πλευρά μου.

[karmarmi]

[member=3148]Lady Stark[/member]

συμφωνώ σε γενικές γραμμές με αυτή την προσέγγιση, αν και προσωπικά αυτό που μου έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση στον πέμπτο κύκλο της σειράς ήταν η μορφή που έλαβε η εισαγωγή του Tyrion στην ιστορία της Daenerys, κυρίως μέσα από τα μαθήματα διοίκησης/πολιτικής που της παρέδωσε εκείνος μετα την άφιξή του στο Meereen, κι ενώ είχε καταστεί φανερή μέσα από τα προηγούμενα επεισόδια η αδυναμία της Dany να διαχειριστεί τις έκρυθμες καταστάσεις που διαμορφώθηκαν στο Essos.

Νομίζω ότι ήταν μια ακόμη προσπάθεια προώθησης του χαρακτήρα του Tyrion, σε βάρος της Dany αυτή τη φορά. Σίγουρα, πάντως, επρόκειτο για μια απόπειρα εξιλέωσής του μετά τη δολοφονία της Shae και του Tywin, καθώς μια από τις πρώτες σκηνές του πέμπτου κύκλου με πρωταγωνιστή τον Tyrion παρουσιάζει τον Varys να εκθειάζει το πολιτικό χάρισμα και την πολυμήχανη φύση του νεαρότερου Lannister, κατευνάζοντας μάλιστα τις όποιες ανησυχίες του ότι μετά την πράξη του αυτή ίσως να πρέπει να αναγνωρίσει, ενδεχομένως, την ύπαρξη μιας πιο αρνητικής όψης της προσωπικότητάς του. Κι ας μην ξεχνάμε, φυσικά, τα τόσο θετικά λόγια με τα οποία περιγράφει ο Tyrion το Jaime στη Dany, ισχυριζόμενος ότι ο αδελφός του είναι το μοναδικό πρόσωπο που εμπιστεύεται εκείνος, με τη μοναδική εξαίρεση κι εδώ του Varys. Στην ουσία κάτι τέτοιο παραγνωρίζει εντελώς τις ατέρμονες προσωπικές αναζητήσεις στις οποίες επιδίδεται ο Tyrion στον πέμπτο βιβλίο, όπου μάλιστα αρνείται να συγχωρήσει το Jaime για το θέμα της Tysha και δηλώνει ότι επιθυμεί να τον σκοτώσει. Αντίθετα, στη σειρά αυτός που εκφράζει την επιθυμία του να σκοτώσει τον αδελφό του είναι ο Jaime.

Τελικά, περά από μια ισχνή απεικόνιση ενός ακόμη γυναικείου χαρακτήρα - δεν είναι η πρώτη φορά που σημειώνεται κάτι αντίστοιχο στα χρονικά της σειράς, και σίγουρα η σκηνή με το δράκο της Dany στην αρένα αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της προσπάθειας της Dany να προσδιορίσει την ταυτότητά της πρωτίστως ως γυναίκα - πρόκυπτει και μια αντίφαση με τα βιβλία, όπου το ζητούμενο είναι η Dany να εγκαταλείψει τις προκαταλήψεις της απέναντι στους υποστηρικτές της επανάστασης του Robert και να συνειδητοποίησει τα σφάλματα του πατέρα της, όχι να υποχρεωθεί από τη συνείδησή της και μόνο να ανταμείψει τον Tyrion για τις καλές του υπηρεσιες και την έγκαιρη συμβολή του στην αντιμετώπιση του ελλείμματος που εκείνη παρουσιάζει ως νεαρή ηγέτης. 

[summer]

[member=2820]odykal[/member]

Ναι σαφώς και να τις εντοπίσουμε τις διαφορές μπορούμε και να τις συζητήσουμε, αλλά…απλώς να υπενθυμίσω πως με τη Nirne είχαμε ένα debate  όσον αφορά το κομμάτι του αν αυτές οι διαφορές επιφέρουν σημαντικές αλλαγές ουσίας στους ήρωες. Όχι απλά διαφορές, διαφορές ουσίας. Γιατί απλώς διαφορές όλοι τις επισημαίνουμε.

Αν πχ. στο βιβλίο του Μάρτιν ο Στάννις πάλι καταλήξει να κάψει τη Σήριν, όσες αλλαγές και να του έκαναν οι σεναριογράφοι, πραγματικά αλλάζει κάτι για τον Στάννις;

Θα είχε σημασία για τον φαν που αισθάνεται πια την πλέον απέχθεια αν θα ήταν οπαδός των επτά ή του δωδεκάθεου;

Καταλαβαίνεις τι εννοώ, πως αν όλοι οι δρόμοι οδηγούν στην Ρώμη, μήπως πραγματικά κρίνουμε τη σειρά με μία αυστηρότητα που δεν της αξίζει, γιατί οι αλλαγές δεν είναι ουσιώδεις και συμφωνεί και σε αυτό και ο Μάρτιν;

Θα σου αντιτάξω μία διαφορά που εγώ θεωρώ ουσίας πχ. αν έβαζαν τον Τζον να δολοφονεί κάποιον για όφελος προσωπικό…άρα εκεί θα άλλαζε τελείως το προφίλ του Τζον…θα ένιωθες αγάπη για τον Τζον στα βιβλία και άσχημα για τον Τζον στη σειρά, γιατί η πράξη του θα ήταν καταλυτική (όπως αυτή με τον Στάνις) για τον χαρακτήρα του.

Αλλά αν η διαφορά είναι στο πότε γνωρίζει ο Τζον η Ίνγκριντ, ή αν κάνει warg στο λύκο του και στη σειρά αυτό το βλέπουμε τελευταία στιγμή ναι είναι διαφορά αλλά όχι διαφορά για την προσωπικότητα του Τζον.



πχ. ο Τύριον στη σειρά περνά ένα μίνι-γολγοθά για να φτάσει στη Ντάνυ…στα βιβλία ζει γολγοθά σκέτο. Είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση και η σωτηρία δεν φαίνεται να είναι ο Jorah.

Τώρα εφόσον και είμαι τρελή Tyrion fan μπορώ ίσως να ισχυριστώ πως η σειρά τον αδίκησε, γιατί στα βιβλία κάνει αγώνα να βρεθεί στην ασφάλεια, ενώ στη σειρά όλα γίνονται πιο άμεσα και δεν φαίνεται τόσο η δυναμική του.

Ωστόσο αν και εντοπίζω την διαφορά δεν μπορώ να πως αδικείται γιατί δεν του επιφέρεται κάποια αλλαγή στον χαρακτήρα του που πραγματικά να μου στερεί τον Tyrion όπως είναι. Η ουσία του παραμένει η ίδια.

Το ίδιο θα πω και για τη Ντάνυ που επίσης αγαπώ πολύ (και που προαναφέρθηκε) και ας υπάρχουν μικρές-μεγάλες διαφορές. Είναι όμως ουσίας;

Η παρακάτω απάντηση στην Karmami αναφέρεται και στην δική σου ερώτηση. Που ξέρουμε αν είναι όλοι happy?


@Karmami

Εκτιμώ τις αναρτήσεις και τα links αλλά και στην μία περίπτωση και στην άλλη, δεν μιλάει καθόλου για τη σειρά.


Αναφέρεται στο δημοσιογράφο και πως δεν μπορεί να ελέγξει τι γράφει o καθένας είτε είναι επαγγελματίας είτε φαν, μόνο τα δικά του έργα ελέγχει…

24 απονομές; Τις περισσότερες από κάθε άλλο τηλεοπτικό show ever? Αν δεν είναι ευχαριστημένος είναι τρελός ή αχάριστος, χαχα.  Αλλά δεν ισχύει καθότι ο ίδιος παραδέχεται πως είναι απλώς άπληστος…

Ελάτε τώρα παιδιά τίποτα από αυτά δεν αποδεικνύουν δυσαρέσκεια με τo show. Ίσα-ίσα που όντως τους επαινεί και μιλά πολύ καλά και εύγλωττα για τη σειρά και τους παραγωγούς. Άλλωστε και ο ίδιος δεν είναι παραγωγός του show;

Και σύμβουλος, συν του ότι παλαιότερα έγραφε και ένα επεισόδιο κάθε σεζόν, μάλιστα το απόσπασμα με το σχόλιο του που παρέθεσε η Karmime και  αφορά τον τρόπο που χειρίστηκαν οι παραγωγοί την άφιξη του Jamie,  είναι ένα επεισόδιο μετά από το επεισόδιο που ίδιος έχει γράψει.

Λοιπόν δεν γίνεται να είσαι παραγωγός, να γράφεις επεισόδια, να έχεις δουλέψει τόσο στενά με τους παραγωγούς και να τους συμβουλεύεις και μετά εμείς να ισχυριζόμαστε πως είναι αμέτοχος ή δεν είχε λόγο στα σενάρια που γράφτηκαν και στην εξέλιξη. Δεν είναι ανεύθυνος του αποτελέσματος.

Απλώς θεωρώ πως και τον ίδιο δεν τον πειράζει γιατί δεν θεωρεί πως αυτές οι αλλαγές -που και ο ίδιος επισημαίνει  για να τονίσει και τα βιβλία- οδηγούν σε μεγάλες διαφοροποιήσεις στο χαρακτήρα ή και στην πορεία των ηρώων του.

Έτσι είναι όλοι happy, και οι σεναριογράφοι μπορούν να κάνουν αλλαγές που θεωρούν αναγκαίες για το show  και το πνεύμα τους να παραμένει πιστό στα πλαίσια που χαράζει ο Martin για τους ήρωες του.

Αυτό ίσως θα φανεί ακόμα περισσότερο από εδώ και πέρα που χωρίς απτό οδικό χάρτη, και χωρίς να έχουμε διαβάσει τα βιβλία, πρώτα δούμε το τηλεοπτικό και μετά όταν με το καλό βγουν τα βιβλία- συγκρίνουμε πια την πιστότητα στο όλον και όχι στο λιθαράκι. Και πιστεύω πως θα συμφωνούν. 

Άλλωστε αυτή η ατάκα με τη Scarlett που προαναφέραμε, είναι χαρακτηριστική, και προφανώς μιλάει για τις διαφορές που όσο και τα παιδιά της Scarlett, άλλο τόσο σημασία έχουν και αυτές για την εξέλιξη.

Και εγώ λέω πολύ απλά γιατί να μην τον πιστέψουμε;